bufor – w chemii roztwór Zwykle zawierający kwas i zasadę lub sól, mający tendencję do utrzymywania stałego stężenia jonów wodorowych. Jony to atomy lub cząsteczki, które straciły lub zyskały jeden lub więcej elektronów. Przykładem pospolitego bufora jest roztwór kwasu octowego (CH3COOH) i octanu sodu. W roztworze wodnym octan sodu ulega całkowitej dysocjacji na jony sodu (na+) i octanu (CH3COO -)., Stężenie jonów wodorowych w roztworze buforowym podaje się za pomocą wyrażenia:
Encyclopædia Britannica, Inc.
, w którym Ka jest stałą jonizacji kwasu octowego, a wyrażenia w nawiasach są stężeniami odpowiednich substancji. Stężenie jonów wodorowych w roztworze buforowym zależy od względnych ilości kwasu octowego i jonów octanu (lub octanu sodu) obecnych, znanych jako stosunek buforowy., Dodanie kwasu lub zasady spowoduje odpowiednie zmiany stężenia kwasu octowego i jonów octanu, ale tak długo, jak stężenie dodanych substancji jest małe w porównaniu do stężenia poszczególnych składników buforowych, nowe stężenie jonów wodorowych pozostanie bliskie swojej pierwotnej wartości.
roztwory buforowe o różnych stężeniach jonów wodorowych można przygotować poprzez zmianę stosunku buforowego i poprzez wybór kwasu o odpowiedniej wewnętrznej wytrzymałości. Roztwory buforowe powszechnie stosowane obejmują kwasy fosforowe, cytrynowe lub Borowe i ich sole.,
ponieważ kwasy i zasady mają tendencję do promowania szerokiego zakresu reakcji chemicznych, utrzymanie pewnego poziomu kwasowości lub zasadowości w roztworze poprzez zastosowanie roztworów buforowych jest niezbędne w wielu eksperymentach chemicznych i biologicznych. Wiele procesów biochemicznych zachodzi tylko przy określonych wartościach pH, które są utrzymywane przez naturalne bufory obecne w organizmie.