istnieje bardzo niewiele doniesień o zatruciu śmiertelnym lub nietolerancyjnym spowodowanym jedzeniem liści rabarbaru.
podana średnia śmiertelna dawka szczawianu jest szacowana na 170 mg na Funt (375 mg na kg) masy ciała, co wynosi około 26,3 gramów dla osoby o wadze 154 funtów (70 kg) (4).
oznacza to, że osoba musiałaby jeść między 5,7–11,7 funtów (2,6–5,3 kg) liści rabarbaru dla potencjalnie śmiertelnej dawki szczawianu, w zależności od stężenia szczawianu w liściu.,
podczas I wojny światowej zalecano ludziom spożywanie liści rabarbaru jako substytutu warzyw, które były wówczas niedostępne, co doprowadziło do doniesień o kilku zatruciach i zgonach (3).
były również doniesienia o zatruciach w latach 60., ale ponieważ jedzenie liści rabarbaru jest bardzo rzadkie, nie ma doniesień o zgonach z powodu liści rabarbaru w ostatnich czasach (5).,
jednak zdarzają się przypadki osób, u których dochodzi do uszkodzenia nerek w wyniku spożywania dużych ilości łodyg rabarbaru, które zawierają również kwas szczawiowy (7).
dodatkowo, niektórzy ludzie są bardziej podatni na rozwój kamieni nerkowych i uszkodzenia nerek od szczawianów.
dotyczy to osób z pewnymi uwarunkowaniami genetycznymi, a także osób z istniejącym uszkodzeniem nerek, wysokim spożyciem witaminy C lub niedoborem witaminy B6(7, 8, 9, 10).,
sugerowano również, że zarówno śmiertelne, jak i niedojrzałe zatrucie liśćmi rabarbaru może być spowodowane inną substancją znaną jako glikozydy antrachinonu — a nie kwasem szczawiowym. Potrzebne są jednak dalsze badania (3).
podsumowanie
doniesienia o zatruciach z jedzenia liści rabarbaru są bardzo rzadkie. Osoba musiałaby jeść znaczne ilości liści rabarbaru, aby wywołać objawy, chociaż niektórzy ludzie mogą być bardziej podatne na rozwój problemów z nerkami od szczawianów.