pamiętasz to z angielskiego w liceum, ale jak często zauważasz klasyczną technikę rozpoczynania historii „w środku” w książkach, które czytasz, w filmach, a nawet w grach, w które grasz? Oto 5 moich ulubionych przykładów:
1. The Odyssey
zaletą rozpoczynania historii w środku, a nawet na końcu, a następnie podwajania do tego samego punktu jest możliwość natychmiastowego zaczepiania publiczności, bez żadnej ekspozycji, spychania go w dół w samym środku akcji., Niektóre z najwcześniejszych zastosowań in medias res są nadal najbardziej groźne. Iliada Homera korzysta z tej techniki, ale odyseja jest jeszcze lepszym przykładem. Jeśli pamiętasz, zaczyna się od większości podróży Odyseusza już zakończonej. Historia do tego momentu jest następnie opowiedziana przez retrospekcje, gdy dowiadujemy się o wszystkich fantastycznych postaciach, które spotkał po drodze.
2. Boska Komedia
kolejnym długim wierszem narracyjnym, który świetnie wykorzystuje tę technikę, jest Boska komedia Dantego ., W rzeczywistości, nie tylko zaczyna się w środku, pierwsza linia Inferno (to część 1 dla tych, którzy jeszcze nie przeczytali), zaczyna nel mezzo del cammin di nostra vita, włoski dla ” Midway into the journey of our life.”/p >
3. The Gambler
pominę niektóre dzieła Szekspira, które wykorzystują technikę ( na przykład Cymbeline) i wskoczę do Dostojewskiego i historii, której może nie przeczytałeś., Większość ludzi zna jego wielkie dzieła, takie jak zbrodnia i kara czy bracia Karamazov, ale to jego mniej znane dzieło, hazardzista, korzysta z in medias res. powieść zaczyna się tak:
w końcu wróciłem z dwutygodniowego urlopu, aby dowiedzieć się, że moi patroni przybyli trzy dni temu do Roulettenberg. Otrzymałem od nich powitanie zupełnie inne niż oczekiwałem. Generał spojrzał na mnie chłodno, przywitał mnie w dość wyniosłym stylu i odrzucił mnie, abym oddał cześć swojej siostrze. Było jasne, że skądś pozyskano pieniądze., Myślałem, że mogę nawet wyczuć pewną wstydliwość w spojrzeniu generała.
działa tak dobrze, ponieważ natychmiast i nieodwołalnie zanurza nas w świat bohatera, błagając nas o zadawanie pytań, o odwrócenie strony i dowiedzenie się, kim jest narrator i jaka jest jego sytuacja.
4., Raging Bull
chociaż jest więcej filmów, które używają tej techniki niż powieści (znowu, ponieważ filmy muszą przyciągać publiczność jeszcze szybciej niż powieści), moim absolutnym faworytem jest wściekły byk Scorcese z Robertem De Niro. Zaczyna się w 1964 roku, gdy bohater Jake LaMotto (De Niro) przygotowuje się do jednoosobowego show. Film kończy się, gdy Jake wchodzi na scenę, aby dostarczyć show. To, co dzieje się pomiędzy, To rzeczy nagrodzone Oscarem., Dzięki serii niesamowitych retrospekcji otrzymujemy historię o tym, jak Jake został zawodowym bokserem, poślubił kobietę, którą myślał, że kocha, i stracił wszystko po drodze. To pozwala nam zrozumieć, dlaczego jest otyłym frajerem pod koniec filmu, zarabiającym na życie w stand-upie.
5. God of War
oczywiście technika nie ogranicza się tylko do książek i filmów. Wiele gier wideo świetnie wykorzystało medias res, jak Final Fantasy X., Ale wracając do miejsca, w którym zaczęliśmy, co powiesz na grę na PlayStation 2, God of War, przygodową grę akcji opartą na mitologii greckiej. Przez wielu (w tym IGN) nazywana „najlepszą grą na PlayStation wszech czasów” God (lub czymś podobnym), God of War pits Kratos, były kapitan spartańskiej armii, walczy z aresem, bogiem wojny. Historia zaczyna się na samym końcu, a następnie porusza się chronologicznie poprzez retrospekcje. Ale to krwawa bitwa na początku naprawdę wyznacza tempo na resztę gry i natychmiast wciąga gracza.,
Jakie są Twoje ulubione przykłady?