idealizm

idealizm-w filozofii każdy pogląd, który podkreśla centralną rolę ideału lub duchowego w interpretacji doświadczenia. Może twierdzić, że świat lub rzeczywistość istnieje zasadniczo jako duch lub świadomość, że abstrakcje i prawa są bardziej fundamentalne w rzeczywistości niż rzeczy zmysłowe, lub przynajmniej, że to, co istnieje, jest znane w wymiarach, które są głównie umysłowe i jako idee.,

zatem dwie podstawowe formy idealizmu to idealizm metafizyczny, który potwierdza idealność rzeczywistości, i idealizm epistemologiczny, który utrzymuje, że w procesie poznania umysł może uchwycić tylko psychikę lub że jego przedmioty są uwarunkowane przez ich dostrzegalność. W swojej metafizyce idealizm jest więc wprost przeciwny materializmowi-poglądowi, że podstawową substancją świata jest Materia i że jest ona znana przede wszystkim poprzez i jako materialne formy i procesy., W swojej epistemologii przeciwstawia się realizmowi, który utrzymuje, że w ludzkiej wiedzy przedmioty są ujmowane i postrzegane takimi, jakimi są w rzeczywistości-w ich istnieniu na zewnątrz i niezależnie od umysłu.

jako filozofia często wyrażona w śmiałych i ekspansywnych syntez, idealizm jest również przeciwny różnym restrykcyjnym formom myślenia: sceptycyzmowi, z sporadycznymi wyjątkami, jak w dziele brytyjskiego Heglowskiego F. H., Bradleya; do pozytywizmu logicznego, który podkreśla obserwowalne fakty i relacje, a zatem odrzuca spekulatywne „pretensje” każdej metafizyki; a czasami do ateizmu, ponieważ idealista czasami ekstrapoluje pojęcie umysłu, aby objąć nieskończony umysł. Zasadnicza orientacja idealizmu może być odczuwana przez niektóre z jego typowych założeń: „prawda jest całością lub absolutem”; „być znaczy być postrzeganym”; ” rzeczywistość objawia swoją ostateczną naturę bardziej wiernie w jej najwyższych cechach (umysłowych) niż w jej najniższych (materialnych)”; „Ego jest zarówno podmiotem, jak i przedmiotem.,”