właściwości hydratów
ogólnie możliwe jest usunięcie wody z hydratu poprzez ogrzewanie hydratu.
pozostałość uzyskana po podgrzaniu, zwana bezwodnym Związkiem, będzie miała inną strukturę i teksturę i może mieć inny kolor niż uwodniony.,0c41ca21d”>
\} \underbrace{ \ce{CuSO4 (s)}}_{\text{Ashy White}} \ce{+ 5 H2O (g)} \label{1}\]
\} \underbrace{ \ce{CuSO4 (AQ)}_{\text{Deep Blue}} \label{2}\]
każdy bezwodny związek z hydratu ma zazwyczaj następujące właściwości:
- wysoce rozpuszczalny w wodzie
- po rozpuszczeniu w wodzie bezwodny związek będzie miał kolor podobny do pierwotnego hydratu, nawet jeśli zmienił kolor przechodząc z hydratu do bezwodnego związku.,
Większość hydratów jest stabilna w temperaturze pokojowej. Jednak niektóre spontanicznie tracą wodę po staniu w atmosferze, mówi się, że są eflorescencyjne.
inne związki mogą spontanicznie absorbować wodę z otaczającej atmosfery, mówi się, że są higroskopijne. Niektóre substancje higroskopijne, takie jak \(\ce{P2O5}\) i bezwodne \(\ce{CaCl2}\), są szeroko stosowane do „suszenia” cieczy i gazów (patrz eksperyment na masie cząsteczkowej \(\ce{CO2}\)); są one określane jako osuszacze., Inne substancje higroskopijne, takie jak stałe \(\ce{NaOH}\), pochłaniają tyle wody z atmosfery, że rozpuszczają się w tej wodzie, substancje te są uważane za rozpływające się. Niektóre związki, takie jak węglowodany, uwalniają wodę po podgrzaniu przez rozkład związku, a nie przez utratę wody uwodnienia. Związki te nie są uważane za prawdziwe hydraty, ponieważ proces uwodnienia nie jest odwracalny.