George Gordon Meade był absolwentem West Point w 1835 roku i oficerem armii USA, który zrezygnował ze stanowiska po zaledwie roku, aby kontynuować to, co miał nadzieję, że będzie bardziej lukratywną karierą prywatną. Nie udało mu się to i w 1842 roku ponownie zaciągnął się do amerykańskiego Korpusu Inżynierów topograficznych. Meade służył jako oficer sztabowy dla różnych generałów polowych podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej i nadzorował różne badania wybrzeża i projekty budowlane przed i po.,
rozpoczął wojnę domową jako generał brygady ochotników armii Unii na Teatrze wschodnim. W 1862 został ciężko ranny w bitwie pod Glendale, ale odzyskał przytomność, by objąć dowództwo nad dywizją podczas pierwszej konfederackiej inwazji na Maryland we wrześniu, której kulminacją była bitwa pod Antietam. Był dowódcą korpusu na początku drugiej inwazji Konfederatów w czerwcu 1863 roku, kiedy to został nagle awansowany na dowódcę Armii Potomaku, zastępując Josepha Hookera.
trzy dni później Meade starł się z Gen. Robertem E., Armia Lee Północnej Wirginii w epickiej bitwie pod Gettysburgiem w Pensylwanii. Choć zwycięstwo Unii nie było decydujące i gdy jego armia była powolna w pościgu za wycofującymi się Konfederatami, Meade otrzymał znaczną część winy. W kwietniu 1864 r., gdy reputacja Meade 'a wciąż była pod obłokami, Ulysses S. Grant został mianowany dowódcą wszystkich armii Unii i postanowił utworzyć swoją kwaterę główną z armią Potomaku Meade' a.,
od tego momentu Grant i Meade pozostawali w bliskim kontakcie przez całą kampanię lądową w 1864 r.w drodze do Richmond, oblężeniu Petersburga i ostatecznej kapitulacji Armii Lee pod Appomattox. Grant szanował możliwości Meade ' a, ale Meade był pod tak ścisłym nadzorem i miał pretensje do dotacji kredytowej otrzymanej za te ostatnie sukcesy militarne. W 1866 roku Meade został komisarzem Fairmount Park w Filadelfii, gdzie zmarł w 1872 roku.