aktualizacja: po niesprzyjających warunkach pogodowych opóźniających wcześniejsze próby startu, Felix Baumgartner w końcu wykonał swój historyczny skok spadochronowy.
Red Bull Stratos informuje, że Baumgartner wspiął się na wysokość ponad 39 km przed skokiem z kapsuły. Według Red Bulla, Baumgartner osiągnął szacowaną prędkość maksymalną 1342,8 km / h – znacznie powyżej lokalnej prędkości dźwięku przy około 1100 km / h.,
Po potwierdzeniu maksymalnej prędkości Baumgartner przejdzie do historii jako pierwszy człowiek, który przemierzy ponaddźwiękowy swobodny spadek.
pełne zejście Baumgartnera można zobaczyć tutaj, a najważniejsze wydarzenia z misji można zobaczyć na poniższym filmie.
austriacki skoczek Felix Baumgartner podejmie próbę stworzenia historii jutro rano (AEST), gdy przy sprzyjającej pogodzie skoczy z kapsuły na wysokości ponad 36 km.,
wszystko idzie dobrze, Baumgartner stanie się pierwszą osobą, która złamie prędkość dźwięku w free-fall. Podczas gdy nie znajduje się na technicznej granicy między ziemską atmosferą a przestrzenią kosmiczną, na wysokości 100 km (znanej jako linia Kármána), niezwykły wyczyn Baumgartnera nadal będzie miał miejsce w pobliżu próżni.
około 23.30 wieczorem (AEST) Baumgartner wzniesie się w swojej kapsule do stratosfery wyciągniętej w górę przez balon wypełniony 850 000 m3 helu. Jeśli ułożony płasko, w pełni napompowany balon pokryłby ponad 40 akrów (około 160 000 m2).,
balon zapewni niezbędną Wyporność, aby podnieść Baumgartnera powyżej poprzedniego rekordu świata poniżej 35 km, posiadanego przez jego mentora, emerytowanego pułkownika Sił Powietrznych USA Josepha Kittingera.
Po osiągnięciu wysokości 120 000 stóp Baumgartner opuści kapsułę wznoszenia i swobodnie opuści ją w kierunku Ziemi.
misja będzie transmitowana na żywo (prawie) na różnych stronach, w tym na stronie Red Bull Stratos.
przełamanie prędkości dźwięku jest wyzwaniem z kilku powodów. Gdy spadochrony spadają w kierunku Ziemi, są przyspieszane przez grawitację. Ale gdy przyspieszają, opór otaczającego powietrza zmniejsza ich przyspieszenie, aż osiągną prędkość końcową.
w tym momencie opór równoważy siłę grawitacji (lub ciężaru) i nie może już przyspieszać. Ze względu na to ograniczenie, konwencjonalni skoczkowie skaczący z wysokości poniżej 5 km nie mogą osiągnąć prędkości większej niż 200-300km/h.,
ale ilość oporu zależy od gęstości otaczającego powietrza – im więcej powietrza przepływa nad skoczkiem, tym większy opór. Ponieważ Baumgartner będzie skakał ze znacznie wyższej atmosfery, gdzie gęstość powietrza jest mniejsza niż 1% Tej na poziomie gruntu, jego prędkość końcowa wyniesie ponad 1000 km/h.
w stratosferze prędkość dźwięku wynosi około 1100 km / h. czy Baumgartner osiągnie tę prędkość i stanie się naddźwiękowy?
być może. Problem polega na tym, że przy tak dużych prędkościach zaczną występować bardziej ekstremalne efekty.,
gdy Baumgartner zbliża się do prędkości dźwięku, będzie odczuwał coraz większy opór. Powietrze przed jego głową stanie się bardziej sprężone, ponieważ nie będzie już w stanie poruszać się tak szybko po jego ciele. po tym, jak jego ciało stanie się „transoniczne”, fale uderzeniowe zaczną formować się wokół jego ciała przy około 80% prędkości dźwięku (lub Mach 0.8). Oznacza to, że ciało Baumgartnera będzie otoczone prądami powietrznymi poruszającymi się w zakresie prędkości od Mach 0.,8 do prędkości dźwięku i nie tylko.
Ta mieszanka prędkości przepływu może spowodować utratę kontroli, a Baumgartner może być buforowany z powodu dramatycznych zmian ciśnienia.jeśli osiągnie prędkość dźwięku (Mach 1), przed jego głową i w stożku wokół niego powstanie łuk. Przy tych prędkościach powietrze przed Baumgartnerem nie może ominąć jego ciała, dopóki nie przejdzie przez wstrząs, niezwykle cienką warstwę, w której ciśnienie, temperatura i gęstość dramatycznie rosną. W tym momencie Baumgartner naprawdę stanie się naddźwiękowy.,
w końcu hamulec zrównoważy wagę Baumgartnera i osiągnie prędkość końcową. Jeśli przyspieszy po Mach 1.2, Baumgartner nie będzie już w transonicznym przepływie. Szok będzie stale utrzymywany w stożku wokół Baumgartnera, zachowując dość stałe naciski i nie będąc już tak chaotycznym.,
tak długo, jak trzyma wszystkie kończyny w stożku uderzeniowym, Baumgartner nie powinien doświadczać zbyt dużych trudności w dalszym spadaniu naddźwiękowo. Rosnący opór wokół Baumgartnera – ze względu na gęstszą atmosferę bliżej powierzchni-w końcu spowolni go poniżej prędkości dźwięku, gdy będzie kontynuował opadanie, aż w końcu uruchomi spadochron z prędkością poddźwiękową.
pojawia się pytanie, dlaczego nie skoczyć z jeszcze wyżej? Dlaczego nie skoczyć z prawdziwej krawędzi przestrzeni na 100 km?
istnieje kilka czynników ograniczających to pytanie., Przede wszystkim, praktycznie niemożliwe byłoby zbudowanie balonu helowego, aby osiągnąć te wysokości.
tak jak drewno może unosić się na wodzie, tak też Hel na powietrzu. Ale na wysokości 100 km gęstość powietrza jest znikoma i faktycznie występuje próżnia. Bez powietrza do podtrzymania balonu najprawdopodobniej zatrzymałby się znacznie niżej w atmosferze.,
ale nawet zakładając, że możesz bezpiecznie osiągnąć wysokość 100km i wyskoczyć, inne czynniki bezpieczeństwa staną się ważne. Spadochroniarz wymagałby ochrony przed promieniowaniem kosmicznym i słonecznym, przed którym chroni nas atmosfera na powierzchni.
ponieważ nurkowanie nastąpiłoby znacznie dalej, opór byłby znikomy przez większość upadku., To z pewnością doprowadziłoby do prędkości naddźwiękowych po wejściu w gęstsze warstwy atmosfery, prawdopodobnie około Macha 3 (trzy razy większa prędkość dźwięku).
w miarę jak opór narastał w atmosferze, ciśnienie drastycznie wzrosłoby, a kombinezon spadochroniarza potrzebowałby silnego wsparcia, aby zdjąć wysokie obciążenia z głowy i szyi.
chociaż problemy te będą nadal odczuwalne podczas nurkowania Baumgartnera, nie będą tak ekstremalne. Jego kombinezon z pewnością będzie musiał podtrzymywać jego szyję i radzić sobie z promieniowaniem słonecznym, przynajmniej w niewielkim stopniu.,
chyba oczywiste jest, że są zagrożenia związane z tego typu skokiem. Rozerwany kombinezon prawdopodobnie spowodowałby ebullizm, powstawanie pęcherzyków gazu w płynie ustrojowym, które nadmuchiwałyby ciało Baumgartnera i pozbawiłyby go przytomności w ciągu 15 sekund.
jeszcze przed tym, w drodze w górę, jeśli balon pęknie na małej wysokości, może rozbić się w kierunku Ziemi, zanim Baumgartner zdąży otworzyć właz ratunkowy.
Mam nadzieję, że wszystko pójdzie gładko, a pionier przywiązany do gigantycznego balonu osiągnie nowy cel: przełamać barierę dźwięku, skacząc z nieba.