Detroit Lions-amerykański zawodowy zespół piłkarski z siedzibą w Detroit. Lions gra w National Football Conference (NFC) z National Football League (NFL) i zdobyli cztery mistrzostwa NFL (1935, 1952, 1953 i 1957).
© Jerry Coli/Dreamstime.com
Franczyza została założona w 1930 roku i miała siedzibę w Portsmouth, Ohio., Znany jako Spartans, zespół był jednym z dwóch (z Green Bay Packers) małych członków wczesnego NFL. Spartanie odnosili umiarkowane sukcesy i zagrali w pierwszym meczu Play-off w historii ligi-przegranym 9: 0 Z Chicago Bears na koniec sezonu 1932. W 1934 roku klub został sprzedany i przeniesiony do Detroit, gdzie przyjął nazwę „Lions”, aby uzupełnić Baseball Detroit Tigers., W pierwszym sezonie rozgrywek Lions w Detroit, właściciele zespołu zapoczątkowali wieloletnią tradycję, kiedy zaplanowali mecz w Święto Dziękczynienia, który od tego czasu (z wyjątkiem II wojny światowej) co roku gościł u siebie Lwy. W 1935 roku Lions zdobyli swoje pierwsze mistrzostwo NFL, za zagraniem jednego skrzydłowego tailbacka Earla („Dutch”) Clarka.
Najznakomitszym zawodnikiem zespołu tego okresu był running back (i przyszły sędzia Sądu Najwyższego USA) Byron R., „Whizzer”) White, który grał w Detroit w latach 1940-1941. Przed sezonem 1950 do Detroit dołączyli rozgrywający Bobby Layne i running back Doak Walker—dwóch przyszłych Hall of Famers – a Lions stali się jedną z lepszych drużyn w lidze w następnym roku. Detroit pokonało Cleveland Browns w meczu o mistrzostwo NFL w 1952 i 1953 roku, a obie drużyny zmierzyły się ponownie w 1954 roku, w którym Browns pokonali Lions., W 1957 roku drużyna the Browns po raz czwarty zdobyła mistrzostwo ligi NFL, pokonując Detroit o 45 punktów i zdobywając trzecie mistrzostwo w ciągu sześciu lat.
lata 60. przyniosły mniej sukcesów, ponieważ zespół zajął drugie miejsce w swojej dywizji w Green Bay Packers w latach 1960-1962 i opuścił playoffs przez całą dekadę, pomimo zaciekłej obrony, która zawierała defensywnego Back Dick („Night Train”) Lane, walkę z Alexem Karrasem i linebackerami Joe Schmidtem i Wayne Walkerem., Lwy z tego okresu są prawdopodobnie najlepiej zapamiętane za krótką kadencję pisarza George 'a Plimptona w zespole jako rozgrywającego” ostatniej struny ” podczas przedsezonu w 1963 roku, doświadczenie opowiedziane w jego książce papierowy Lew (1966), a później w filmie o tym samym tytule. Detroit zakwalifikowało się tylko do jednego występu w play-OFFie w latach 1958-1981, chociaż zespół często był daleki od fatalnego, Zwykle kończąc swoje sezony z wygranymi procentami około .500 w tym przedłużającym się okresie przeciętności.
na początku lat 80. Lions awansowali do postseason dwukrotnie, w tym w pierwszej rundzie przegrywając z Washington Redskins po zaledwie 4-5 Rekord w skróconym sezonie 1982. Sezon 1983 zakończył się porażką w pierwszym meczu, a Lions spadli na dno klasyfikacji dywizji do połowy lat 80.
w 1989 roku Lions powołali running back Barry ' ego Sandersa, który w każdym z 10 sezonów w lidze zdobywał tytuły Pro Bowl, ożywiając franczyzę., Lions przegrali z Redskins w meczu o mistrzostwo NFC w 1991 roku, a w latach 1992-1997 awansowali do play-offów czterokrotnie. W tych sezonach Lions nigdy nie awansowali do pierwszej ligi.
w 2001 roku zespół zatrudnił byłego linebackera NFL Matta Millena na stanowisko dyrektora generalnego, mimo że nie miał wcześniej doświadczenia w front-office., Millen nadzorował jeden z najbardziej katastrofalnych odcinków dla serii NFL wszech czasów, ponieważ Lions miał łączny rekord 31-84 podczas jego kadencji, a on spotkał się z wieloma protestami fanów w związku z jego dalszym zatrudnieniem. Został zwolniony na początku sezonu 2008, w którym Lwy po pierwszym sezonie 0-16 w historii ligi.
w pierwszej rundzie draftu NFL w 2009 roku, Detroit wybrało rozgrywającego Matta Stafforda, który stał się centrum silnego ataku, w którym występował również wszechstronny skrzydłowy Calvin Johnson., W 2011 roku Lions zakwalifikowali się do pierwszego od 12 lat play-offu. Zespół kontynuował to osiągnięcie z dwoma kolejnymi przegranymi sezonami, które doprowadziły do kolejnej zmiany trenerskiej i próby odbudowy. Zespół odpowiedział na nowe przywództwo, wygrywając 11 meczów w 2014 roku, aby powrócić do playoffs, gdzie Detroit przegrało mecz otwarcia. Po tym, jak w 2015 roku Detroit nie zakwalifikowało się do play-offów, powróciło w następnym roku, aby zająć miejsce postseason, co spowodowało kolejną stratę w meczu otwarcia zespołu. W 2019 roku Lions przeszedł do postseason free stretch, w którym w 2019 roku ustanowił rekord 3-12-1.,