Leonardo Pisano był jednym z największych matematyków Europy. Imię Fibonacciego jest jego przydomkiem. Urodził się w 1170 roku w Pizie, obecnie mieście we Włoszech, zmarł w 1240 roku. Jego matka, Allessandra, zmarła, gdy miał dziewięć lat. Z tego powodu Fibonacci udał się wraz ze swoim ojcem, Guglielmo, przedstawicielem handlowym Pizy do Bulgii. Bardzo wcześnie w swoim życiu wykazywał zainteresowanie dziedziną matematyki, a podczas podróży do różnych krajów poznał hindusko-Arabski System matematyczny., Chciał ulepszyć ten system, więc wprowadził jedną poważną modyfikację, która polegała na dodaniu zera.
w 1202 roku Fibonacci powrócił do Pizy i opublikował swoją pierwszą i najsłynniejszą książkę, Liber Abaci, co oznacza „metoda Indian”. Wprowadził do Europy hindusko-Arabski system dziesiętny i cyfry arabskie. Inną podobną pracą jest ciąg Fibonacciego. Jest to wzór, który pojawia się wszędzie w przyrodzie. Aby znaleźć jeden termin, wystarczy dodać dwa terminy przed nim., Ciąg Fibonacciego odnosi się do wielu rzeczy, w tym do ułożenia płatków kwiatów, liści i nasion.
Fibonacci napisał wiele prac, ale historycy wiedzą, że większość z nich nie jest dostępna. Pozostałe książki poza Liber Abaci to Praktica Geometriae (1220), Flos (1225) i Liber Quadratorum (1225). Praktica Geometriae oznacza „praktykę geometrii”. Flos rozwiązał wiele problemów na dworze cesarskim. Liber Quadratorum było księgą liczb kwadratowych.