każdy rodzic dziecka grającego wie, że gdy twoje dziecko ma reputację rozrabiaka w szkole, bardzo trudno jest cofnąć tę etykietę. To dlatego, że Twoje dziecko staje się etykietą. Kiedy Nauczycielka patrzy na niego, często widzi tylko awanturnika.
Niestety trudno zmienić ten obrazek, bo nawet gdy dziecko się bardziej stara, etykieta jest wzmocniona, gdy się poślizgnie.,
a potem naprawdę ma kłopoty, bo nie dość, że nadal jest rozrabiaką—to jeszcze jest postrzegany jako manipulator.
wszyscy wiemy, że nauczyciele i inni dorośli (w tym my) cały czas przypisują etykiety dzieciom. I wiemy, że to nie pomaga w problemie. Etykiety są niesprawiedliwe, subiektywne i trzymają się dziecka, nawet jeśli uda mu się zmienić na lepsze.
mimo to nauczyciele szkolni, podobnie jak my wszyscy, I to się nie zmieni., Nie popełnij błędu, nauczyciele rozmawiają i są świadomi, kim są awanturnicy, zanim dotrą do swojej klasy na początku roku. W końcu częścią ich pracy jest przewidywanie i planowanie problemów behawioralnych, z którymi będą mieli do czynienia w klasie.
Bądź szczery wobec siebie o zachowaniu swojego dziecka
radzę rodzicom, aby byli szczerzy wobec siebie o zachowaniu swojego dziecka. Miej otwarty umysł na temat swojego dziecka, dzięki czemu możesz pomóc szkole poprawić zachowanie dziecka.,
częścią tego, co musisz zrobić jako rodzic, jest rozróżnienie etykiety od stylu funkcjonowania dziecka w szkole. Innymi słowy, jeśli Twoje dziecko zostało nazwane awanturnikiem, zadaj sobie pytanie, co to dokładnie oznacza. Jak on sprawia kłopoty? Czy on mówi poza kolejnością w klasie? Czy łatwo rozprasza i przeszkadza uczniom siedzącym obok niego? A może lekceważący, groźny lub obraźliwy?
Nie broń swojego dziecka, gdy jest w złym stanie
ważne jest, aby być rodzicem i bronić swojego dziecka w szkole., Ale równie ważne jest, żeby go nie bronić, kiedy jest w błędzie.
zrozum, że obrona dziecka, gdy zachowało się niewłaściwie, nie pomoże mu rozwinąć odpowiednich umiejętności zachowania. Więc jeśli Twoje dziecko jest znane jako awanturnik w szkole i jest uciążliwe i niegrzeczne w klasie, musisz to przyznać.
nie zapominaj, że dla wielu rodziców dzieci z problemami behawioralnymi łatwiej jest walczyć ze szkołą niż zmieniać zachowanie dziecka. A kiedy kłócicie się ze szkołą, pozwalacie swojemu dziecku odpuścić, zamiast zmuszać go do wprowadzania potrzebnych zmian.,
dlatego w miarę możliwości, choć może to być trudne, rodzice muszą współpracować z nauczycielami i szkołą.
Nowy Rok szkolny: zaczynając od prawej stopy
Jeśli Twojemu dziecku grozi niebezpieczeństwo, że etykieta troublemaker podąży za nim od klasy do klasy, prawdopodobnie zastanawiasz się, jak zacząć od prawej stopy.
na początku każdego roku szkolnego naucz swoje dziecko o znaczeniu pierwszych wrażeń., Daj mu znać, jak ważne są pierwsze kilka tygodni w szkole, jeśli chodzi o dogadywanie się w klasie i radzenie sobie dobrze w oczach nauczyciela. Powiedz mu, że prezentowanie się jako pełen szacunku i odpowiedzialny zrobi dla niego wielką różnicę. Możesz powiedzieć swojemu dziecku:
” pamiętasz, jak rozmawialiśmy o tym, co zrobisz inaczej w szkole w tym roku, aby lepiej się dogadać? Jedną z rzeczy, o których wspominaliśmy, było to, że powinieneś być uprzejmy dla swoich nauczycieli i nie odpowiadać. Kiedy masz ochotę się odezwać lub być niegrzecznym, co możesz zrobić inaczej?,”
Nie podważaj autorytetu nauczyciela
jeśli rodzice mają problem z nauczycielem lub szkołą, nigdy nie powinni o tym dyskutować przy dziecku. Nie mów o tym, jeśli podważasz nauczyciela otwarcie w domu, prawie niemożliwe staje się nakłonienie dziecka do odpowiedniego zachowania się z tym nauczycielem.
rozumiem, że rodzice nie zawsze zgadzają się z nauczycielem swojego dziecka. W niektórych przypadkach myślałem, że nauczyciele mojego syna mają pewne zasady, które nie mają sensu. Moja żona i ja rozmawialiśmy o tym i przedyskutowaliśmy to z nauczycielem, ale mój syn nigdy o tym nie wiedział., To dlatego, że chcieliśmy podtrzymać wizerunek szkoły jako podmiotu, który musi być szanowany—i taki, w którym nasz syn wiedział, że musi zachowywać się z szacunkiem.
Naucz swoje dziecko, że życie nie zawsze jest sprawiedliwe
nie próbuj eliminować wszystkiego, co Twoje dziecko nie lubi w życiu. Zamiast tego, pomóc mu zarządzać rzeczy, nawet gdy życie nie jest sprawiedliwe. W końcu będzie niesprawiedliwość w szkole i w życiu, a rodzice powinni to wyjaśnić swoim dzieciom. Myślę, że dobrze jest powiedzieć dziecku:
„to niesprawiedliwe i będziesz musiał sobie z tym poradzić. Życie nie zawsze jest sprawiedliwe.,”
niektóre rzeczy w życiu nie są sprawiedliwe, a częścią dorastania jest nauka radzenia sobie z tym faktem. Nie ma czegoś takiego jak szkoła, w której wszystko jest sprawiedliwe, i nie ma czegoś takiego jak miejsce pracy, w którym wszystko jest sprawiedliwe.
Naucz swoje dziecko, że szkoła jest jak Praca
moim zdaniem chodzenie do szkoły jest jak praca. Trenujesz swoje dziecko przez karierę szkolną w ten sam sposób, w jaki możesz udzielać im porad, gdy rozpoczynają zawód. Możesz powiedzieć:
„musisz nauczyć się dogadywać. Będą dobrzy i źli ludzie., Będą dobre i złe czasy. Będą ludzie, którzy cię nie lubią i ludzie, których ty nie lubisz.”
kiedy pracowałem z dziećmi, które nie dogadywały się ze swoimi nauczycielami, powiedziałbym:
„słuchaj, Twoim zadaniem jest dogadać się z nauczycielem, a nie praca nauczyciela, aby dogadać się z Tobą.”
zadaniem nauczyciela jest okazywanie szacunku swoim uczniom i pomaganie im w nauce. To nie jest ich praca, aby humor dzieci, gdy są w złym nastroju lub kiedy działają. Żadne miejsce pracy tak nie robi., Więc kiedy twoje dziecko narzeka na swojego nauczyciela, powiedziałbym:
„niezależnie od tego, czy pracujesz na stacji benzynowej, czy w firmie prawniczej, twój szef i współpracownicy nie wytrzymają takiego zachowania. Musisz się nauczyć jak się dogadywać. To część bycia dorosłym.”
wszyscy wiemy, że niektóre z najważniejszych kryteriów sukcesu w pracy są: „jak dobrze ta osoba radzi sobie z przeciwnościami losu? Jak dobrze dogaduje się z ludźmi, których nie lubi? Jak radzi sobie z przełożonymi, którzy są wrzodem na szyi?”
wszyscy będziemy mieli to w życiu., Chodzi więc o to, aby dać dziecku umiejętności dogadywania się bez względu na to, z kim ma do czynienia.
kiedy dawać dodatkowe konsekwencje w domu za zachowanie w szkole
spójrzmy prawdzie w oczy: każdy rodzic, którego dziecko występuje w klasie, ma dość słuchania ze szkoły—nawet jeśli wie, że ich dziecko jest prawnie problemem.
Wielu rodziców nie chce słuchać ze szkoły o zachowaniu swojego dziecka. Chcą, żeby Szkoła się tym zajęła. Ale często Szkoła uważa, że rodzice powinni być bardziej zaangażowani w radzenie sobie z niewłaściwym zachowaniem.,
Kiedy rodzice powinni się zaangażować? Myślę, że odpowiedź na to pytanie jest prosta. Moim zdaniem zależy to od tego, czy problem jest funkcjonalny czy relacyjny. Pozwól mi wyjaśnić.
problemem funkcjonalnym jest niemożność konsekwentnego przestrzegania zasad. Problemy funkcjonalne obejmują spóźnienie na zajęcia, gumę do żucia lub bieganie w dół korytarza. Myślę, że szkoły powinny zająć się tymi problemami. To ich szkoła i muszą nią zarządzać. Nie sądzę, że rodzice powinni dawać dodatkowe konsekwencje w domu dla problemów z funkcjonalnym zachowaniem.,
ale cała gra się zmienia jeśli chodzi o problemy relacyjne. Problemy relacyjne to niezdolność do dogadania się z innymi lub niezdolność do poszanowania praw i własności innych. Brak szacunku, groźby, werbalne i fizyczne znęcanie się są problemami relacyjnymi.
Jeśli Twoje dziecko kradnie, jeśli jest fizycznie agresywne, jeśli grozi, jeśli wdaje się w bójkę, rodzice muszą pociągnąć go do odpowiedzialności i ponieść konsekwencje w domu oprócz konsekwencji, które Szkoła przypisuje.,
jak radzić sobie z problemami funkcjonalnymi — niezdolnością do przestrzegania zasad
Jeśli Twoje dziecko powie Ci: „dostałem Koza, bo biegłem po korytarzu”, pytaj go:
„No dobra, co zrobisz następnym razem inaczej? Czego się z tego nauczyłeś?”
nie wygłaszaj przemówień. Raczej po prostu zadawaj proste pytania, które pomogą Twojemu dziecku wyjaśnić sytuację. Nie osądzaj go i bądź tak rzeczowy, jak to tylko możliwe. Wystarczy wzruszyć ramionami i powiedzieć:
„cóż, takie jest życie. Nie możesz biegać po korytarzach w szkole.,”
i naucz swoje dziecko po prostu mówiąc:
” słuchaj, wiesz co robisz. Dokonałeś wyboru. Teraz weź swoje konsekwencje i ucz się od nich.”
i tak zostawić. Żadnych długich wykładów. Wystarczy podać fakty i pozwolić mu ponieść konsekwencje swojego wyboru złamania zasad.
jak radzić sobie z problemami relacyjnymi — brakiem szacunku, przemocą i nadużyciami
Jeśli Twoje dziecko zostało przyłapane na niszczeniu mienia, mówieniu niegrzecznie lub nieprzyzwoicie lub krzywdzeniu kogoś w szkole, jako rodzic musisz sobie z tym poradzić bardzo mocno., Dowiedz się faktów, a następnie poinformuj swoje dziecko bardzo wyraźnie, że takie zachowanie w szkole ma konsekwencje w domu. I pierwsza konsekwencja:
„Nie będę cię bronił—Nie będę walczył ze szkołą, aby cię chronić. Musisz zapłacić cenę za swoje czyny.”
a następnie dać konsekwencję oprócz konsekwencji swojej szkoły. Na przykład, jeśli Twoje dziecko ma bójkę w szkole i jest zawieszone, zalecam brak elektroniki na długość zawieszenia., Nie powinien być zawieszony w szkole, a następnie może się wygłupiać i zrelaksować w domu przez cały dzień.
niech zawieszenie będzie dla niego nieprzyjemne. Jeśli to nie jest nieprzyjemne, to nie ukształtuje jego zachowania. Cała teoria za konsekwencją jest to, że nieprzyjemna pamięć o niej będzie kształtować zachowanie osoby następnym razem. Więc nie podważaj konsekwencji szkoły, czyniąc zawieszenie tygodniową zabawą i wakacjami dla swojego dziecka.
Nie chroń swojego dziecka przed konsekwencjami
ponownie, jedną z rzeczy, których rodzice muszą unikać, jest ochrona dziecka przed konsekwencjami., Popełniasz wielki błąd, jeśli Twoje dziecko niszczy mienie lub napada na kogoś w szkole i robisz wszystko, aby go chronić, aby nie musiał ponosić konsekwencji.
myślę, że dobrze jest wspierać swoje dziecko, gdy ma do czynienia z konsekwencjami—zrobiłbym to. Ale im bardziej chronisz go przed konsekwencjami, tym mniej prawdopodobne, że jego zachowanie się zmieni. Spójrzmy prawdzie w oczy, ludzie się nie zmieniają, dopóki nie będzie presji na zmiany., I niestety, ta presja często wynika z negatywnych konsekwencji, czy to mandat za przekroczenie prędkości, czy zawieszenie za bycie agresywnym fizycznie w szkole.
jako dorośli rozumiemy, że ludzie za przekroczenie prędkości dostają mandaty. Może Ci się nie spodobać bilet. I możesz nie myśleć, że to sprawiedliwe, że zostałeś wyróżniony. Ale najważniejsze jest to, że bilet sprawia, że patrzysz na swoje zachowanie i je zmieniasz.
Kiedy dziecko wpadnie w poważne kłopoty w szkole, wielu rodziców martwi się, że trafi do ich stałych akt. Czy to uzasadnione zmartwienie rodzica?, Tak. Ale nie łagodzisz tych zmartwień zamiatając problem pod dywan.
powiem wprost: jeśli Twoje dziecko zaatakuje kogoś w szkole i nie dostanie teraz kartoteki, to później dostanie gorszą-to wszystko.
powiedz nauczycielowi, co działa na Twoje dziecko
polecam, abyś powiedział nauczycielowi dziecka, jak radzisz sobie z jego zachowaniem w domu. Jeśli Twoje dziecko ma problemy z zachowaniem, spotkaj się z nauczycielem na początku roku i powiedz:
„wiemy, że Jake może być uciążliwy. Tak sobie z tym radzimy w domu., Jeśli możemy ci jakoś pomóc, daj nam znać.”
z pewnością powinieneś powiedzieć nauczycielowi, co działa, a co nie działa w domu. To nie znaczy, że je ograniczasz. Zamiast tego pomagasz im być bardziej skutecznym w zachowaniu Twojego dziecka w klasie.
więc jeśli masz konkretne techniki, których używasz, podziel się nimi. Przykładem może być:
„okazuje się, że Jake odrabia pracę domową lepiej, gdy jego drzwi są otwarte lub siedzi przy stole w jadalni. Więc może lepiej pójdzie w szkole, jeśli będzie siedział blisko Twojego biurka.,”
lub:
” okazuje się, że Jake lepiej radzi sobie w domu, gdy zaczynamy. Więc jeśli poświęcicie mu chwilę na zadanie, może będzie lepiej.”
pamiętaj, aby zapytać nauczyciela swojego dziecka, w jaki sposób możesz być pomocny. Bądź otwarty na to, co mówią—mogą mieć świetne pomysły. Zapytaj nauczyciela:
„Co możemy zrobić w domu, aby pomóc ci w szkole?”
rodzice i nauczyciele: być w tym samym zespole
rodzice i nauczyciele powinni być w tym samym zespole. Ale zbyt często tak nie jest., Był czas, kiedy nauczyciele i rodzice pracowali razem-kiedy nauczyciel zadzwonił do rodzica, rodzic naprawdę pracował nad zmianą zachowania dziecka. Dzieci były rozliczane w domu, a ich zachowanie było lepsze w szkole. Nonsens nie był tolerowany tak, jak jest dzisiaj.
Teraz jest inaczej. Zbyt często rodzice obwiniają nauczycieli, a nauczyciele obwiniają rodziców. A dzieci są w środku i często ujdzie im to na sucho, bawiąc się ze swoimi nauczycielami i rodzicami. Dzieci mogą być bardzo manipulacyjne w tym zakresie., Źle zachowujące się dziecko nie chce, aby rodzic i nauczyciel byli w tym samym zespole.
myślę, że postawa rodzica powinna brzmieć: „jak możemy pomóc nauczycielowi w wykonywaniu jego pracy? Co możemy robić w domu?”
podobnie postawa nauczyciela powinna być ” w jakich obszarach potrzebuję wsparcia rodziców i jaka jest moja odpowiedzialność? Jak możemy pracować razem, żeby to dziecko było na dobrej drodze?”
słyszałem wiele historii o złych nauczycielach. Sam spotkałem jednego lub dwóch. Ale, ogólnie rzecz biorąc, uważam, że większość nauczycieli stara się jak może., A jeśli masz problem z nauczycielem, polecam iść do tego nauczyciela i porozmawiać o tym. A jeśli to nie zadziała, umów się na spotkanie z administratorem.
Po prostu zdaj sobie sprawę, że im bardziej przeciwstawne są Twoje relacje ze szkołą, tym bardziej zachowanie Twojego dziecka będzie niezachwiane. I tym bardziej wytwórnia awanturników będzie się trzymać. A to nie jest dobre dla Twojego dziecka. Nie zapominaj, że kiedy rodzice i nauczyciele się kłócą, nikt nie wygrywa. W rezultacie twoje dziecko nie czuje, że musi zmienić swoje zachowanie.,
podsumowanie
podsumowując: wesprzyj swoją szkołę, jeśli Twoje dziecko ma problem z dyscypliną. To jest najlepsze dla Twojego dziecka. Może to nie jest najlepsze dla twojego ego, ale to jest najlepsze dla Twojego dziecka. To dużo pracy? Tak. Ale myślę, że rodzice muszą znaleźć na to czas.
wiem, że czasami wiele oczekuję od rodziców. Ale dzieci potrzebują dużo rodzicielstwa w dzisiejszych czasach. Często oznacza to pracę ze szkołą dziecka.