capirotada wywodzi się z XV-wiecznego hiszpańskiego dania, które było pod silnym wpływem kuchni mauretańskiej. Capirotada, podobnie jak budyń chlebowy, była postrzegana jako sposób na wykorzystanie zepsutego, czerstwego chleba. Legenda głosi, że potrawa, formalnie znana jako capirotada de vigilia, powstała w celu wykorzystania resztek przed rozpoczęciem Wielkiego Postu. Słowo „capirotada” pochodzi od hiszpańskiego słowa „capirote”, które w kontekście religijnym odnosi się do wysokiego, stożkowatego kapelusza.,
potrawa podróżowała do nowego świata wraz z hiszpańskimi konkwistadorami, którzy szerzyli zarówno religię katolicką, jak i kulturę hiszpańską wśród ludów tubylczych. W Meksyku po podboju rdzenni mieszkańcy, tacy jak Aztekowie, używali herbaty anyżowej do zmiękczania czerstwego chleba i zwilżania suchego mięsa, z których oba były powszechnymi problemami na hiszpańskich statkach odbywających podróż przez Atlantyk., Wcześniej danie bardziej pikantne, capirotada stopniowo stawała się słodsza po połączeniu składników Nowego Świata i rdzennych tradycji z istniejącą hiszpańską wersją, co doprowadziło do znacznego wzrostu odmian capirotada.
pomimo, że pierwotnie była spożywana przed Wielkim Postem, capirotada jest obecnie spożywana w czasie Wielkiego Postu, szczególnie w czasie Wielkiego Tygodnia i w Wielki Piątek.
znaczenie religijne
składniki są w dużej mierze takie same jak te używane w latach 40.do wyrobu pieczywa i ciast., Te składniki i przepisy zostały zapisane przez Święte Biuro Inkwizycji i zachowane do dnia dzisiejszego w archiwach. Podstawowe składniki niosą bogatą symbolikę Męki Chrystusa, a danie jest uważane przez wiele meksykańskich i meksykańsko-amerykańskich rodzin za przypomnienie cierpienia Chrystusa w Wielki Piątek. Chleb reprezentuje Ciało Chrystusa, syrop jest jego krwią, goździki są gwoździami krzyża, a całe laski cynamonu są drewnem krzyża. Topiony ser oznacza święty Całun.