12 kwietnia chrześcijanie będą obchodzić Wielkanoc, dzień, w którym miało miejsce zmartwychwstanie Jezusa. Data obchodów zmienia się z roku na rok.
powodem tej odmiany jest to, że Wielkanoc zawsze przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej pełni księżyca po równonocy wiosennej.,
jestem religioznawcą specjalizującym się we wczesnym chrześcijaństwie, a moje badania pokazują, że datowanie Wielkanocy sięga skomplikowanych początków tego święta i jak ewoluowało ono na przestrzeni wieków.
Wielkanoc jest bardzo podobna do innych dużych świąt, takich jak Boże Narodzenie i Halloween, które ewoluowały w ciągu ostatnich 200 lat. We wszystkich tych świętach Elementy chrześcijańskie i niechrześcijańskie (pogańskie) nadal się ze sobą mieszały.
Wielkanoc jako obrzęd wiosny
Większość większych świąt ma jakiś związek ze zmianą pór roku., Jest to szczególnie oczywiste w przypadku świąt Bożego Narodzenia. Nowy Testament nie podaje informacji o porze roku, w którym urodził się Jezus. Wielu uczonych uważa jednak, że głównym powodem narodzin Jezusa było obchodzenie 25 grudnia, ponieważ była to data przesilenia zimowego według kalendarza rzymskiego.
ponieważ dni po przesileniu zimowym stopniowo stawały się dłuższe i mniej ciemne, była to idealna symbolika narodzin „światła świata”, jak stwierdzono w Nowotestamentowej Ewangelii Jana.,
Podobnie było w przypadku Wielkanocy, która przypada w pobliżu innego kluczowego punktu roku słonecznego: równonocy wiosennej (około 20 marca), kiedy są równe okresy światła i ciemności. Dla tych na północnych szerokościach geograficznych nadejście wiosny często spotyka się z podnieceniem, ponieważ oznacza koniec mroźnych dni zimy.
Wiosna oznacza również powrót do życia roślin i drzew, które zostały uśpione na zimę, a także narodziny nowego życia w świecie zwierząt., Biorąc pod uwagę symbolikę nowego życia i odrodzenia, było rzeczą naturalną świętowanie zmartwychwstania Jezusa o tej porze roku.
nazwa obchodów jako „Wielkanoc” wydaje się wracać do imienia przedchrześcijańskiej bogini w Anglii, Eostre, która była obchodzona na początku wiosny. Jedyne odniesienie do tej bogini pochodzi z pism Czcigodnego Bede, brytyjskiego mnicha, który żył na przełomie VII i VIII wieku., Jak podsumowuje Bruce Forbes, badacz religioznawstwa:
„Bede napisał, że miesiąc, w którym angielscy chrześcijanie świętowali zmartwychwstanie Jezusa, został nazwany Eosturmonath w języku staroangielskim, odnosząc się do bogini o imieniu Eostre. I chociaż chrześcijanie zaczęli afirmować chrześcijańskie znaczenie obchodów, nadal używali imienia bogini do wyznaczania Pory roku.,”
Bede był tak wpływowy dla późniejszych chrześcijan, że nazwa utkwiła, a zatem Wielkanoc pozostaje nazwą, którą Anglicy, Niemcy i Amerykanie odnoszą się do święta zmartwychwstania Jezusa.
związek z żydowską Paschą
ważne jest, aby podkreślić, że podczas gdy nazwa „Wielkanoc” jest używana w świecie anglojęzycznym, wiele innych kultur odnosi się do niej terminami najlepiej przetłumaczonymi jako „Pascha” (na przykład, „Pascha” w języku greckim)-odniesienie, rzeczywiście, do żydowskiego święta Paschy.,
w Biblii hebrajskiej Pascha jest świętem, które upamiętnia wyzwolenie narodu żydowskiego z niewoli w Egipcie, jak opisano w Księdze Wyjścia. Było to i nadal jest najważniejsze żydowskie święto sezonowe, obchodzone w pierwszą pełnię księżyca po równonocy wiosennej.
w czasach Jezusa Pascha miała szczególne znaczenie, ponieważ naród żydowski ponownie znajdował się pod dominacją obcych mocarstw (mianowicie Rzymian)., Żydowscy pielgrzymi przybywali co roku do Jerozolimy w nadziei ,że lud wybrany przez Boga (taki, za jakiego się uważali) wkrótce zostanie ponownie wyzwolony.
podczas jednej Paschy Jezus udał się z uczniami do Jerozolimy, aby uczcić to święto. Wszedł do Jerozolimy w triumfalnej procesji i wywołał zamieszanie w Świątyni Jerozolimskiej. Wydaje się, że oba te działania przyciągnęły uwagę Rzymian i w rezultacie Jezus został stracony około roku 30 n. e.,
niektórzy wyznawcy Jezusa wierzyli jednak, że widzieli go żywego po jego śmierci, co dało początek religii chrześcijańskiej. Ponieważ Jezus zmarł podczas święta Paschy, a jego wyznawcy wierzyli, że zmartwychwstał trzy dni później, logiczne było upamiętnienie tych wydarzeń w bliskiej odległości.
niektórzy pierwsi chrześcijanie postanowili obchodzić zmartwychwstanie Chrystusa w tym samym dniu, co Żydowska Pascha, która przypadła około 14 dnia miesiąca Nisan, w marcu lub kwietniu. Chrześcijanie ci znani byli jako Kwartodecimanie (nazwa oznacza „Czterej”).
wybierając tę datę, położyli nacisk na datę śmierci Jezusa, a także podkreślili ciągłość z Judaizmem, z którego wyłoniło się chrześcijaństwo. Niektórzy zamiast tego woleli organizować święto w niedzielę, ponieważ wtedy wierzono, że znaleziono grób Jezusa.
W A. D., 325 cesarz Konstantyn, który popierał chrześcijaństwo, zwołał zebranie przywódców chrześcijańskich w celu rozwiązania ważnych sporów na Soborze Nicejskim. Najbardziej pamiętna z jego decyzji dotyczyła statusu Chrystusa, którego Sobór uznał za ” w pełni ludzkiego i w pełni boskiego.”Sobór ten postanowił również, że Wielkanoc powinna być ustalona w niedzielę, a nie w 14 dzień Nisan. W rezultacie Wielkanoc obchodzona jest w pierwszą niedzielę po pierwszej pełni księżyca równonocy wiosennej.,
Zajączek wielkanocny i pisanki
we wczesnej Ameryce święto wielkanocne było znacznie bardziej popularne wśród katolików niż protestantów. Na przykład purytanie z Nowej Anglii uważali Wielkanoc i Boże Narodzenie za zbyt skażone wpływami Niechrześcijańskimi, aby były odpowiednie do świętowania. Takie festiwale były również okazją do intensywnego picia i zabawy.
losy obu świąt zmieniły się w XIX wieku, kiedy stały się okazjami do spędzenia z rodziną. Stało się to częściowo z pragnienia, aby obchody tych świąt były mniej hałaśliwe.,
ale Wielkanoc i Boże Narodzenie również stały się świętami domowymi, ponieważ dzieci się zmieniały. Przed 17 wiekiem dzieci były rzadko w centrum uwagi. Jak pisze historyk Stephen Nissenbaum,
„…dzieci były wrzucane razem z innymi członkami niższych klas w ogóle, zwłaszcza służącymi i praktykantami – którzy, nieprzypadkowo, byli na ogół młodymi ludźmi.,”
od XVII wieku wzrastało uznanie dzieciństwa za czas życia, który powinien być radosny, a nie tylko przygotowujący do dorosłości. To „odkrycie dzieciństwa” i troska o dzieci miały głęboki wpływ na sposób obchodzenia Wielkanocy.
właśnie w tym momencie rozwoju Świąt Wielkanocnych pisanki i Zajączek wielkanocny stają się szczególnie ważne. Udekorowane jajka były częścią święta wielkanocnego przynajmniej od czasów średniowiecza, biorąc pod uwagę oczywistą symbolikę nowego życia., Ogromna ilość Folkloru otacza pisanki, a w wielu krajach Europy Wschodniej proces ich dekorowania jest niezwykle skomplikowany. Niektóre legendy wschodnioeuropejskie opisują jajka na Czerwono (ulubiony kolor pisanek) w związku z wydarzeniami związanymi ze śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa.
jednak dopiero w XVII wieku poznano niemiecką tradycję „zająca Wielkanocnego” przynoszącego jajka dobrym dzieciom. Zające i króliki długo kojarzyły się z wiosennymi rytuałami sezonowymi ze względu na ich niesamowitą moc płodności.,
Kiedy niemieccy imigranci osiedlili się w Pensylwanii w XVIII i XIX wieku, przywieźli tę tradycję ze sobą. Dziki zając został również zastąpiony przez bardziej uległego i domowego królika, w innym wskazaniu na to, jak skupiono się na dzieciach.
gdy chrześcijanie obchodzą święto tej wiosny na pamiątkę zmartwychwstania Jezusa, znane zabytki Wielkanocnego zajączka i pisanek służą jako przypomnienie o bardzo starożytnym pochodzeniu święta poza tradycją chrześcijańską.
jest to zaktualizowana wersja utworu opublikowana 21 marca 2018 roku.