Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992 w Barcelonie
1 stycznia 2002 r. Hiszpania w pełni przyjęła euro, a Hiszpania odnotowała silny wzrost gospodarczy, znacznie powyżej średniej UE na początku 2000 r.. jednak dobrze nagłośnione obawy wielu komentatorów gospodarczych w szczytowym okresie boomu ostrzegały, że nadzwyczajne ceny nieruchomości i wysoki deficyt handlu zagranicznego mogą doprowadzić do bolesnego załamania gospodarczego.,
w 2002 roku wyciek ropy naftowej Prestige miał duże konsekwencje ekologiczne wzdłuż wybrzeża Atlantyku w Hiszpanii. W 2003 José María Aznar poparł prezydenta USA George ' a W. Busha w wojnie w Iraku, a w społeczeństwie hiszpańskim narodził się silny ruch przeciw wojnie. 11 marca 2004 lokalna Islamska grupa terrorystyczna zainspirowana Al-Kaidą przeprowadziła największy atak terrorystyczny w historii Hiszpanii, w którym zabiła 191 osób i raniła ponad 1800 innych w wyniku bombardowania pociągów podmiejskich w Madrycie., Chociaż początkowe podejrzenia koncentrowały się na Baskijskiej grupie terrorystycznej ETA, wkrótce pojawiły się dowody wskazujące na zaangażowanie islamistów. Ze względu na bliskość wyborów w 2004 roku kwestia odpowiedzialności szybko stała się kontrowersją polityczną, a główne konkurencyjne partie PP i PSOE wymieniały się oskarżeniami o postępowanie w sprawie incydentu. Wybory 14 marca wygrał PSOE, na czele którego stanął José Luis Rodríguez Zapatero.
odsetek ludności urodzonej za granicą w Hiszpanii gwałtownie wzrósł podczas boomu gospodarczego na początku 2000 roku, ale następnie spadł z powodu kryzysu finansowego., W 2005 roku hiszpański rząd zalegalizował małżeństwa osób tej samej płci. Decentralizacja spotkała się z dużym oporem Trybunału Konstytucyjnego i konserwatywnej opozycji, podobnie jak polityka gender, jak parytety czy ustawa przeciwko przemocy ze względu na płeć. Doszło do rozmów rządowych z ETA, a grupa ogłosiła trwałe zaprzestanie przemocy w 2010 roku.
, Wysokie bezrobocie, cięcia wydatków rządowych i korupcja w rodzinie królewskiej i Partii Ludowej służyły jako tło dla hiszpańskich protestów w latach 2011-2012. Wzrosła także katalońska niezależność. W 2011 konserwatywna Partia Ludowa Mariano Rajoya wygrała wybory uzyskując 44,6% głosów. Jako premier kontynuował wdrażanie środków oszczędnościowych wymaganych przez Pakt Stabilności i wzrostu UE. 19 czerwca 2014 monarcha Juan Carlos abdykował na rzecz swojego syna, którym został Felipe VI.,
demonstracja przeciwko kryzysowi i wysokiemu bezrobociu wśród młodzieży w Madrycie, 15 maja 2011 r.
1 października 2017 r. odbyło się katalońskie referendum niepodległościowe. rządy nad Katalonią zgodnie z postulatem premiera Hiszpanii., Później tego samego dnia Senat przyznał prawo do narzucania bezpośrednich rządów, a Rajoy rozwiązał kataloński parlament i zwołał nowe wybory. Żaden kraj nie uznał Katalonii za odrębne państwo.
1 czerwca 2018 Kongres Deputowanych przyjął wniosek o nieufność wobec Rajoya i zastąpił go lider PSOE Pedro Sánchez.
31 stycznia 2020 potwierdzono, że wirus COVID-19 rozprzestrzenił się na Hiszpanię. 25 Marca liczba ofiar śmiertelnych w Hiszpanii była druga na świecie.