FinlandEdit
Finowie pokonali Erillinen Pataljoona 4 i około 150 ludzi zostało przeszkolonych przed początkiem lata 1941. Początkowo jednostki liczyły zaledwie 15 ludzi, ale w czasie wojny liczba ta została zwiększona do 60. 1 lipca 1943 roku jednostka została zorganizowana w 4 samodzielny batalion., W 1944 roku w celu wsparcia batalionu utworzono specjalną jednostkę z amfibijnymi samolotami He 115. Całkowita liczebność batalionu wynosiła 678 mężczyzn i 76 kobiet (zob. Lotta Svärd).
w bitwie pod Ilomantsi żołnierze 4.zniszczyli linie zaopatrzeniowe radzieckiej artylerii, uniemożliwiając skuteczne wsparcie ogniowe. Batalion wykonał ponad 50 misji w 1943 i prawie 100 w 1944 i został rozwiązany 30 listopada tego samego roku.
Sissiosasto/5.D to kolejna Fińska Jednostka komandosów z czasów ii Wojny Światowej., Oddział został utworzony 20 sierpnia 1941 roku w ramach Dywizji Ryskiej (5 Dywizja, Fiński Vi Korpus). Była to samodzielna jednostka do patrolowania rozpoznania, sabotażu i działań partyzanckich za liniami wroga.
Niemcyedit
Znajdź źródła: „Commando” – wiadomości · gazety · książki · uczony · JSTOR (luty 2018) (dowiedz się, jak i kiedy usunąć wiadomość z szablonu)
Skorzeny z żołnierzami 500 batalionu spadochronowego SS (1945)
W w grudniu 1939 r., po sukcesie niemieckich operacji infiltracyjnych i sabotażowych w kampanii polskiej, Niemieckie Biuro Spraw Zagranicznych i kontrwywiadu (OKW AMT Ausland/abwehra) utworzyło brandenburski pułk (znany oficjalnie jako 800. kompania Szkolno-budowlana specjalnego przeznaczenia)., Brandenburczycy przeprowadzili mieszankę tajnych i konwencjonalnych operacji, ale coraz bardziej angażowali się w zwykłe działania piechoty i ostatecznie zostali przekształceni w Dywizję Grenadierów Pancernych, ponosząc ciężkie straty w Rosji. Otto Skorzeny (najbardziej znany z ratowania Benito Mussoliniego) przeprowadził wiele operacji specjalnych dla Adolfa Hitlera. Skorzeny dowodził Sonderlehrgang z. B. V. Oranienburg, Sonderverband z. B. V. Friedenthal, SS-Jäger-Bataillon 502, 500th ss Parachute Battalion, SS-Jagdverband Mitte i wszystkimi innymi jednostkami komandosów SS.,
Niemieckie Fallschirmjäger słynęły ze swoich elitarnych umiejętności i użycia ich w szybkich rajdach w stylu komandosów oraz jako elitarnych piechurów „straży pożarnej”. Fort Eben-Emael na granicy belgijskiej został zdobyty w 1940 roku przez wojska Fallschirmjäger w ramach niemieckiej inwazji i okupacji Belgii.
raport napisany przez generała majora Roberta Laycocka w 1947 r.twierdził, że w 1941 r. na wyspie Wight miał miejsce Niemiecki nalot na stację radarową.
JapanEdit
w latach 1944-45 Japońskie oddziały Teishin Shudan („Grupa Raidingowa”) i Giretsu („heroic”) dokonały ataków powietrznych na alianckie lotniska na Filipinach, Marianach i Okinawie. Siły atakujące różniły się wielkością od kilku spadochroniarzy po operacje z udziałem kilku firm. Ze względu na równowagę sił, naloty te osiągały niewielkie straty lub straty, co skutkowało zniszczeniem jednostek Japońskich., Biorąc pod uwagę, że nie było planów wycofania tych sił i niechęć do poddania się przez japoński personel w tej epoce, są one często postrzegane w tym samym świetle, co piloci kamikaze z lat 1944-45.
Szkoła Nakano szkoliła oficerów wywiadu i komandosów oraz organizowała zespoły komandosów do sabotażu i walki partyzanckiej.
marynarka wojenna dysponowała jednostkami komandosów „s-toku” (Submarine special attack units, zob. Kure 101st JSNLF(w języku japońskim) ) do infiltracji obszarów wroga przez okręty podwodne. Nazwa ta została nadana japońskim specjalnym morskim siłom desantowym Kure 101st, Sasebo 101st i 102nd.,
ItalyEdit
najbardziej znaną jednostką komandosów w ii wojnie światowej była Decima Flottiglia MAS („10.Flotylla pojazdów szturmowych”), która od połowy 1940 roku zatopiła lub uszkodziła znaczny tonaż alianckich statków na Morzu Śródziemnym.,
po kapitulacji Włoch w 1943 roku część Decima Flottiglia MAS znalazła się po stronie aliantów i walczyła z aliantami, zmieniając nazwę na Mariassalto. Pozostali walczyli po stronie niemieckiej, zachowując swoją pierwotną nazwę, ale nie działali na morzu po 1943 r., będąc głównie zatrudnieni przeciwko włoskiej partyzantce; niektórzy z jej ludzi brali udział w okrucieństwach wobec ludności cywilnej.
w latach powojennych włoskie komando morskie zostało ponownie zorganizowane jako „Comsubin” (skrót od Comando Subacqueo Incursori, czyli Podwodne Dowództwo rajderów)., Noszą Zielony Beret komandosa.
związek Radzieckiedytuj
Voyennaya Razvyedka (Razvedchiki Skauci) to personel / jednostki wywiadu wojskowego w większych formacjach w Wojskach Lądowych, wojskach powietrznodesantowych i marines. Batalion wywiadowczy w dywizji, Kompania rozpoznawcza w brygadzie, Pluton rozpoznawczy w pułku.
Radziecka Marynarka Wojenna legendarny radziecki Zwiadowca wojenny Wiktor Leonow dowodził elitarną jednostką komandosów Marynarki Wojennej. 4. specjalny oddział Ochotniczy był jednostką liczącą 70 weteranów., Początkowo ograniczały się one do wykonywania misji rozpoznawczych na małą skalę, a także do patrolowania drogą morską, a czasem lądową do Finlandii, a później do Norwegii. Później przemianowano je na 181 specjalny oddział rozpoznawczy. Zaczęli prowadzić misje sabotażowe i naloty, aby porywać więźniów do przesłuchań. Niszczyły także niemieckie magazyny amunicji i zaopatrzenia, centra komunikacyjne oraz nękały koncentracje wojsk nieprzyjaciela wzdłuż wybrzeży Finlandii i Rosji., Po zakończeniu Europejskiego konfliktu Leonow i jego ludzie zostali wysłani na Pacyfik, aby prowadzić operacje przeciwko Japończykom.
Wielka Brytaniaedit
brytyjscy komandosi noszący zielony beret i niosący plecak Bergen podczas lądowania w Normandii
w 1940 roku Armia Brytyjska utworzyła „niezależne kompanie”, później rozformowany jako batalion „komandosi”, tym samym reaktywując word., Brytyjczycy zamierzali, aby ich komandosi byli niewielkimi, wysoce mobilnymi siłami szturmowymi i zwiadowczymi. Miały one przewozić wszystko, czego potrzebowali i nie pozostawać w terenie dłużej niż 36 godzin. Komandosi armii byli ochotnikami wybranymi spośród żołnierzy istniejących jeszcze w Wielkiej Brytanii.
podczas wojny komandosi Armii Brytyjskiej stworzyli kilka innych znanych brytyjskich jednostek, takich jak Special Air Service, Special Boat Service i Parachute Regiment. Komandosi Armii Brytyjskiej nigdy nie byli regimentowani i zostali rozwiązani pod koniec wojny.,
Special Operations Executive (SOE) tworzyło również jednostki komandosów z brytyjskiego i europejskiego personelu (np. Cichociemni) do prowadzenia operacji raidingowych w okupowanej Europie. Pracowali również w małych zespołach, takich jak SAS, który składał się z dziesięciu lub mniej komandosów, ponieważ było to lepsze dla operacji specjalnych. Jednym z przykładów jest norweska niezależna Kompania 1, która w 1941 roku zniszczyła ciężkie obiekty wodne w Norwegii.
Royal Navy kontrolowała również Royal Navy Beach Party, bazując na zespołach utworzonych w celu kontroli ewakuacji Dunkierki w 1940 roku., Byli oni później znani po prostu jako komandosi RN i nie widzieli akcji, dopóki z powodzeniem nie walczyli o kontrolę nad lądującymi plażami (jak w katastrofalnym nalocie na Dieppe z 19 sierpnia 1942). Komandosi RN, w tym komandos” W ” z Royal Canadian Navy, uczestniczyli w akcji w dniu D.,
Pomnik komandosów odsłonięty w 1952 roku w Szkocji jest poświęcony brytyjskim komandosom II Wojny Światowej
w 1942 roku dziewięć batalionów piechoty Royal Navy zostało zreorganizowanych jako komandosi, ponumerowanych od 40 do 48, dołączając do komandosów armii brytyjskiej w połączonych brygadach komandosów. Po wojnie komandosi Armii zostali rozwiązani. Royal Marines tworzą trwałą Brygadę – siłę jako 3 Commando Brigade z jednostkami wspierającymi armię.,
Royal Air Force w 1942 r.sformowały również 15 jednostek commando, z których każda liczyła 150 żołnierzy. Jednostki te składały się z wyszkolonych techników, zbrojarzy i konserwatorów, którzy zgłosili się na ochotnika do wzięcia udziału w kursie komandosów. Komandosi RAF towarzyszyli alianckim siłom inwazyjnym we wszystkich teatrach; ich główną rolą było umożliwienie wysuniętej operacji przyjaznych myśliwców poprzez obsługę i uzbrojenie ich z zdobytych pól powietrznych., Jednak ze względu na wysuniętą pozycję tych lotnisk, komandosi Royal Air Force byli również szkoleni w celu zabezpieczenia i zabezpieczenia tych lotnisk oraz pomocy w obronie ich przed kontratakiem wroga.
AustraliaEdit
Armia Australijska utworzyła jednostki komandosów, znane jako australijskie niezależne kompanie we wczesnych stadiach II wojny światowej. po raz pierwszy zostały użyte na początku 1942 roku podczas japońskiego ataku na nową Irlandię oraz w bitwie o Timor. Część 2 / 1 Samodzielnej Kompanii została zniszczona na Nowej Irlandii, ale na Timorze, 2 / 2 samodzielna Kompania stanowiła serce sił alianckich, które zaangażowały siły japońskie w kampanię partyzancką., Japoński dowódca na wyspie zbliżył się do wojny burskiej i zdecydował, że do pokonania aliantów potrzebna będzie przewaga liczebna 10:1. Kampania przyciągnęła uwagę całej japońskiej dywizji przez prawie rok. Samodzielne kompanie zostały później przemianowane na szwadrony komandosów i były szeroko stosowane w rejonie południowo-zachodniego Pacyfiku, zwłaszcza na Nowej Gwinei i Borneo. W 1943 roku wszystkie dywizjony komandosów z wyjątkiem 2/2 i 2/8 zostały zgrupowane w 2/6, 2/7 i 2/9 pułki komandosów Kawalerii.,
w późniejszym okresie wojny Royal Australian Navy utworzyła również jednostki komandosów wzdłuż linii komandosów Royal Naval, aby zejść na ląd z pierwszymi falami dużych ataków amfibijnych, aby oznakować plaże i wykonywać inne zadania morskie. Byli oni znani jako RAN Commandos. Sformowano cztery—oznaczone literami A, B, C i D, jak ich Brytyjskie odpowiedniki-i wzięły udział w kampanii na Borneo.,
Z Force, australijsko-brytyjsko-Nowozelandzka Jednostka wywiadu wojskowego, utworzona przez Australian Services Reconnaissance Department, przeprowadziła również wiele operacji rajdowych i rozpoznawczych na południowo-zachodnim Pacyfiku, w szczególności operację Jaywick, w której zniszczyły Tony japońskiej żeglugi w porcie w Singapurze. Próba powtórzenia tego sukcesu, z operacją Rimau, doprowadziła do śmierci prawie wszystkich zaangażowanych. Jednak Z Force i inne jednostki SRD kontynuowały działalność do końca wojny.,
Nowa Zelandia
Nowa Zelandia utworzyła w 1942 roku Southern Independent Commando na Fidżi.
CanadaEdit
w 1942 roku została utworzona wspólna kanadyjsko-amerykańska jednostka komandosów, 1st Special Service Force, zwana diabelską Brygadą pod dowództwem pułkownika Roberta Fredericka., Jednostka początkowo służyła na Pacyfiku, w sierpniu 1943 roku w Kiska w kampanii Aleutów. Jednak większość jego operacji miała miejsce podczas kampanii włoskiej i w południowej Francji. Jego najsłynniejszym najazdem, który został udokumentowany w filmie Brygada diabła, była bitwa pod Monte la Difensa. W 1945 roku jednostka została rozwiązana; część Kanadyjskich członków została wysłana do 1. kanadyjskiego batalionu spadochronowego jako zastępcy, a amerykańscy członkowie zostali wysłani do 101. Dywizji Powietrznodesantowej lub 82. Dywizji Powietrznodesantowej jako zastępcy lub 474. Pułku bojowego., Jak na ironię zostali wysłani do służby w Norwegii w 1945 roku, kraju, w którym zostali sformowani do nalotu.
GreeceEdit
Sacred band (gr. Ιερός Λόχος) – grecka jednostka specjalna utworzona w 1942 roku na Bliskim Wschodzie, złożona w całości z greckich oficerów i kadetów pod dowództwem płk. Christodoulosa Tsigantesa. Walczyła u boku SAS na Pustyni Libijskiej i z SBS na Morzu Egejskim, a także z wolnymi siłami francuskimi generała Leclerca w Tunezji. Został rozwiązany w sierpniu 1945 roku.,
Stany Zjednoczonedytuj
Znajdź źródła: „Commando” – wiadomości · gazety · książki · uczony · JSTOR (luty 2018) (dowiedz się, jak i kiedy usunąć ten szablon wiadomości)
w 1941 roku Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych utworzył bataliony komandosów., Komandosi USMC byli znani jako Marine Raiders. Na rozkaz prezydenta Franklina D. Roosevelta na wniosek dyrektora OSS płk. Williama J. Donovana i byłego dowódcy amerykańskiego oddziału morskiego majora Evansa F Carlsona, kierował formacją tego, co stało się Marine Raiders. Początkowo jednostka ta miała nazywać się komandosami morskimi i miała być odpowiednikiem brytyjskich komandosów. Nazwa komandosów morskich spotkała się z wieloma kontrowersjami w obrębie głównego Komendanta Korpusu Piechoty Morskiej Thomasa J., Holcomb stwierdza, że „określenie” Marine ” jest wystarczające, aby wskazać człowieka gotowego do służby w każdej chwili, a zastrzyk specjalnej nazwy, takiej jak commando, byłby niepożądany i zbędny.”Syn prezydenta Roosevelta, James Roosevelt, służył w Marine Raiders. Najeźdźcy początkowo brali udział w bitwie pod Tulagi i bitwie pod Makin, a także w bitwie pod Guadalcanal, bitwie w Zatoce cesarzowej Augusty i innych częściach Oceanu Spokojnego. W lutym 1944 roku cztery bataliony Rajdowe zostały przekształcone w regularne jednostki morskie., Dodatkowo, jako spadochronowe jednostki sił specjalnych, Paramarines prawdopodobnie również zakwalifikowali się jako komandosi – choć również zostali asymilowani do regularnych jednostek morskich w 1944 roku.
W połowie 1942 roku Armia Stanów Zjednoczonych utworzyła w Irlandii Północnej swoją armię Rangersów pod dowództwem Williama O. (Billa) Darby ' ego. Rangersi zostali zaprojektowani na wzór brytyjskich komandosów. Pierwsza duża akcja Rangersów miała miejsce w sierpniu 1942 roku podczas nalotu na Dieppe, gdzie 50 rangersów z 1 Batalionu Rangersów zostało rozproszonych wśród kanadyjskich i brytyjskich komandosów., Pierwsza pełna akcja Rangersów miała miejsce w listopadzie 1942 roku podczas inwazji na Algier w północno-zachodniej Afryce w ramach operacji Torch, ponownie przez członków 1 Batalionu Rangersów.
PolandEdit
Cichociemni byli elitarnymi spadochroniarzami Wojska Polskiego na Uchodźstwie, stworzonymi w Wielkiej Brytanii w czasie ii Wojny Światowej do działań w okupowanej Polsce (Cichociemni Spadochroniarze Armii Krajowej).