podczas gdy Republika Południowej Afryki znana jest z historii skrajnego rasizmu białych Południowoafrykańczyków wobec czarnych Południowoafrykańczyków, ma również historię konfliktu między głównymi białymi grupami europejskiego pochodzenia. Dwie główne grupy białych wyemigrowały do Rpa: najpierw przybyli Burowie, głównie z Holandii, później nazywając się Afrikanerami. Następnie przybyli Anglicy, przyciągnięci początkowo strategicznym znaczeniem terytorium, a następnie odkryciem diamentów i złota oraz perspektywami obiecanego bogactwa.,
po odkryciu diamentów i złota, różnice te w latach 80.przerodziły się w konflikt, a w końcu w wojnę o kontrolę na przełomie wieków. Mimo że czarni stanowili około 80% populacji, dwie białe grupy walczyły o to, aby kontrolować bogactwo narodowe. Francis Reitz, czołowy Afrykański polityk i pisarz, napisał w 1899 roku stulecie zła, gdy miała wybuchnąć wojna Południowoafrykańska między Anglikami a Burami., Kiedy ta szczególnie krwawa wojna zakończyła się brytyjskim zwycięstwem w 1902 roku, obie strony zdołały zjednoczyć się, aby stworzyć nowe jedno państwo, Unię Południowej Afryki. Jednak minerały pozostały mocno w rękach angielskich, a napięcia utrzymywały się między obiema grupami, tylko złagodzenie, gdy Afrykanerzy przejęli wyłączną kontrolę nad rządem w 1948 roku, mniej więcej 50 lat po wojnie w RPA.,
Francis William Reitz był prezydentem Wolnego Państwa Orange od 1889-1895. W latach 1876-1889 był pierwszym sędzią Sądu Najwyższego stanu.,
pomimo ostrych podziałów, Afrykanerzy i Anglicy pozostali zjednoczeni w dwóch podstawowych wierzeniach: że czarni Południowoafrykańczycy byli niecywilizowani, ale ważni i przydatni białym Południowoafrykańczykom jako robotnikom, i że biali Południowoafrykańczycy muszą znaleźć sposób na współpracę, aby rządzić czarnymi RPA.,
Reitz opisał ten przełomowy okres z perspektywy Boera:
w 1886 roku odkryto złoto w dużych ilościach i w różnych częściach Republiki Południowej Afryki , a wraz z tym odkryciem nasi ludzie wkroczyli w nowy etap swojej historii. Republika Południowej Afryki miała w ciągu kilku lat przekształcić się ze stanu Wielkiego ubóstwa w bogate i zamożne Państwo, kraj obliczony pod każdym względem na przebudzenie i rozpalenie chciwości kapitalistycznego spekulanta., W ciągu kilku lat Republika Południowej Afryki znalazła się wśród pierwszych krajów produkujących złoto na świecie.
zamieszkana przez spekulatywną i gwarną klasę skupioną ze wszystkich zakątków ziemi. Burowie, którzy do tej pory zajmowali się pasterstwem i łowiectwem, zostali wezwani do wypełnienia jednego z najtrudniejszych zadań na świecie, a mianowicie zarządzania skomplikowaną administracją i rządami dużej populacji kopania, która powstała nagle w najbardziej nadzwyczajnych okolicznościach. . . .,
w czÄ ™ Ĺ „ci Ĺ” wiata tak bogatej w mineraĺ ' y wszelkich opisăłw jak , naturalne jest, Ĺźe kapitalizm powinien odgrywaÄ ‡ znaczÄ … cÄ … rolÄ™. Niestety, w Republice Południowej Afryki od samego początku starała się wyjść daleko poza swój uzasadniony zakres; starała się zdobyć władzę polityczną i podporządkować sobie wszystkie inne formy rządów i wpływów. . . .,
w tym okropnym punkcie zwrotnym w historii RPA, W przededniu konfliktu, który grozi eksterminacją naszego narodu, wypada nam mówić prawdę w tym, co może być, być może, naszym ostatnim przesłaniem dla świata. Nawet jeśli zostaniemy wytępieni, prawda zatriumfuje przez nas nad naszymi zwycięzcami . . .
. . . Te Dzikie i bezużyteczne Trakty, które zostały zagwarantowane Burom, okazały się bardzo cenne po tym, jak Burowie uratowali ich przed barbarzyństwem i otworzyli na cywilizację. . . . Brytyjczycy . . ., udało się zaanektować pola diamentów-rażąco nielegalny akt.
. . . Nasza egzystencja jako naród i jako państwo jest teraz zagrożona przez niezrównaną kombinację sił. Przeciw nam stoi Siła liczbowa, opinia publiczna Wielkiej Brytanii spragniona i krzycząca krwi i zemsty, ogólnoświatowa i kosmopolityczna Siła kapitalizmu oraz wszystkie siły, które leżą u podstaw żądzy rabunku i ducha grabieży. Nasz los ostatnio stał się coraz bardziej niebezpieczny. . . .,
bo hordy Bantu znów wędrują tam, gdzie kiedyś stały Europejskie mieszkania. A kiedy pojawia się pytanie—dlaczego to wszystko się stało? Dlaczego bohaterskie dzieci bohaterskiej rasy, której Cywilizacja zawdzięcza swoje najcenniejsze błogosławieństwa, powinny leżeć zamordowane tam, w tym odległym zakątku globu? . . .
Jeśli postanowimy, że my, tacy jak my, powinniśmy być pierwszymi wśród wszystkich narodów, którzy rozpoczną walkę z tyranią kapitalizmu nowego świata, to jesteśmy na to gotowi . . .,
teraz zgłoś naszą sprawę z doskonałym zaufaniem całemu światu. Niezależnie od tego, czy rezultatem będzie zwycięstwo, czy śmierć, Wolność z pewnością wzrośnie w Afryce Południowej jak słońce z mgły poranka, tak jak wolność zawitała nad Stanami Zjednoczonymi Ameryki nieco ponad sto lat temu. Potem z Zambesi do Simon ' s Bay będzie
„Afryka dla Afrykańczyków.”1