Farro to etnobotaniczne określenie trzech gatunków pszenicy łuskanej: orkisz (Triticum spelta), emmer (Triticum dicoccum) i einkorn (Triticum monococcum). Łuskana pszenica to pszenica, której nie można młócić. W kuchni włoskiej trzy gatunki są czasami wyróżniane jako farro grande, farro medio i farro piccolo. W języku francuskim trzy gatunki są czasami wyróżniane jako grand épeautre, moyen épeautre i petit épeautre — épeautre, co oznacza po francusku orkisz.,
Emmer jest zdecydowanie najpopularniejszą odmianą farro uprawianą we Włoszech, szczególnie w niektórych górskich regionach Toskanii i Abruzji. Jest również uważany za wyższą jakość do gotowania niż dwa pozostałe ziarna i dlatego jest czasami nazywany” prawdziwym ” farro. Orkisz jest znacznie częściej uprawiany w Niemczech, Austrii i Szwajcarii.
wątpliwości co do terminologii tych trzech odmian pszenicy wynikają z trudnej historii w taksonomii pszenicy oraz z potocznego i regionalnego zastosowania terminu farro., Na przykład Emmer uprawiany w regionie Garfagnana w Toskanii będzie potocznie znany po prostu jako farro. Niektórzy angielscy mówcy zakładają, że farro odnosi się do gotowanego na parze lub gotowanego ziarna przedstawionego jako sałatka i podobne potrawy, a nie do samych trzech ziaren.Farro jest również czasami niedokładnie określane jako” orkisz ” w języku angielskim, zaniedbując fakt, że termin odnosi się do wszystkich trzech ziaren – emmer, einkorn i orkisz.