tradycyjne pytania filozoficzne
kolejna kategoria zagadnień dotyczy szeregu pytań filozoficznych dotyczących definicji i znaczenia życia i śmierci, natury osobowości i tożsamości oraz zakresu ludzkiej wolności i indywidualnej odpowiedzialności. W jakim momencie śmiertelnie ranny lub nieuleczalnie chory pacjent powinien być uznany za zmarłego? Kiedy jego funkcje życiowe—np. bicie serca i oddychanie—ustały? Kiedy pień mózgu przestaje funkcjonować? Czy obecność głębokiej śpiączki powinna wystarczyć do ustalenia śmierci?, Te i podobne pytania stały się naglące w latach 60., kiedy zwiększone zapotrzebowanie na ludzkie organy i tkanki do wykorzystania w operacjach przeszczepu zmusiło etyków medycznych do ustanowienia wytycznych dotyczących określenia, kiedy dopuszczalne jest usunięcie narządów od potencjalnego dawcy.
w tym samym czasie rozwój bezpieczniejszych technik aborcji chirurgicznej i rosnąca akceptowalność aborcji jako metody antykoncepcji skłoniły do narastającej debaty na temat statusu moralnego ludzkiego płodu., W dyskusji filozoficznej debata ta została ujęta w kategoriach pojęcia „osoby”, rozumianej jako każda istota, której interesy zasługują na szczególną troskę moralną. Głównym problemem było to, czy—a jeśli tak, to na jakim etapie-płód jest osobą w sensie moralnym., Nieco inaczej rzecz ujmując, chodziło o to, czy klasa osób współistnieje z klasą istot ludzkich—czy wszyscy i tylko ludzie są osobami, czy zamiast tego mogą istnieć istoty ludzkie, które nie są osobami lub osoby, które nie są istotami ludzkimi (ta ostatnia kategoria, według niektórych, obejmuje niektóre wyższe zwierzęta i hipotetyczne stworzenia, takie jak inteligentni Marsjanie)., Pytania te zostały podniesione na nowo w późniejszych dziesięcioleciach w odpowiedzi na rozwój leków, takich jak RU-486 (mifepristone), które indukują aborcję do kilku tygodni po zapłodnieniu oraz na wykorzystanie komórek macierzystych pobranych z ludzkich embrionów w badaniach nad leczeniem stanów takich jak parkinsonizm (choroba Parkinsona) i urazów ośrodkowego układu nerwowego.
ściśle powiązany zbiór zagadnień dotyczy natury tożsamości osobistej., Niedawne postępy w technice klonowania, które umożliwiły skuteczne klonowanie zwierząt, takich jak owce i króliki, wznowiły dyskusję nad tradycyjnym filozoficznym pytaniem, co, jeśli w ogóle, czyni konkretnego człowieka wyjątkową osobą, którą jest. Czy osoba jest tylko sumą informacji zakodowanych w genach? Jeśli tak, to czy pacjent, który przeszedł terapię genową, jest inną osobą niż ta, którą był wcześniej—tj. czy stał się kimś innym? Gdyby człowiek został sklonowany, w jakim sensie byłby kopią swojego „rodzica”? Czy on i jego rodzice będą tą samą osobą?, Gdyby wiele istot ludzkich zostało sklonowanych z tego samego rodzica, czy oni i ich rodzic wszyscy byliby tą samą osobą?
© John Chadwick—AP/REX/. com
próba zrozumienia tożsamości osobistej w kategoriach informacji genetycznej również na nowo poruszyła filozoficzne problemy wolnej woli i determinizmu., W jakim stopniu, jeśli w ogóle, ludzka osobowość lub charakter są uwarunkowane genetycznie, a nie ekologicznie? Czy istnieją genetyczne podstawy pewnych rodzajów zachowań, jak wydaje się, że istnieją pewne rodzaje chorób (np. choroba Tay-Sachsa)? Jeśli tak, to na jakie zachowania mają taki wpływ i w jakim stopniu wpływają na nie czynniki środowiskowe? Jeśli zachowanie jest przynajmniej częściowo uwarunkowane genetycznie, czy jednostki powinny zawsze ponosić pełną odpowiedzialność za to, co robią?,
wreszcie, możliwość rozwoju technologii, które wydłużyłyby ludzkie życie daleko poza jego obecną naturalną długość, jeśli nie w nieskończoność, doprowadziła do spekulacji na temat wartości życia, znaczenia śmierci i pożądalności nieśmiertelności. Czy życie jest z natury cenne? W przypadkach, w których nie cierpi się fizycznie lub emocjonalnie, Czy zawsze lepiej być żywym niż martwym? Jeśli tak, to czy racjonalne jest pragnienie nieśmiertelności? Jakie byłoby znaczenie śmierci w świecie, w którym umieranie nie było biologicznie nieuniknione?