postępy kliniczne w hematologii &Onkologia
Tom 14, wydanie 11, Listopad 2016
Kontrapunkty:
Około 20% do 30% dorosłych, u których zdiagnozowano ostrą białaczkę limfoblastyczną, jest dodatnich dla chromosomu Philadelphia, co wiąże się ze złym rokowaniem. Czy ci pacjenci wymagają intensywnego leczenia?, W tym miesiącu Kontrapunkty, dr Nicholas Short I Elias Jabbour zrobić przypadku intensywnego leczenia, podczas gdy dr Sabina Chiaretti robi przypadku leczenia nieintensywnego.
Nicholas J. Short, MD, and Elias Jabbour, MD
Nicholas J. Short, MD, is a hematology / oncology fellow in The Division of Cancer Medicine at the University of Texas MD Anderson Cancer Center in Houston, Texas. Elias Jabbour, MD, jest profesorem nadzwyczajnym w Katedrze białaczki na University of Texas MD Anderson Cancer Center w Houston w Teksasie.,
Odsetek odpowiedzi na samą chemioterapię wahał się od 50% do 70%, a długoterminowe całkowite przeżycie (OS) było mniejsze niż 20%.1 w dobie leczenia wyłącznie chemioterapią, jedynym sposobem na poprawę wyników pacjentów z PH + ALL był allogeniczny przeszczep komórek macierzystych (ASCT). Wielu pacjentów nie są kandydatami do tej procedury, jednak ze względu na brak dawcy, zaawansowany wiek, lub chorób współistniejących.,
rola inhibitorów kinazy tyrozynowej
rokowanie u pacjentów z PH+ ALL zmieniło się wraz z wprowadzeniem inhibitorów kinazy tyrozynowej (TKIs) w 2000 roku. W jednym z badań Thomas i współpracownicy z naszej instytucji wykazali, że dodanie imatynibu (Gleevec, Novartis) do chemioterapii hiperfrakcjonowanym cyklofosfamidem, winkrystyną, doksorubicyną i deksametazonem (hyper-CVAD) ponad dwukrotnie zwiększyło 5-letni wskaźnik przeżycia z mniej niż 20% do 43%.,2,3 od tego czasu opublikowano kilka badań, w których imatynib w połączeniu z intensywną chemioterapią powodował długotrwałe przeżycie w zakresie od 30% do 50%.4,5 na przykład, w dużej serii prospektywnej przez Medical Research Council of the United Kingdom Adult ALL Working Party dodanie imatynibu do chemioterapii wyraźnie poprawiło wyniki.5
w badaniu francuskim porównywano metodę chemioterapii o zmniejszonej intensywności z metodą hyper-cvad jako leczenie indukcyjne i konsolidacyjne u dorosłych z PH+ ALL.,W badaniu tym wykazano, że te podejścia mają równoważną skuteczność, ale mniej zgonów indukcyjnych wystąpiło w ramieniu o mniej intensywnym działaniu. Wspierało to stosowanie nieintensywnej chemioterapii w połączeniu z tki. Zastrzeżenie jest jednak takie, że imatynib podawano 2 tygodnie i 2 tygodnie przerwy w tym badaniu, co nie jest najlepszym sposobem łączenia chemioterapii z tki. Ciągłe, a nie przerywane podawanie TKI okazało się bardziej skutecznym sposobem dostarczenia tki w Ph+ ALL.,7
my w MD Anderson przeszliśmy z imatynibu na silniejszy dazatynib tki drugiej generacji (Sprycel, Bristol-Myers Squibb) w skojarzeniu z hyper-CVAD.Takie skojarzenie leków prowadziło do całkowitej odpowiedzi molekularnej (CMR) u 65% pacjentów i 5-letniego wskaźnika OS wynoszącego 46%. Francuskie badanie przeprowadzone przez Rousselot i współpracowników przyjęło inne podejście u pacjentów, którzy nie byli zdolni do chemioterapii.Łącznie 71 pacjentów otrzymywało dazatynib w skojarzeniu z kortykosteroidem, a następnie leczenie konsolidacyjne., Odsetek całkowitej remisji (CR) wynosił 94%, 5-letni wskaźnik przeżycia wolnego od zdarzeń (EFS) wynosił 27%, a 5-letni wskaźnik OS wynosił 35%. Pojawienie się mutacji T315I było powszechne wśród pacjentów w momencie nawrotu choroby, dotykając 63% tych pacjentów.
we Włoszech Chiaretti i współpracownicy badali dazatynib w ramach nieintensywnego schematu leczenia u zdrowych pacjentów z medianą wieku 42 lat.10 pacjentów otrzymywało dazatynib i kortykosteroid przez 3 miesiące, a ci, którzy osiągnęli CMR, nadal otrzymywali dazatynib w monoterapii. Pacjenci, którzy nie osiągnęli CMR, otrzymywali bardziej intensywną chemioterapię i (lub) ASCT., Badanie wykazało, że przy podejściu nieintensywnym wskaźnik CMR wynosił 19% , a wskaźnik OS trwający 3 lata dla całej kohorty wynosił 58%. Pacjenci, którzy osiągnęli CMR, mieli lepsze wyniki niż pacjenci z mniejszymi wynikami (współczynnik przeżycia bez choroby wynosił odpowiednio 75% i 44%). Ponadto analiza wielowymiarowa wykazała, że CMR niezależnie przewidział wynik.
wyniki te sugerują, że powinniśmy dążyć do strategii leczenia w Ph+ ALL, które poprawiają szybkość CMR i zapobiegają powstawaniu mutacji BCR-ABL1 T315I., Kluczem do poprawy wskaźnika CMR jest bardziej intensywne schematy chemioterapii, które zawierają silniejsze TKIs. Kluczem do zapobiegania nabyciu tej mutacji jest użycie silnego inhibitora BCR-ABL1 późniejszej generacji ponatynibu (Iclusig, Ariad).
Ponatynib jest lepszy od dasatynibu, nilotynibu (Tasigna, Novartis) i imatynibu w hamowaniu produktu genowego BCR-ABL1, więc połączyliśmy ponatynib z hyper – cvad w naszym następnym badaniu.Na początku badania stosowaliśmy 45 mg ponatynibu na dobę., Jednak po wystąpieniu 2 zdarzeń naczyniowych u pierwszych 30 pacjentów, zmieniliśmy badanie i zmniejszyliśmy dawkę ponatynibu do 45 mg na dobę przez pierwsze 2 tygodnie, następnie 30 mg na dobę do osiągnięcia CMR, a następnie 15 mg na dobę w nieskończoność. Tym schematem leczono prawie 60 pacjentów (mediana wieku, 54 lata) i uzyskaliśmy wskaźnik CMR 79% i 3-letni wskaźnik przeżycia 80%, wyniki, które są lepsze od innych wcześniejszych raportów w PH+ ALL., Ponadto, gdy wykonaliśmy analizę po 4 miesiącach od ASCT, nie zauważyliśmy różnicy na korzyść przeszczepu. Sugeruje to, że ASCT może nie być konieczne u pacjentów leczonych intensywną chemioterapią i ponatynibem. Co ważne, nie widzieliśmy również żadnych innych zdarzeń naczyniowych po zmodyfikowaniu naszego schematu w celu zmniejszenia dawki ponatynibu.
na podstawie danych z naszej instytucji dotyczących hyper-CVAD oraz dazatynibu lub ponatynibu, przeprowadziliśmy analizę punktową skłonności tych dwóch badań fazy 2 w celu porównania względnej skuteczności każdego z tych schematów.,W dopasowanej populacji schemat leczenia zawierający ponatynib był związany ze znaczącą poprawą 3-letniego wskaźnika przeżycia w porównaniu ze schematem leczenia zawierającym dazatynib (odpowiednio 83% i 61%). Poprawa ta była prawdopodobnie spowodowana głębszymi odpowiedziami molekularnymi uzyskanymi po zastosowaniu ponatynibu.
wartość intensywnej chemioterapii
my w MD Anderson przyjmujemy podejście intensywnej chemioterapii plus ponatynib, podczas gdy Chiaretti i inni używają nieintensywnej chemioterapii plus tki., Współczynnik CR przy obu podejściach jest podobny, przy prawie 100%, ale wskaźnik CMR wynosi około 80% W przypadku naszego schematu, w porównaniu z tylko 20% W przypadku schematu nieintensywnego. W szczególności CMR jest ważnym wynikiem terapeutycznym, a nasza grupa niedawno poinformowała o jego wpływie prognostycznym w PH + ALL.W tej analizie pacjentów z PH + ALL, którzy nie przeszli ASCT w pierwszej remisji, osiągnięcie CMR o 3 miesiące było jedynym czynnikiem związanym z OS. 4-letni wskaźnik OS u pacjentów, którzy osiągnęli CMR wynosił 66%, a wpływ CMR był niezależny od otrzymanego TKI.,
opierając się na tych wynikach, uważamy, że ASCT nie jest wymagane w pierwszej remisji u pacjentów, którzy osiągną CMR i którzy kontynuują bezterminową terapię TKI. Korzystając z tego podejścia dostosowanego do ryzyka, jesteśmy w stanie wykonać znacznie mniej tych procedur, a tym samym oszczędzić wielu pacjentów związanej z tym zachorowalności i śmiertelności z ASCT. Silny związek głębszych odpowiedzi molekularnych z wynikami w Ph + ALL podkreśla znaczenie wyboru schematu leczenia z największą szansą na wywołanie wczesnego CMR., Stosowanie intensywnej chemioterapii w połączeniu z tki późniejszej generacji powoduje wyższe wskaźniki CMR niż w przypadku mniej intensywnych schematów, dlatego stosujemy takie podejście u wszystkich pacjentów z PH + ALL, którzy są zdolni do intensywnego leczenia.
nowe metody
oczywiście mamy nadzieję, że kiedyś wyeliminujemy potrzebę intensywnej chemioterapii bez narażania na szwank skuteczności. Jednym z czynników, które mogą okazać się skuteczne w tym zakresie jest blinatumomab (Blincyto, Amgen). Blinatumomab jest bispecific T-cell engager który celuje CD19 na białaczki blasty., Został dopuszczony do stosowania w nawrotowym lub opornym na leczenie PH-ujemnym ALL. Lek był również testowany w Warunkach nawrotowego lub opornego Ph + ALL. W badaniu z udziałem 45 pacjentów odsetek odpowiedzi wynosił 36%, przy czym u 88% pacjentów, którzy odpowiedzieli na leczenie, uzyskano minimalny wynik ujemny w chorobie resztkowej.Następnym krokiem w badaniach powinno być zbadanie tego leku w skojarzeniu z ponatynibem jako leczenia pierwszego rzutu dla PH + ALL.
podsumowując, uważamy, że połączenie intensywnej chemioterapii i tki jest konieczne dla sprawnych pacjentów z PH+ ALL., Tki należy podawać wcześnie, jednocześnie z chemioterapią i na czas nieokreślony, zamiast rozpoczynać późno lub ostatecznie przerywać leczenie TKI. Na podstawie dostępnych obecnie danych, ponatynib jest bardzo skutecznym środkiem na Ph + ALL, zdolnym do osiągnięcia wskaźnika CR 100% i wskaźnika CMR 79% w połączeniu z intensywną chemioterapią. Uważamy, że ASCT powinno być zarezerwowane dla pacjentów w pierwszej remisji, którzy nie osiągnęli CMR po 3 miesiącach lub później., Zastosowanie intensywnej chemioterapii plus tki pozwala na osiągnięcie najwyższego możliwego wskaźnika CMR, a tym samym minimalizuje potrzebę ASCT. W przyszłości ostatecznie mamy nadzieję pozbyć się potrzeby intensywnej chemioterapii za pomocą kombinacji TKI plus nowego środka, takiego jak blinatumomab lub inne nowe przeciwciało monoklonalne (np inotuzumab ozogamycyna).
1. Gleissner B, Gökbuget N, Bartram CR, et al; German Multicenter Trials of Adult Acute Lymphoblastic Leukemia Study Group., Leading prognostic relevance of the BCR-ABL translocation in adult acute B-lineage lymphoblastic leukemia: a prospektywne badanie German Multicenter Trial Group and confirmed polymerase chain reaction analysis. Krew. 2002;99(5):1536-1543.
3. Daver N, Thomas D, Ravandi F, et al. Raport końcowy z badania II Fazy mesylanu imatynibu z hyper-CVAD w leczeniu pierwszej linii u dorosłych pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia-dodatnim. Haematologica. 2015;100(5):653-661.
4. Yanada M, Takeuchi J, Sugiura I, Et al; Japan Adult Leukemia Study Group., Wysoki odsetek całkowitej remisji i obiecujący wynik przez połączenie imatynibu i chemioterapii dla nowo zdiagnozowanej ostrej białaczki limfoblastycznej BCR-ABL-dodatniej: badanie fazy II przez Japan Adult Leukemia Study Group. J Clin Oncol. 2006;24(3):460-466.
5. Fielding AK, Rowe JM, Buck G, et al. UKALLXII/ECOG2993: dodanie imatynibu do standardowego schematu leczenia zwiększa długoterminowe wyniki w ostrej białaczce limfoblastycznej z dodatnim wynikiem Philadelphia. Krew. 2014;123(6):843-850.
6., Chalandon Y, Thomas X, Hayette s, et al; Group for Research on Adult Acute Lymphoblastic Leukemia (GRAALL). Randomizowane badanie chemioterapii o zmniejszonej intensywności w skojarzeniu z imatynibem u dorosłych z ostrą białaczką limfoblastyczną pH-dodatnią. Krew. 2015;125(24):3711-3719.
7. Wassmann B, Pfeifer H, Goekbuget N, et al. Naprzemienne w porównaniu z równoległymi schematami leczenia imatynibem i chemioterapią jako terapia pierwszej linii w ostrej białaczce limfoblastycznej Philadelphia-dodatniej (PH+ ALL). Krew. 2006;108(5):1469-1477.
8. Ravandi F, O ' Brien SM, Cortes JE, et al., Długoterminowa obserwacja badania II fazy z chemioterapią i dazatynibem w początkowym leczeniu pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia-dodatnim. Rak. 2015;121(23):4158-4164.
9. Rousselot P, COUDÉ MM, Gokbuget N, et al; Europejska Grupa Robocza ds. dorosłych (EWALL) Grupa. Dazatynib i chemioterapia o niskiej intensywności u pacjentów w podeszłym wieku z ALL z chromosomem Philadelphia. Krew. 2016;128(6):774-782.
10. Chiaretti S, Vitale A, Elia L, et al., Multicenter total therapy GIMEMA Lal 1509 protocol for de novo adult pH acute lymphoblastic leukemia (ALL) patients. Zaktualizowane wyniki i wyrafinowane genetyczne oparte na stratyfikacji prognostycznej . Krew. 2015; 126(23) (suppl).
11. Jabbour E, Kantarjian H, Ravandi F, et al. Skojarzenie hyper-CVAD z ponatynibem jako terapii pierwszego rzutu u pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia-dodatnim: jednoośrodkowe badanie fazy 2. Lancet Oncol. 2015;16(15):1547-1555.
12. Sasaki K, Jabbour EJ, Ravandi F, et al., Hyper-CVAD plus ponatynib versus hyper-cvad plus dazatynib jako leczenie pierwszej linii u pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną z dodatnim chromosomem Philadelphia: analiza punktowa skłonności. podoba mi się! do obserwowanych nr:6002230231.
13. Short NJ, Jabbour E, Sasaki K, et al. Wpływ całkowitej odpowiedzi molekularnej na przeżycie u pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia-dodatnim. Krew. 2016;128(4):504-507.
14. Martinelli G, Dombret H, Chevallier P, et al., Całkowita odpowiedź molekularna i hematologiczna u dorosłych pacjentów z nawrotową/oporną na leczenie (R/R) ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia-dodatnim prekursorem B (all) po leczeniu blinatumomabem: wyniki wieloośrodkowego badania fazy 2 (ALCANTARA). Krew. 2015; 126(23) (suppl).
intensywne leczenie nie jest konieczne, przynajmniej w indukcji
Sabina Chiaretti, MD, PhD
Sabina Chiaretti, MD, PhD, jest adiunktem w Katedrze Biotechnologii komórkowej i Hematologii na Uniwersytecie Sapienza w Rzymie, Włochy.,
Ph+ ALL jest jednostką kliniczną charakteryzującą się obecnością translokacji t (9;22) (q34; q11), która tworzy transkrypt BCR-ABL1. Ten zapis, który został uznany przez Nowella i współpracowników w 1960 roku, jest patognomoniczny zarówno przewlekłej białaczki szpikowej, jak i PH + ALL. Rzeczywiście, rozpoznanie i przyczynowość tego transkryptu doprowadziły do generacji cząsteczek skierowanych w kierunku kinazy ABL1.
w przeszłości Ph+ ALL uważano za podgrupę ALL o najgorszych prognozach. Chemioterapia była nieskuteczna w większości przypadków, chyba że następowała ASCT.,1 rokowanie zmieniło się drastycznie od czasu wprowadzenia TKIs, obecnie w trzecim pokoleniu, które prowadzą do całkowitej remisji hematologicznej (CHR) w praktycznie wszystkich przypadkach i poprawiły zarówno OS, jak i przeżywalność wolną od choroby (DFS). W rezultacie OS i DFS w Ph+ ALL są teraz podobne do innych podtypów ALL—i lepsze u osób starszych – i wkrótce mogą nawet stać się lepsze we wszystkich grupach wiekowych.
w świetle tego, co obecnie wiemy, szukamy odpowiedzi na 3 główne pytania: (1) Czy naprawdę potrzebujemy intensywnego leczenia, przynajmniej w indukcji?, (2) czy intensywne leczenie jest jedynym sposobem dalszego zwiększenia minimalnego klirensu choroby resztkowej? i (3) Czy wszyscy pacjenci wymagają ASCT?
częstość występowania PH+ ALL wzrasta wraz z wiekiem, ponad 50% przypadków wykrywa się po piątej dekadzie życia.2,3 ma to istotne implikacje kliniczne, ponieważ pacjenci w podeszłym wieku zwykle mają kilka chorób współistniejących, a zatem nie są uważani za zdolnych do intensywnego leczenia., Z tego powodu Gruppo Italiano Malattie Ematologiche dell ' Adulto (Grupa GIMEMA) przeprowadziła badanie (GIMEMA Lal 0201-B) u pacjentów w podeszłym wieku, stosując strategię indukcji opartą na imatynibu. Pacjenci otrzymywali kortykosteroidy w celu profilaktyki powikłań ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN), ale nie otrzymywali chemioterapii ogólnoustrojowej. U wszystkich 29 pacjentów (mediana wieku 69 lat; zakres 61-83 lat) włączonych do badania uzyskano CHR, a remisję molekularną udokumentowano U 1 dodatkowego pacjenta., Chociaż badanie to nie dotyczyło leczenia po remisji ze względu na wiek pacjentów, stanowiło pierwszy dowód skuteczności leczenia indukcyjnego, które nie obejmowało chemioterapii ogólnoustrojowej.4
badanie GIMEMA LAL 0904 było naturalnym przedłużeniem badania 0201-B, do którego włączono młodszych pacjentów (N=49; mediana wieku 45,9 lat; zakres 16,9 – 59,7 lat). Zastosowano tę samą strategię indukcji, po której przeprowadzono cykl konsolidacji z cytarabiną w dużych dawkach i mitoksantronem (HAM) oraz, w miarę możliwości, allogenicznym lub autologicznym SCT., Podobne wyniki uzyskano, ze wskaźnikiem CHR wynoszącym 96% po indukcji samym imatynibem i 100% PO HAM. 5-letni OS wynosił 48,8%, a 5-letni DFS 45,8%; są to najlepsze długoterminowe wskaźniki przeżycia do tej pory zgłoszone5, z wyjątkiem tych, które odnotowano po 2 latach w przypadku ponatynibu tki trzeciej generacji.6
GIMEMA LAL 1205 przyjął podobne podejście, choć używał tki drugiej generacji dazatynibu, silniejszego TKI, który ma ograniczenie nieskuteczności w stosunku do mutacji gatekeeper T315I.Wszyscy pacjenci biorący udział w tym badaniu (N=55; mediana wieku: 53.,6 lat, brak górnej granicy wieku) po indukcji uzyskano CHR. Ponadto poziom BCR-ABL1 spadł poniżej 10-3 w 22,7% przypadków.
wreszcie GIMEMA LAL 1509 stosował również dazatynib, a następnie chemioterapię (rękopis w przygotowaniu). W badaniu tym 58 Z 60 (97%) pacjentów uzyskało CHR pod koniec indukcji, DFS wynosił 58,3%, A OS 49% po 30 miesiącach, a CMR (tj. BCR/ABL1/ABL1=0) uzyskano w 19% przypadków.
inne grupy dały podobne wyniki., Badanie Programa Español de Tratamiento en Hematología (PETHEMA) pH-08,8, oparte na mniej intensywnym schemacie chemioterapii i zwiększonej dawce imatynibu, doprowadziło do wskaźnika CHR 100% wśród 29 włączonych pacjentów (średni wiek, 42 lata), CMR w 39% przypadków i poprawy 2-letniego EFS w porównaniu z historycznymi kontrolami (odpowiednio 67% vs 37%).
badanie European Working Group on Adult ALL (EWALL) stosowało ostatnio mniej intensywną chemioterapię i imatynib u pacjentów w podeszłym wieku (N=71; mediana wieku 69 lat).,Wskaźnik CHR w tym badaniu wynosił 96%, U 20% pacjentów uzyskano CMR po indukcji, a 5-letni wskaźnik OS wynosił 36%.
wreszcie, formalne porównanie zostało niedawno opisane przez grupę do badań nad ostrą białaczką limfoblastyczną dorosłych (GRAALL).Autorzy porównali wyniki uzyskane u 268 pacjentów leczonych chemioterapią o zmniejszonej intensywności w skojarzeniu z imatynibem lub standardowym schematem imatynibu/hyper-CVAD i wykazali, że częstość występowania CHR była znacznie lepsza u pacjentów otrzymujących leczenie odbarwione (98% vs 91%)., Odpowiedzi molekularne były porównywalne w obu ramionach, a tendencja do nieznacznej przewagi, która nie była statystycznie istotna, obserwowano w 5-letnim OS (48,3% vs 43,0%) i EFS (42,2% vs 32,1%).,
łącznie wyniki te prowadzą do 3 ważnych wniosków: (1) praktycznie wszyscy pacjenci mogą osiągnąć CHR po indukcji; (2) w niektórych przypadkach, w zależności od mocy zastosowanego TKI, można osiągnąć znaczną remisję molekularną i/lub CMR, wskazując na rolę nieintensywnych podejść w indukowaniu i podtrzymywaniu odpowiedzi molekularnych; oraz (3) we wszystkich opisanych powyżej badaniach nie odnotowano lub bardzo niewiele zgonów w indukcji w porównaniu z historycznymi kontrolami. (Nie było zgonów w badaniach GIMEMA lub PETHEMA pH-08, a tylko 1 zgon nastąpił w badaniu GRAALL.,) Pokazuje to, że zaletą strategii nieintensywnej jest unikanie toksyczności, co we wszystkich badaniach odnotowano przy bardziej intensywnym leczeniu.
trwające i przyszłe badania
Ponatinib, eksperymentalny pan-tki trzeciej generacji, aktywny przeciwko mutacji gatekeeper T315I, obecnie daje imponujące wyniki. Naukowcy z MD Anderson Cancer Center opublikowali niedawno wyniki badania opartego na połączeniu ponatynibu i schematu hyper-CVAD.,U 6 z 37 włączonych pacjentów (jeden z nich był już w CR w momencie włączenia) wszyscy osiągnęli CR-Z 26% osiągnięciem CMR po indukcji. Dwuletnie EFS i OS, odpowiednio 81% i 80,4%, są niezwykle zachęcające. Niemniej jednak wśród pacjentów z CR odnotowano 6 zgonów związanych z toksycznością.
zgodnie ze strategią GIMEMA, obecnie kończymy badanie dla pacjentów w podeszłym wieku lub tych, którzy nie są zdolni do intensywnego leczenia (GIMEMA LAL 1811)., Leczenie to opiera się na indukcji ponatynibem (45 mg) i kortykosteroidami w profilaktyce ośrodkowego układu nerwowego, a następnie ponatynibem do czasu progresji choroby lub do czasu zarejestrowania ciężkiego zdarzenia niepożądanego. Chociaż wstępne dane wydają się niezwykle obiecujące, badanie nadal rejestruje pacjentów w czasie prasy.
jeden pacjent jest leczony tutaj na Uniwersytecie Sapienza, 85-letnia kobieta, u której zdiagnozowano PH+ ALL w lutym 2016 i osiągnął CMR w 22 dniu leczenia., Tymczasowo przerwaliśmy leczenie ponatynibem z powodu epizodu nadciśnienia i wznowiliśmy leczenie 2 tygodnie później w zmniejszonej dawce 30 mg. Po 6 miesiącach od diagnozy jej stan kliniczny jest doskonały i ma trwałe CMR. To odkrycie wzmacnia przekonanie, że leczenie nieintensywne jest co najmniej tak samo skuteczne jak intensywna terapia, bez powodowania toksyczności ograniczającej dawkę.,
podsumowanie
podsumowując, chociaż rola leczenia konsolidacyjnego z ASCT nadal stanowi najlepszą opcję leczniczą, przynajmniej na razie, przedstawione dane wyraźnie pokazują, że indukcja bez chemioterapii lub schemat nieintensywny zapewniają najlepsze ogólne wyniki. Wreszcie, wprowadzenie nowych immunoterapeutyków, takich jak blinatumomab, prawdopodobnie poprawi wyniki tych pacjentów i może umożliwić unikanie ASCT w pewnej liczbie przypadków.
1. Pullarkat V, Slovak ML, Kopecky KJ, Forman SJ, Appelbaum FR., Wpływ cytogenetyki na wynik ostrej białaczki limfoblastycznej u dorosłych: wyniki badania Southwest Oncology Group 9400. Krew. 2008;111(5):2563-2572.
3. Chiaretti S, Vitale A, Cazzaniga G, et al. Cechy Clinico-biologiczne 5202 pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną włączonych do włoskich protokołów AIEOP i GIMEMA i stratyfikowanych w kohortach wiekowych. Haematologica. 2013;98(11):1702-1710.
4. Vignetti M, Fazi P, Cimino G, et al., Imatynib w skojarzeniu ze steroidami indukuje całkowitą remisję i długotrwałe przeżycie u pacjentów w podeszłym wieku z dodatnim chromosomem Philadelphia z ostrą białaczką limfoblastyczną bez dodatkowej chemioterapii: wyniki protokołu Gruppo Italiano Malattie Ematologiche dell ' Adulto (GIMEMA) LAL0201-B. Krew. 2007;109(9):3676-3678.
5. Chiaretti S, Vitale A, Vignetti m, et al. Sekwencyjne podejście z imatynibem, chemioterapia i przeszczep dla dorosłych pH + ostra białaczka limfoblastyczna. Ostateczne Wyniki badania GIMEMA LAL 0904 . Haematologica. PII: hematol.2016.144535.
6., Jabbour E, Kantarjian H, Ravandi F, et al. Skojarzenie hyper-CVAD z ponatynibem jako terapii pierwszego rzutu u pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia-dodatnim: jednoośrodkowe badanie fazy 2. Lancet Oncol. 2015;16(15):1547-1555.
7. Foà R, Vitale A, Vignetti m, et al; GIMEMA Acute Leukemia Working Party. Dazatynib jako leczenie pierwszego rzutu u dorosłych pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia-dodatnim. Krew. 2011;118(25):6521-6528.
8., Ribera J. M., Oriol A., Gonzalez M. i in.; hiszpański program leczenia w hematologii; hiszpańska grupa hematopoetycznych grup transplantacyjnych. Concurrent intensive chemotherapy and imatinib before and after stem cell transplantation in newly diagnosed Philadelphia chromosome-positive acute lymphoblastic leukemia. Ostateczne Wyniki cstibes02 trial. – Huknął. 2010;95(1):87-95.
9. Rousselot P, Coudé MM, Gokbuget n i in.; European Working Group on Adult ALL (EWALL) group. Dasatinib and low-intensity chemotherapy in elderly patients with Philadelphia chromosome-positive ALL. Blood., 2016;128(6):774-782.
10. Chalandon Y, Thomas X, Hayette s, et al; Group for Research on Adult Acute Lymphoblastic Leukemia (GRAALL). Randomizowane badanie chemioterapii o zmniejszonej intensywności w skojarzeniu z imatynibem u dorosłych z ostrą białaczką limfoblastyczną pH-dodatnią. Krew. 2015;125(24):3711-3719.