zacierał się podział na dziedziny chemii nieorganicznej i organicznej. Na przykład spójrzmy na jedną z głównych klas katalizatorów używanych do reakcji syntezy organicznej; katalizatory organometaliczne (rysunek \(\PageIndex{1}\)). Katalizatory organometaliczne, takie jak te, i wszystkie związki organometaliczne, zawierają metale, które są związane z węglem lub cząsteczkami zawierającymi węgiel. Czy są one „nieorganiczne”, ponieważ zawierają metale, czy „organiczne”, ponieważ zawierają węgiel?, Pokazują one, że wyraźne podziały między chemią organiczną i nieorganiczną nie istnieją. Co więcej, jony metali są powszechne w biologii, a więc idea, że metale są „nieorganiczne”, a tym samym klasyfikowane jako „nieżywe lub niebiologiczne”, jest niepoprawna. Kanonicznym przykładem jest katalizator organometaliczny, adenozylokobalbumina, która jest ważnym biologicznym kofaktorem zawierającym jon kobaltu (co) (rysunek \(\PageIndex{1}\), po prawej) i Wiązanie kobalt-węgiel.
niektóre dziedziny chemii nieorganicznej koncentrują się na przewodnictwie elektrycznym materiałów nieorganicznych (tj. przewodzenie, nadprzewodnictwo i półprzewodnictwo) oraz na badaniu właściwości optycznych i elektronicznych nanomateriałów nieorganicznych., Przewodność elektryczna jest kanoniczną właściwością metali, ale materiały na bazie węgla wykazują również przewodność elektryczną. Na przykład nanorurki węglowe przewodzą energię elektryczną przez ich rozszerzone sprzężone układy \(\pi\). Fulereny, z których najbardziej znany jest Buckminsterfullerene lub Buckeyball (C60), wykazują ciekawe właściwości, które są podobne do nanocząstek, a w połączeniu z metalami i krystalizowane mogą wykazywać nadprzewodnictwo.,
chociaż nanorurki węglowe i fulereny są alotropami węgla, ich właściwości materiałowe są nieco obce wielu chemikom organicznym, którzy tradycyjnie skupiali się na mniejszych cząsteczkach organicznych o bardzo różnych właściwościach., Jednak właściwości te są znane chemikom nieorganicznym. Tak więc chemicy nieorganiczni przyjęli te cząsteczki jako „nieorganiczne” ze względu na fakt, że zachowują się bardziej jak materiały nieorganiczne niż mniejsze cząsteczki organiczne. Ta klasa cząsteczek na bazie węgla służy jako kolejny przykład cząsteczek, które nie są idealnie dopasowane do tradycyjnych definicji chemii” organicznej „i” nieorganicznej”. Z pewnością przyszłość będzie zawierać coraz więcej przykładów cząsteczek, które nie pasują do tradycyjnych dyscyplin chemii.