delecja zespołu 18P

Streszczenie

delecja krótkiego ramienia chromosomu 18 jest uważana za 1 z najczęściej występujących aberracji chromosomowych, powodujących Minimalne nieprawidłowości widoczne przy urodzeniu. Zwykle staje się bardziej widoczne po 3 latach., Proband to 15-letni mężczyzna, który miał fenotypy objawiające się głównie brachycefalią, szerokimi twarzami, opadaniem powiek, odwróconymi kącikami ust, nieprawidłowościami zęba, szeroką szyją z niską tylną linią włosów, klatką piersiową tunelu, nieprawidłowościami ręki, upośledzeniem umysłowym w zakresie od łagodnego do ciężkiego i innymi wadami rozwojowymi. Ponadto analiza chromosomalna obu rodziców wykazała normalne kariotypy.

cechy Fonotypowe były dość podobne we wszystkich innych przypadkach i zgodnie ze zwyczajowym fenotypem del (18P) sugerowanym w tych samych przypadkach i wśród opisanych przypadków del (18P)., Anomalia była wyraźniejsza dzięki badaniu chromosomów o wysokiej rozdzielczości, czyli wykrywaniu subtelnych przegrupowań chromosomów, które jest możliwe tylko wtedy, gdy rozdzielczość pasma jest wystarczająco wysoka, aby umożliwić ich wizualizację.

delecja krótkiego ramienia chromosomu 18 jest obecnie dobrze znaną aberracją chromosomalną. Został po raz pierwszy opisany przez francuskiego genetyka Jeana de Grouchy ' ego w 1963 r. 1 od tego czasu odnotowano ponad 100 przypadków.,2

wśród genetyków istnieje przekonanie, że są ludzie z del (18p), którzy są tak łagodnie dotknięci, że mogą uniknąć diagnozy, dopóki ich potomstwo nie ma ciężkiego del (18P), który jest bardziej dotknięty. Chociaż może to być prawda, w literaturze istnieje tylko 1 raport, który go potwierdzi.3

fenotypowe objawy tego rodzaju delecji są bardzo rzadkie po urodzeniu. Stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 3: 2, a masa urodzeniowa wynosi średnio 2600 g., Najczęstsze nieprawidłowości obejmują łagodny do umiarkowanego niedoboru wzrostu, upośledzenie umysłowe, mikrocefalia, opadanie powiek, fałdy epikantalne, niski most nosowy, hiperteloryzm, duże wystające uszy, holoprosencefalia i klinodaktylia piątego palca (co zaobserwowano w około 10% i 20% przypadków, odpowiednio). Opóźnienie umysłowe było łagodne do ciężkiego, ze średnim ilorazem intelektualnym (IQ) między 45 a 50. Stwierdzono również znaczną rozbieżność między występami werbalnymi i niewerbalnymi, przy czym występ werbalny był bardziej dotkliwy.Odnotowano również 2,9–10 dystonii.,10

w literaturze było kilka zapisów pacjentów cierpiących na del (18P), którzy doświadczyli niedoboru hormonu wzrostu.4-7 kohorta badań zarejestrowanych rodzin, które mają dzieci z del (18P) wykazała, że 13 z 16 dzieci, których rodzice zwrócili kwestionariusz były nienormalnie krótkie. Kilku respondentów miało dzieci, które w związku z tym były zbyt młode, aby mieć zaburzenia wzrostu po porodzie. Spośród tych dzieci, niektóre były na terapii zastępczej hormonem wzrostu.

spośród 11 pacjentów, u których wykonano badanie hormonu wzrostu, u 4 nie stwierdzono niedoboru., Dlatego z tego małego badania okazało się, że zdecydowana większość dzieci z del (18p) były nienormalnie krótkie, a z krótkich dzieci testowanych na niedobór hormonu wzrostu, 64% było niedoborem hormonu wzrostu. Większość dzieci poddanych terapii zastępczej hormonem wzrostu dobrze reagowała na leczenie.

istnieje również kilka doniesień o osobnikach z del (18p) i dystonią, która jest zaburzeniem ruchu charakteryzującym się mimowolnym skręcaniem lub powtarzaniem ruchu i nieprawidłową postawą.Wiek wystąpienia tego zaburzenia ruchowego wynosił od 12 do 17 lat.,

większość przypadków del (18P) była uważana za wynik delecji de novo, które stanowią około 85% przypadków.Podejrzewa się, że pozostała część pochodzi z niezrównoważonej rodzinnej transmisji strukturalnych zmian chromosomalnych. Ponadto nowe techniki cytogenetyczne wykazały 1 przypadek niezrównoważonej translokacji subtelomerycznej powodującej del (18P).,12

z drugiej strony, optymalne badanie chromosomalne dla tego przygotowania próbki jest funkcją wielu czynników, w tym następujących: inicjacja hodowli gęstości, optymalny czas zbioru, stężenie i czas ekspozycji na zatrzymanie mitotyczne oraz odpowiednie leczenie hipotoniczne. Czynniki te są niezbędne do rozprzestrzeniania się chromosomów, które są niezbędne do osiągnięcia dobrego przygotowania metafazy. Przygotowanie długiego chromosomu uzyskiwano poprzez synchronizację cyklu komórkowego lub zastosowanie różnych odczynników przeciwobrzękowych chromosomów., Ponadto, inne równie ważne czynniki to wilgotność względna, przepływ powietrza i temperatura otoczenia podczas procesu ślizgania. W niniejszym badaniu podkreślono znaczenie uzyskania dłuższego przygotowania chromosomów o optymalnych właściwościach wiązania.

opis przypadku

proband to 15-letni mężczyzna, który urodził się po prawidłowej ciąży i porodzie bez komplikacji. Matka miała 35 lat. Pacjentowi skierowano do cytogenetyki zespół kruchego X., Objawy fenotypowe były następujące: brachycefalia, szeroka twarz, opadanie powiek, odwrócone kąciki ust, nieprawidłowości zębów, szeroka szyja z niską tylną linią włosów, klatki piersiowej tunelu, nieprawidłowości ręki, upośledzenie umysłowe z trudnościami w pamięci umiejętności i zasad społecznych, i inne wady rozwojowe.

Analiza chromosomalna heparynowanych limfocytów krwi obwodowej w heparynie sodowej została przeprowadzona przy użyciu GTG banding w zsynchronizowanych 72-godzinnych hodowlach w pełnym RPMI 1640. Do zaszczepienia każdej kolby o pojemności 10 mL użyto 1 mL krwi pełnej., Czterdzieści osiem godzin po rozpoczęciu hodowli Posiew krwi zsynchronizowano z 100 mL nadmiaru tymidyny i zwrócono do inkubatora na kolejne 24 godziny. Następnie 100 mL colcemidu dodano do hodowli i inkubowano przez dodatkowe 15 minut.

zabieg wykonano na ojcu i matce probanda. Analiza probanda wykazała dopełniacz 46, XX, del (18) (p11.2) we wszystkich 38 analizowanych komórkach (Zdjęcie 1). Zespół kruchego X został wykluczony przez cytogenetykę., Matka i ojciec probanda ujawnili normalny kariotyp 46-XX dla matki i kariotyp XY dla ojca.

dyskusja

przedstawiamy przypadek chłopca z usunięciem 18p. Cechy fenotypowe były dość podobne we wszystkich innych przypadkach i zgodnie ze zwykłym fenotypem del (18p). Inną cechą spójną we wszystkich przypadkach del (18p) był słaby wynik intelektualny. Po pierwsze, Uchida15 opisał dziecko z del (18p), które również miało opóźnienie rozwojowe, występując w 65% -70% normalności. Ponadto Velagaleti14 przedstawił dziewczynę o 18p11.,2 z oceną psychospołeczną, która wykazała IQ werbalne 63 i IQ w pełnej skali 69, zgodne z łagodnym upośledzeniem umysłowym. Inne badanie Tsukahara15 wykazało, że japońskie dziecko również noszące del (18p11.2) z IQ 74 ze znacznym opóźnieniem mowy, stawiając go na granicznym poziomie intelektualnym.

chcielibyśmy podkreślić fakt, że wśród przedstawionych powyżej przypadków delecja chromosomu 18P była rzadkim zaburzeniem chromosomalnym, w którym usunięto całość lub część krótkiego ramienia (P) chromosomu 18., Zaburzenie charakteryzuje się zazwyczaj niski wzrost, zmienne stopnie upośledzenia umysłowego, opóźnienia mowy, wady rozwojowe czaszki i twarzy (craniofacial) region, i / lub dodatkowe nieprawidłowości fizycznych.

związane z tym wady twarzoczaszki mogą się znacznie różnić w zależności od przypadku., Jednak takie cechy zwykle obejmują niezwykle małą głowę( mikrocefalia), szeroki, płaski nos, usta „w kształcie karpia”, duże, wystające uszy, szeroko rozstawione oczy (hiperteloryzm oczny) i/lub inne nieprawidłowości., Rzadko (tj. w około 10% przypadków), inne odkrycia neurologiczne i / lub bardzo zmienne wady twarzy linii środkowej, takie jak obecność pojedynczego, centralnego przedniego zęba (siekacz szczękowy), ściśle rozmieszczone Oczy( hipoteloryzm), nieprawidłowy rowek w górnej wardze (rozszczep wargi); niekompletne zamknięcie dachu jamy ustnej( rozszczep podniebienia) i/lub, w ciężkich przypadkach, brak nosa i/lub cyklopia. Cyklopia charakteryzuje się fuzją Jam ocznych (orbity) w pojedynczą jamę zawierającą 1 oko., Badania Rigola16 wykazały, że żaden z opublikowanych przypadków nie miał w historii samoistnej aborcji.

z drugiej strony skupiliśmy się na znaczeniu wysokiej rozdzielczości chromosomów w wychwytywaniu nieprawidłowości del (18p), w której chromosomy stają się stopniowo skracane, gdy komórka przechodzi z interfazy do metafazy. Takie zachowanie pozwala chromatyny być starannie pakowane do segregacji do komórek potomnych na końcu telofazy., W miarę rozwoju technik hodowli komórkowej, analiza cytogenetyczna stopniowo przechodziła od przeprowadzania na chromosomach średniej metafazy do dłuższych wczesnych metafaz lub nawet późnych chromosomów proroczych.

można to osiągnąć (badanie chromosomów o wysokiej rozdzielczości) poprzez synchronizację cyklu komórkowego z blokiem w fazie S, a następnie uwolnienie z czynnikiem uwalniającym. Dostępnych jest kilka odczynników blokujących i uwalniających, takich jak blok metotreksatu z uwalnianiem tymidyny lub nadmiar bloku tymidyny z 2-deoksycytydyną jako środkiem uwalniającym.,

w naszym laboratorium długie chromosomy o wysokiej rozdzielczości są rutynowo gromadzone za pomocą próbki krwi. Jest to osiągane przez połączenie synchronizacji komórek i dodanie dodatków anty-skurczowych chromosomów. Protokoły, które stosujemy, obejmują 24-godzinny blok z nadmiarem tymidyny, ale bez towarzyszącego okresu uwalniania. Strategia ta nie blokuje całkowicie syntezy DNA, ale zamiast tego przedłuża fazę S, Więc kondensacja chromosomu jest zmniejszona, gdy komórki przechodzą w kierunku metafazy., Wykrywanie subtelnych przegrupowań chromosomów jest możliwe tylko wtedy, gdy rozdzielczość pasma jest wystarczająco wysoka, aby umożliwić ich wizualizację.

niniejszy raport przedstawia przypadek zespołu del (18P), w którym cechy fenotypowe były podobne we wszystkich innych przypadkach i zgodnie ze zwykłym fenotypem del (18P), sugerowanym w tych samych przypadkach i wśród opisanych przypadków del (18P). Del (18p) jest zwykle spowodowane spontanicznymi (de novo) błędami bardzo wcześnie w rozwoju zarodka, które wydają się występować losowo z nieznanych przyczyn.,

laboratoria cytogenetyczne są odpowiedzialne za osiągnięcie i utrzymanie wysokiego poziomu kompetencji. Obejmuje to wprowadzenie metodologii i protokołów technicznych, które będą konsekwentnie dawać długie przygotowanie chromosomów, dzięki czemu subtelne zmiany mogą podnieść nieprawidłowość del (18q). Nieprawidłowości te mogą być pominięte w przypadku preparatów chromosomowych o niskiej rozdzielczości bandingu lub w przypadku preparatów o słabej morfologii i nieoptymalnym bandingu.,