Manna i przepiórki
16 cała społeczność Izraelitów wyruszyła z Elim i przybyła na pustynię grzechu,(a) pomiędzy Elim a Synaj, piętnastego dnia drugiego miesiąca po wyjściu z Egiptu.(B) 2 na pustyni cała społeczność narzekała (C) przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi. 3 I rzekli do nich Izraelici: gdybyśmy tylko z ręki Pańskiej pomarli w Egipcie!,(D) siedzieliśmy tam wokół garnków z mięsem i jedliśmy wszystkie potrawy (E), które chcieliśmy, ale wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby zagłodzić całe to zgromadzenie na śmierć.”(F)
4 I rzekł Pan do Mojżesza: „z nieba spuszczę dla Ciebie chleb (G). Ludzie mają wychodzić każdego dnia i zbierać wystarczająco dużo na ten dzień. W ten sposób będę je testował (H) i sprawdzał czy będą postępować zgodnie z moimi instrukcjami. 5 dnia szóstego przygotują, co wniosą, a to będzie dwa razy więcej, (I) niż zgromadzą na inne dni.,”
6 I rzekli Mojżesz i Aaron do wszystkich Izraelitów: wieczorem poznacie, że to Pan was wywiódł z Egiptu, (J) 7 a rano ujrzycie chwałę(K) Pańską, ponieważ usłyszał wasze narzekanie (L) przeciwko niemu. Kim my jesteśmy, że powinniście narzekać na nas?8 I rzekł Mojżesz: dowiecie się, iż był Pan, gdy da wam pokarm do jedzenia wieczorem, i wszystek chleb, który chcecie rano, bo słyszał narzekanie wasze (N) przeciwko niemu. Kim jesteśmy? Nie narzekasz przeciwko nam, ale przeciwko Panu.,”(O)
9 Tedy rzekł Mojżesz do Aarona: powiedz całej społeczności izraelskiej: Przyjdź przed oblicze Pańskie, bo słyszał narzekanie Twoje.'”
10 gdy Aaron przemawiał do całej społeczności Izraelitów, spojrzeli na pustynię, a w obłoku pojawiła się chwała(P) Pana.(Q)
11 Pan rzekł do Mojżesza: 12 słyszałem narzekania (R) Izraelitów. Powiedz im: „o zmierzchu będziesz jeść mięso, a rano będziesz wypełniony chlebem. Wtedy poznasz, że Ja jestem Pan, Bóg twój.,'”(S)
13 tego wieczoru przyszła przepiórka(T) i przykryła obóz, a rano wokół obozu była warstwa rosy (U). 14 gdy rosy nie było, na podłodze pustynnej pojawiły się cienkie płatki, jak mróz(V) na ziemi. 15 A widząc to Izraelici, rzekli do siebie: Cóż to jest?”Bo nie wiedzieli (W) co to było.
Mojżesz rzekł do nich: „to jest chleb (X), który Pan dał wam do jedzenia. 16 Toć rozkazał Pan: każdy zgromadzi, ile potrzeba. Weź omer (Y) dla każdej osoby, którą masz w namiocie.,'”
17 Izraelici uczynili tak, jak im powiedziano; niektórzy zebrali dużo, niektórzy niewiele. 18 a odmierzywszy to przez omer, nie miał zbyt wiele ten, który wiele zebrał, a ten, który mało zebrał, nie miał zbyt wiele.(Z) wszyscy zebrali tyle ile potrzebowali.
19 I rzekł do nich Mojżesz: „nikt nie będzie trzymał tego aż do rana.”(AA)
20 jednak niektórzy z nich nie zwracali uwagi na Mojżesza; część zatrzymywali do rana, ale była pełna robaków i poczęła czuć.(AB) więc Mojżesz był na nich zły(AC).,
21 każdego ranka wszyscy zbierali się tyle, ile potrzebowali, a gdy słońce zrobiło się gorące, topiło się. 22 szóstego dnia zebrali się dwa razy więcej (AD)—dwa omery na każdą osobę – i przyszli przywódcy wspólnoty (AE) i donieśli o tym Mojżeszowi. 23 I rzekł do nich: toć rozkazał Pan: jutro będzie dzień odpoczynku sabatowego, Sabat święty Panu. Więc upiecz to, co chcesz upiec i gotuj to, co chcesz ugotować. Zachowaj to, co zostało i zachowaj do rana.,””
24 i zachowali go aż do rana, jak rozkazał Mojżesz, i nie śmierdzi ani nie ma w nim robaków. 25 jedzcie dziś, rzekł Mojżesz, bo dziś jest Sabat Panu. Nic z tego nie znajdziecie dzisiaj na ziemi. 26 sześć dni zbierzecie, ale Dnia Siódmego, Sabatu, nie będzie.”
27 mimo to niektórzy z ludzi wyszli siódmego dnia, aby ją zebrać, ale nie znaleźli. 28 I rzekł Pan do Mojżesza: Dokądże będziesz nie przestrzegał rozkazów moich i rozkazów moich?, 29 pamiętajcie, iż dał wam Pan Sabat, dlatego dnia szóstego daje wam chleb na dwa dni. Każdy ma zostać tam, gdzie jest siódmego dnia; nikt nie ma wychodzić.”30 a lud odpoczął dnia siódmego.
31 lud Izraelski nazwał chlebową manną.(AI) była biała jak kolendra i smakowała jak wafle z miodem. 32 I rzekł Mojżesz: toć rozkazał Pan: Weźmijcie omer manny, a zachowajcie go na przyszłe pokolenia, aby oglądali chleb, którem wam dał, abyście jedli na puszczy, gdy was wywiodłem z Egiptu.,'”
33 I rzekł Mojżesz do Aarona: „Weź słoik i włóż do niego omer Manny(AJ). Następnie postaw go przed Panem, aby był przechowywany dla przyszłych pokoleń.”
34 jak rozkazał Pan Mojżeszowi, Aaron położył mannę z tablicami prawa Przymierza, (AK), aby była zachowana. 35 Izraelici jedli mannę(al) przez czterdzieści lat, aż przyszli do ziemi osiadłej; jedli mannę, aż doszli do granicy Chananejskiej.(AN)
36 (an omer(AO) to jedna dziesiąta efy.) (AP)