bloki randomizowane

Blokowanie jest eksperymentalną metodą projektowania stosowaną w celu zmniejszenia zakłóceń.

podobne do dwóch grup dopasowywania/parowania

Blokowanie jest podobne do metody parowania / dopasowywania (np. test T w połączeniu), gdzie pary obserwacji są dopasowywane, aby zapobiec czynników zakłócających (np. wiek, płeć) z ukrycia rzeczywistej różnicy między dwiema grupami (np. leczenie i kontrola).

ogólna heterogeniczność

w ujęciu ogólnym blokowanie kompensuje sytuacje, w których znane czynniki (np., wiek, płeć) inne niż Status grupy leczonej mogą mieć wpływ na to, co obserwuje się w badaniu. Innymi słowy, metoda analityczna uwzględnia fakt, że jednostki doświadczalne (np. badane osoby/osoby) nie są jednorodne pod względem czynników (innych niż Status grupy leczonej), które mogą mieć wpływ na wynik.

projektowanie

randomizowany Projekt bloku uwzględnia znane czynniki, które wpływają na wynik / odpowiedź, ale nie są przedmiotem zainteresowania głównego. Dwa kroki w randomizowanym projekcie bloków to:

1. 1. 1. Zebrać razem jednorodne jednostki doświadczalne (np., people) into a block.

2. 2. 2. Assign treatments at random to the experimental units within a block.

Examples

1. Study of diet on serum cholesterol. Response/outcome variable Y is mean serum cholesterol for the people in the block., Bloki to grupy wiekowe mężczyzn lub kobiet dostosowane do indeksu Quetelet (100 * Waga / wysokość2), np. blok 1 jako mężczyźni powyżej 50 roku życia z indeksem quetelet powyżej 3,5 i blok jako kobiety powyżej 50 roku życia z indeksem quetelet powyżej 3,5 lub mniej. Zabiegi są różne rodzaje diety. Zobacz Kleinbaum et al. (1998).
2. badanie różnych metod leczenia czasów krzepnięcia. Zmienna odpowiedź / wynik y jest obserwowanym czasem krzepnięcia próbek krwi. Bloki to osoby, które oddały próbkę krwi. Zabiegi są różne metody, za pomocą których porcje każdej z próbek krwi są przetwarzane. Zobacz Artmitage and Berry (1994).,
3. przykład 2 (czasy krzepnięcia) można rozszerzyć na powtarzający się projekt obserwacji, powtarzając czasy pomiaru czasu krzepnięcia z dla każdego bloku / leczenia. Przy powtarzających się obserwacjach powyższa tabela staje się sześcianem z osią z (powtórzeń) wychodzącą ze strony. Rozliczanie powtarzających się obserwacji w ten sposób pozwala na odjęcie części szumu z powodu systematycznej niespójności w pomiarze obserwacji od kontrastu między zabiegami i między blokami.