Southern Christian Leadership Conference została założona przez grupę sześćdziesięciu czarnych aktywistów w Ebenezer Baptist Church w Atlancie w stanie Georgia w 1957 roku. Pierwszym celem było rozszerzenie sukcesu bojkotu autobusów Montgomery w latach 1955-196 o kampanie w całym kraju. SCLC zostało założone przez Martina Luthera Kinga Jr., jako jej lider i przy pomocy organizacyjnej Stanleya Levisona, Żydowskiego prawnika z Nowego Jorku, Bayarda Rustina, Dyrektora Wykonawczego War Resister ' s League, i Elli Baker, wcześniej z NAACP.
w latach 50. i na początku 60. XX wieku SCLC przewodziło ruchowi protestacyjnemu o różnej skuteczności na całym południu. W 1960 roku organizacja pomogła koordynować rozwijający się ruch sit-in w całym kraju. W 1961 i 1962 roku organizacja przewodziła ruchowi w Albany w Georgii z niewielkimi sukcesami., Jednak ruch Birmingham w Alabamie z 1963 roku ustanowił organizację, a zwłaszcza Kinga, jako skutecznych aktywistów bez przemocy. Wkrótce potem SCLC wzięło udział w udanym marszu na Waszyngton, w którym wzięło udział około 250 000 ludzi. Przemówienie Kinga” I Have a Dream ” pozostaje jednym z najpopularniejszych wystąpień w historii Ameryki.
organizacja przeniosła swoje siły do Selma w Alabamie w 1965 roku, gdzie brutalność lokalnej policji doprowadziła do ogólnokrajowego oburzenia i poparcia dla prawodawstwa w zakresie praw wyborczych., Po serii sukcesów, SCLC rozpoczęła swoją trasę People to People, aby rozpocząć konfrontację z problemami czarnoskórych mieszkańców północnych miast. Po tej trasie SCLC zdecydowało się rozpocząć swój pierwszy duży wysiłek Północny w Chicago. Przed przybyciem SCLC zawiązało ważne sojusze z lokalnymi grupami, przede wszystkim radą koordynującą organizacje społeczne, w celu skutecznej koordynacji ruchów lokalnych i narodowych. Mimo to doszło do walk między aktywistami SCLC a tymi, którzy pracowali w Chicago przez dłuższy czas.,
program SCLC w Chicago był eksperymentalny, ponieważ nigdy wcześniej nie próbowano przeprowadzić Północnego Ruchu Praw Obywatelskich na taką skalę. Problemy miast północnych były równie groźne jak tych na południu, a na jesiennym spotkaniu organizacji w 1964 roku podjęto zobowiązanie do rozszerzenia jej pracy. Taktyka, którą SCLC uznał za skuteczną na południu, nie zawsze była tak skuteczna w atakowaniu de facto segregacji. Po pierwsze, współpraca policji podczas protestów nie sprawiła, że działania bez przemocy były tak skuteczne, jak w kampaniach południowych., Ponadto wielkość północnych miast, a zwłaszcza Chicago, była znacznie większa niż jakiekolwiek miejsce, w którym SCLC próbowało wcześniej podjąć działania.
ruch wolności w Chicago był kluczową kampanią dla SCLC. Organizacja skupiała się na zagadnieniach sprawiedliwości gospodarczej. SCLC rozpoczęło kampanię Poor People ' s pod koniec 1968 roku, ale nie udało się jej odzyskać po zabójstwie Kinga. Chociaż organizacja istnieje do dziś, nie odzyskała jeszcze władzy, jaką miała w latach 50. i 60.
Czytaj dalej
„Bearing the Cross” by David Garrow
–SJB