Jeśli mieszkasz w Ameryce Północnej, prawdopodobnie rozpoznajesz europejskie szpaki, te małe czarne ptaki z białymi kropkami, które ćwierkają i gadają, a zimą spędzają czas w tysiącach stad. Na kontynencie jest 200 milionów tych ptaków, można je znaleźć tak daleko na północ, jak Alaska i tak daleko na południe, jak Meksyk. Mimo że są liczne, szpaki są w rzeczywistości nie rodzimymi gatunkami inwazyjnymi. I możemy winić Szekspira za ich przybycie do Ameryki.,
Steven Marche wyjaśnia W Jaki Sposób Szekspir zmienił wszystko:
6 marca 1890 roku, nazwa nowojorskiego producenta farmaceutycznego Eugene Schieffelin przyniósł klęskę żywiołową w sercu całkowicie bez znaczenia. Przez poranny śnieg, który czasami przesiąkał śniegiem, sześćdziesiąt szpaków, sprowadzonych wielkimi wydatkami z Europy, towarzyszyło Schieffelinowi w podróży z jego wiejskiego domu do Central Parku—hałaśliwym, brudnym spełnieniem jego planu wprowadzenia każdego ptaka wymienionego przez Szekspira do Ameryki Północnej., Schieffelin kochał Szekspira i kochał ptaki….Amerykańskie Towarzystwo aklimatyzacyjne, do którego należał, wydało inne gatunki ptaków znalezione w Szekspirze—słowiki i skylarki częściej wspominane w jego sztukach i wierszach—ale żaden z nich nie przetrwał. Nie było powodów, by sądzić, że szpaki poradzą sobie lepiej. Schieffelin otworzył klatki i uwolnił ptaki do nowego świata, bez najmniejszego pojęcia, co uwolnił.
jak na kogoś, kto najwyraźniej kochał ptaki, trzeba przyznać, że był to dość głupi plan., Było wiele powodów, aby sądzić, że ptaki umrą—było gorzko zimno i ze śniegiem, a próby z innymi gatunkami doprowadziły do śmierci ptaków. Ale małe stadko znalazło schronienie pod okapem Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej, tuż na zachód od parku, i przetrwały zimę. A potem zaczęli się rozmnażać, rozprzestrzeniać i rozmnażać jeszcze.,
wydaje się, że szpaki niektóre szczególne cechy, które dały im przewagę nad innymi gatunkami ptaków, Marche pisze:
mięśnie kątomierza ich dziobów pozwalają im podważać i sondować lepiej niż inne ptaki. Mogą otwierać swoje rachunki po wepchnięciu ich do gleby, co pozwala im łatwo żerować na bezkręgowce i w suchszych obszarach. Oko Szpaka ewoluowało do wąskiego przodu twarzy, dając mu doskonały widok na wścibski., Jego widzenie obuoczne w połączeniu z otwartą sondą oznacza, że szpaki mogą znaleźć owady w chłodniejszym klimacie lepiej niż inne ptaki, co oznacza, że szpaki nie muszą migrować do cieplejszych klimatów w zimie, co oznacza, że mogą wykonywać najlepsze nory lęgowe w sezonie lęgowym.
szpaki będą znęcać się nad innymi ptakami, wykopując z gniazd ptaki niebieskie, fliszowate i dzięcioły. Mogą spożywać całe pola pszenicy i przenosić choroby ptaków, zwierząt i ludzi., Grzyb o nazwie Histoplasma capsulatum może rosnąć w glebie pod siedzących szpaków; zarodniki grzybów mogą się unosić w powietrzu, jeśli gleba jest zakłócona i spowodować histoplazmozę choroby, która w rzadkich przypadkach może powodować ślepotę lub śmierć.
ludzie szybko zdali sobie sprawę, jaki szkodnik mogą być te ptaki i próbowali się ich pozbyć. W Hartford, Connecticut, w 1914 roku, mieszkańcy próbowali odstraszyć ptaki od swoich gniazd, mocując pluszowe misie do tych drzew i wystrzeliwując rakiety przez gałęzie. Biały Dom próbował głośników, które emitowały rozmowy sowy. Kolumny w USA, Kapitol wyposażono w przewody elektryczne. Ludzie próbowali strzelać, zatruwać, łapać, odstraszać i straszyć ptaki, ale populacja wciąż rośnie. Mają dużo do jedzenia i dużo siedlisk do życia-czego jeszcze potrzebuje gatunek?
te ptaki są doskonałym przykładem tego, dlaczego tak trudno jest kontrolować gatunek inwazyjny, gdy już się ustabilizuje—bez względu na to, ile ich wymazasz, wciąż jest wiele, aby zająć ich miejsce.