ludzkość ma „oczy”, które mogą wykrywać wszystkie rodzaje światła za pomocą teleskopów na całym świecie i floty obserwatoriów w kosmosie. Od fal radiowych po promienie gamma, to” wielowątkowe ” podejście do astronomii ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pełnego zrozumienia obiektów w przestrzeni kosmicznej.
ta kompilacja zawiera przykłady obrazów z różnych misji i teleskopów, które są łączone w celu lepszego zrozumienia nauki o wszechświecie., Każdy z tych obrazów zawiera dane z NASA Chandra X-ray Observatory oraz innych teleskopów. Pokazywane są różne typy obiektów (galaktyki, pozostałości supernowych, Gwiazdy, mgławice planetarne), ale razem pokazują możliwości, gdy gromadzone są dane z całego spektrum elektromagnetycznego.
Górny rząd, od lewej do prawej:
M82
Messier 82, czyli M82, jest galaktyką zorientowaną krawędziowo na Ziemię., Daje to astronomom i ich teleskopom ciekawy obraz tego, co dzieje się, gdy galaktyka ta przechodzi gwałtowne formowanie się gwiazd. Promienie rentgenowskie Chandra (niebieskie i różowe) pokazują gaz w wypływach o długości około 20 000 lat świetlnych, który został podgrzany do temperatury powyżej dziesięciu milionów stopni przez powtarzające się wybuchy supernowych. Dane optyczne z Kosmicznego Teleskopu Hubble ' a (czerwonego i pomarańczowego) NASA pokazują galaktykę.
Abell 2744
gromady galaktyk są największymi obiektami we wszechświecie utrzymywanymi razem przez grawitację., Zawierają one ogromne ilości przegrzanego gazu o temperaturze kilkudziesięciu milionów stopni, który świeci jasno w promieniach rentgenowskich i może być obserwowany przez miliony lat świetlnych między galaktykami. Ten obraz gromady galaktyk Abell 2744 łączy promieniowanie rentgenowskie pochodzące z Chandra (niebieska emisja rozproszona) z optycznymi danymi świetlnymi pochodzącymi z Hubble ' a (czerwonego, zielonego i niebieskiego).
supernowa 1987A (SN 1987A)
24 lutego 1987 roku obserwatorzy na półkuli południowej zauważyli nowy obiekt w pobliskiej galaktyce zwany Wielkim obłokiem Magellana., Była to jedna z najjaśniejszych eksplozji supernowej w ciągu wieków i wkrótce stała się znana jako supernowa 1987A (SN 87A). Dane Chandra (niebieski) pokazują położenie fali uderzeniowej supernowej-podobnej do boomu Sonicznego z płaszczyzny naddźwiękowej-oddziałującej z otaczającą materią około czterech lat świetlnych od pierwotnego punktu eksplozji. Dane optyczne z Hubble ' a (pomarańczowe i czerwone) również pokazują dowody na tę interakcję w pierścieniu.,
dolny rząd, od lewej do prawej:
Eta Carinae
jaka będzie następna gwiazda w naszej galaktyce Drogi Mlecznej, która wybuchnie jako supernowa? Astronomowie nie są pewni, ale jeden kandydat znajduje się w eta Carinae, lotnym układzie zawierającym dwie masywne gwiazdy, które blisko siebie krążą. Obraz ten ma trzy rodzaje światła: DANE optyczne z Hubble 'a (pojawiające się jako białe), ultrafiolet (cyjan) z Hubble' a i promieniowanie rentgenowskie z Chandra (pojawiające się jako emisja fioletowa)., Poprzednie erupcje tej Gwiazdy spowodowały powstanie pierścienia gorącego, rentgenowskiego emitującego Gaz o średnicy około 2,3 roku świetlnego otaczającego te dwie gwiazdy.
Cartwheel Galaxy
galaktyka ta przypomina tarczę, co jest właściwe, ponieważ jej wygląd jest częściowo spowodowany mniejszą galaktyką, która przeszła przez środek tego obiektu. Gwałtowne zderzenie wytworzyło fale uderzeniowe, które przetoczyły się przez galaktykę i wywołały duże ilości formowania się gwiazd., Promienie rentgenowskie Chandra (purpurowe) pokazują, że w wyniku zderzenia z galaktyką Cartwheel w ciągu ponad 150 000 lat świetlnych powstał gorący gaz. Dane optyczne Hubble ' a (czerwony, zielony i niebieski) pokazują, gdzie to zderzenie mogło spowodować powstanie Gwiazdy.
Mgławica helisy
gdy gwieździe takiej jak słońce zabraknie paliwa, rozszerza się i jej zewnętrzne warstwy opadają, a jądro gwiazdy kurczy się., Faza ta jest znana jako „mgławica planetarna”, a astronomowie spodziewają się, że nasze Słońce doświadczy tego za około 5 miliardów lat. Te obrazy mgławicy helisy zawierają dane w podczerwieni z Kosmicznego Teleskopu Spitzera (zielony i czerwony), światło optyczne z Hubble ' a (pomarańczowe i niebieskie), ultrafiolet z NASA Galaxy Evolution Explorer (cyjan) i promieniowanie rentgenowskie Chandra (pojawiające się jako białe) pokazujące białego karła, który uformował się w centrum mgławicy. Obraz ma około czterech lat świetlnych średnicy.,
trzy z tych obrazów — SN 1987A, Eta Carinae i Mgławica Helisa — zostały opracowane w ramach NASA Universe of Learning (UOL), zintegrowanego programu nauki i umiejętności astrofizycznych, a w szczególności projektu ViewSpace UOL. UoL zrzesza ekspertów, którzy pracują przy Chandra, Hubble Space Telescope, Spitzer Space Telescope i innych misjach astrofizycznych NASA.
centrum lotów kosmicznych NASA Marshall zarządza programem Chandra., Smithsonian Astrophysical Observatory ' s Chandra X-ray Center kontroluje naukę z Cambridge Massachusetts i operacje lotnicze z Burlington w stanie Massachusetts.