Żmija-jedna z kilku grup jadowitych węży z rodziny żmijowatych (Viperidae) i Australo-Papuaskich żmijowatych (Viperidae), należąca do rodziny żmijowatych (Elapidae). Nazwa adder może być również stosowana do niektórych innych węży, takich jak wąż hognose (Heterodon), nieszkodliwy północnoamerykański rodzaj. Wśród żmiji z rodziny żmijowatych są żmija Europejska (Vipera berus), żmija puchowa (9 lub 10 gatunków Bitis, w tym B. arietans) i żmija nocna (cztery gatunki Causus).
żmija Europejska, czyli żmija Europejska (V., berus), wąż często wymieniany w dziełach literatury, jest wężem o grubym ciele, szeroko rozpowszechnionym w Europie i Azji. Sięga nawet na północ od koła podbiegunowego w Norwegii. Dorasta do maksymalnej długości około 85 cm (33 cale) i jest zwykle szary do brązowego z ciemnym zygzakowatym paskiem na grzbiecie i plamkami po bokach. Żmija pospolita zjada żaby, młode ptaki i małe ssaki. Młode rodzą się w sierpniu lub na początku września. Jego ugryzienie jest rzadko śmiertelne dla ludzi.
the puff adder (B., arietans i in.) jest dużym, niezwykle jadowitym wężem występującym w półpustynnych regionach Afryki i Arabii. Jest tak nazwany, ponieważ daje ostrzeżenie przez nadmuchiwanie jego ciała i syczenie głośno. Ma długość od 1 do 1,5 metra i jest ubarwiony od szarego do ciemnobrązowego z cienkimi żółtymi szewronami na grzbiecie. Jest to gęsty wąż o potencjalnie śmiertelnym ugryzieniu i ma tendencję do pozostania na miejscu, a nie ucieczki, gdy się zbliży.,
I Michael Fogden / Bruce Coleman Ltd.
I copyright © 1971 zł, Leszczynski/zwierzeta zwierzeta
Encyclopædia Britannica, Inc.
żmija nocna (Causus) to niewielkie, stosunkowo smukłe żmije występujące na południe od Sahary. Są aktywne w nocy i żywią się prawie wyłącznie żabami i ropuchami.,
chociaż żmije śmierci (Acanthophis) są spokrewnione ze smukłymi kobrami, są podobne do Viper, z grubymi ciałami, krótkimi ogonami i szerokimi głowami. Mają około 45-90 cm długości i są szare lub brązowawe z ciemniejszymi poprzecznymi pasami. Żywiciele śmierci zazwyczaj zajmują siedliska od pustyń po lasy deszczowe w Australii i Nowej Gwinei; jednak A. antarcticus występuje w pobliżu bardziej umiarkowanych i morskich wschodnich i południowych wybrzeży Australii., Chociaż ich Taksonomia jest niepewna, żmije z Nowej Gwinei zostały przypisane do trzech gatunków (A. praelongus, A. laevis i A. rugosus). Jałowiec Pustynny (A. pyrrhus) występuje tylko w suchych obszarach Australii.
jako grupa żmije śmierci są siedzącymi drapieżnikami, które żerują na żab, jaszczurkach i małych ssakach. Są żywymi nosicielami, rodząc około 10-30 młodych. Żmija śmierci to niebezpieczne węże, które wytwarzają silny jad, który powoduje śmierć w około połowie nieleczonych przypadków.