białaczki
ostra białaczka wynika z złośliwego proliferacji komórek szpikowych (ostra białaczka nielimfoblastyczna lub ANLL) lub limfoidalnych (ostra białaczka limfoblastyczna lub ALL) potomstwa. Nieleczona jest szybko śmiertelna. Obraz kliniczny wynika przede wszystkim z niewydolności szpiku kostnego, ale także z nacieku prawidłowych tkanek przez komórki białaczkowe. Niedokrwistość powoduje osłabienie, łatwość męczenia, duszność, kołatanie serca, ortostazę i bladość., Granulocytopenia prowadzi do zakażenia, często drobnoustrojami gram-ujemnymi, ale także drobnoustrojami drobnoustrojowymi. Małopłytkowość objawia się jako plamica: krwawienie z nosa, wybroczyny, łatwe siniaki i krwawienie z dziąseł.
Infiltracja tkanek powoduje limfadenopatię i hepatosplenomegalię (częściej i bardziej zaznaczone we wszystkich niż ANLL), chloroma, a w białaczce monocytarnej przerost dziąseł. Ból kości i tkliwość są nieco bardziej powszechne we wszystkich niż ANLL. W dzieciństwie przeważają kości długie kończyn dolnych., We krwi obwodowej występuje niedokrwistość normochromowa normocytowa. Płytki krwi są zmniejszone, często do bardzo niskich wartości. Całkowita liczba białych krwinek może być bardzo podwyższona, prawidłowa lub niska. W większości przypadków występują wybuchy. Są to duże, niedojrzałe komórki o wysokim stosunku jądra do cytoplazmy. Mieloblasty mają cienką, koronkową chromatynę i dobrze zdefiniowane jądro. Cytoplazma jest blada i może wykazywać prążki Auer, patognomoniczne ANLL. Cechy monokytoid lub promyelocytic można znaleźć w blastach AML., Limfoblasty mają grubszą chromatynę z mniej ostro zaznaczonymi jądrami i lekko bazofilną cytoplazmę z nielicznymi granulkami. Badanie szpiku kostnego pokaże hipercelularność, zmniejszenie lub brak normalnych prekursorów hemopoetycznych, i nacieki z blastów.
czasami trudno jest odróżnić Wszystkie od ANLL na czysto morfologicznych podstawach. Histochemia i markery powierzchni komórek mogą być pomocne w tych okolicznościach., Większość pacjentów z ALL ma limfoblasty, które znakują ani markerami komórek T, ani B: „komórki null”; terminalna transferaza deoksynukleotydylowa, CALLA i antygen podobny do Ia są obecne. Wydaje się, że komórki te są wczesnymi prekursorami komórek B. Limfocyty T rozpoznaje się u około 20% wszystkich pacjentów. Często występuje duża limfadenopatia śródpiersia. Limfocyty B są bardzo rzadkie.
przewlekła białaczka szpikowa (CML) dotyka pacjentów w średnim wieku (mediana wieku w momencie rozpoznania wynosi od 40 do 45 lat). Rozpoznano młodocianą postać choroby., Pacjenci występują najczęściej z objawami niedokrwistości lub po znalezieniu lewej górnej ćwiartce brzucha masy. Jak CBC są wykonywane obecnie prawie rutynowo, CML jest diagnozowana przypadkowo i bezobjawowo u wielu pacjentów. W badaniu fizykalnym dominującym odkryciem jest splenomegalia, która może być ogromna, przenikająca do miednicy i rozciągająca się przez linię środkową. Obszary zawału mogą powodować tkliwość na obszarach powierzchni śledziony. Wyczuwalne węzły chłonne rzadko przekraczają 1 cm średnicy.
badanie rozmazu obwodowego potwierdza diagnozę., Niedokrwistość jest łagodna do umiarkowanej. Liczba płytek krwi może być podwyższona, a liczba powyżej 106 na mikrolitr nie jest rzadkością; małopłytkowość jest rzadkością. Te płytki krwi mogą być upośledzone czynnościowo. Najbardziej uderzające nieprawidłowości znajduje się w serii białych krwinek. Liczba WBC jest podwyższona, czasami tak, że może wystąpić leukostaza. Komórki wszystkich stadiów granulopoezy (w tym wczesnych komórek progenitorowych) znajdują się we krwi obwodowej w takim stopniu, że może przypominać aspirat szpiku kostnego. Zwiększa się liczba bazofilów i eozynofilów., Szpik kostny pojawia się hiperkomórkowo z bardzo dużą przewagą elementów mieloidalnych. Zwiększają się megakariocyty.
u 90% pacjentów występuje charakterystyczna nieprawidłowość chromosomalna, chromosom Philadelphia (Ph1). Wynika to z translokacji długiego ramienia chromosomu 22 na chromosom 9. Komórka dotknięta głównie procesem nowotworowym jest wczesną komórką macierzystą. W konsekwencji chromosom Ph1 można znaleźć w neutrofilach, prekursorach erytroidalnych, megakariocytach i monocytach.
leczenie CML poprawia objawy, ale nie przeżycie., Po medianie 3 do 4 lat choroba ewoluuje w fazę blastyczną, która przypomina agresywną ostrą białaczkę na gruncie klinicznym i laboratoryjnym. CML jest chorobą mieloproliferacyjną wraz z trombocytemią pierwotną, czerwienicą prawdziwą i agnogenną metaplazją mieloidalną.
przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) jest zaburzeniem występującym zwykle u osób starszych (średni wiek = 60 lat). Nie występuje u dzieci. U większości pacjentów wynika to z proliferacji złośliwych limfocytów B, choć sporadycznie występuje PBL komórek T., Komórki nowotworowe przypominają dojrzałe limfocyty, ale mają inne cechy morfologiczne niż ich normalne odpowiedniki. Pacjenci mogą być diagnozowane podczas bezobjawowe, gdy wysoka liczba limfocytów znajduje przypadkowo. Do postawienia diagnozy konieczna jest liczba większa niż 15 000 limfocytów na mikrolitr.
Po zmiennym okresie bezobjawowym rozwinie się limfadenopatia. Czasami może być ogromny. Powiększenie śledziony jest częste. W miarę postępu choroby pojawi się niedokrwistość i małopłytkowość., Badanie krwi obwodowej niezmiennie pokaże podwyższoną liczbę WBC kosztem limfocytozy, która często może być powyżej 90%. Hipogammaglobulinemia rozwija się u prawie wszystkich pacjentów, zwiększając ryzyko infekcji, głównie z zamkniętymi organizmami gram-dodatnimi. Autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna i hipersplenizm są powszechne. Naturalną historię choroby mierzy się w latach.
PBL komórek T jest bardziej agresywną chorobą. Skóra jest często zaangażowany i splenomegalia jest widoczne na początku choroby.,
szpiczak mnogi wynika z proliferacji monoklonalnej komórki osocza. Populacja złośliwa zachowuje zdolność do wydzielania immunoglobulin. Ponieważ produkcja ta nie jest kontrolowana, powoduje hiperglobulinemię, która wytwarza pojedynczy („M”) skok w elektroforezie białek. Większość szpiczaków wydziela IgG lub IgA. Szpiczaki IgE i IgM są niezwykle rzadkie.
prezentacja kliniczna obejmuje ból kości i niedokrwistość. Objawy hiperkalcemii, niewydolności nerek, i hyperviscosity mogą być obecne. Na rozmazie obwodowym spotyka się normochromową, normocytową niedokrwistość., Formacja Rouleaux jest pospolita. Komórki plazmatyczne można znaleźć w krążeniu, a gdy dominuje, diagnoza białaczki komórek plazmowych jest dokonywana.
ponad 10% komórek osocza znajduje się w szpiku kostnym. Elektroforeza białka ujawnia kolec M z większą niż 3 g immunoglobuliny. Immunoelektroforeza identyfikuje i określa ilościowo zwiększoną immunoglobulinę. Hiperglobulinemia jest związana wyłącznie z nieprawidłowym przeciwciałem; wszystkie inne immunoglobuliny są zmniejszone. W konsekwencji zwiększa się podatność na infekcje. W moczu znajdują się białka Bence ' a Jonesa., Są to przefiltrowane łańcuchy świetlne, które wytrącają się w temperaturze 50-60°C i ponownie rozpuszczają się po podgrzaniu do 100°C. komórki szpiczaka wydzielają czynnik aktywujący osteoklast, co powoduje hiperkalcemię i lityczne zmiany kostne, zwłaszcza w kościach płaskich. Ponieważ aktywność osteoblastyczna jest niewielka lub jej nie ma, skany kości i fosfataza alkaliczna często pozostają ujemne.