kontynuujemy otwarcie sagi o Iliadzie., Przed atakiem na Troję Grecy najpierw zaatakowali i złupili miasta swoich sojuszników otaczających Troję, a wiele z ich młodych panien wywieźli jako nowo odkryte konkubiny, Król Agamemnon zdobył młodą dziewczynę Chryseis, podczas gdy Achilles zdobył piękność Briseis.
Chryzes, ojciec Chryseisa, kapłan Apolla, odwiedza uzbrojony obóz wroga, obóz Greków, sam, nieuzbrojony, niosąc okup za ukochanego Chryseisa., Chryzes nie jest gościnny przez króla Agamemnona, ale jest niegrzecznie Kazany odejść, skąd przyszedł, co początkowo rozgniewało bogów, to zerwanie gościnności jest czymś, czego po prostu nie robisz.
Iliad Blog 1http://www.seekingvirtueandwisdom.com/iliad_blog01/
Chryzes ma tylko jedną opcję, modli się do Apolla. Apollo, Bóg medycyny i Bóg zarazy, strzela swoimi świętymi strzałami wśród Greków, uderzając najpierw psy, muły, potem mężczyzn, zarażając wielu w obozie dżumą.,
przez dziewięć dni szalała plaga, a dziesiątego dnia Achilles poprosił jasnowidza, aby zajrzał do motywów bogów, a po augurze odpowiedział:
„Bóg jest wściekły, ponieważ Agamemnon wzgardził kapłana,
odmówił uwolnienia córki, odmówił okupu.”
Król Agamemnon nie był absolutnym królem, był tylko przywódcą wyprawy. Achilles i Odyseusz, Nestor i możni mężowie byli samymi Królami, szanującymi władzę Agamemnona na czas wojny trojańskiej., On jest zmuszony w Radzie, aby oddać swoją nagrodę, młoda dziewczyna Chryseis jej ojcu Chrysees, dla dobra greckiej armii, ale nie oddaje jej szlachetnie, zachowuje się źle, zachowuje się jak zepsute dziecko, domagając się:
” Przynieś mi inną nagrodę, i od razu też,
inaczej ja sam z Argives iść bez mojego honoru.
to byłaby hańba. Wszyscy jesteście świadkami,
zobaczcie-moja nagroda została odebrana!,”
ale stawką nie jest jego nagroda, ale jego duma, chłonie Achillesa:
wezmę Briseis w całej jej urodzie, twoją własną nagrodę-
abyś mógł się dowiedzieć, o ile jestem większy od Ciebie!”
Achilles zaczął wyciągać Miecz i zabijać krnąbrnego monarchę na miejscu, ale interweniuje Atena, a on wsuwa miecz z powrotem do pochwy. Achilles zamiast tego bije go złymi słowami:
„,
ani razu nie uzbrajałeś się w oddziały i nie ruszałeś się na bitwę
lub zaryzykowałeś zasadzką wypełnioną wybranymi przez Achajów ludźmi,
brakuje ci odwagi, widać, że nadchodzi śmierć.
bezpieczniej jest znaleźć, aby przejść przez obóz,
zdobycie nagrody każdego człowieka, który mówi przeciwko tobie.
Król, który pożera swój lud! Bezwartościowe pustaki, ludzie, którymi rządzisz.,”
profesor Elizabeth Vandiver wyraża opinię, że Agamemnon zrobił znacznie więcej niż rob z Achillesa, jego konkubiny, że w swojej pysze pozbawił Achillesa nie zbroi, ale co gorsza, pozbawił go honoru i chwały, przez co stracił twarz przed swoim towarzyszem. Rzeczywiście, zdobycie szacunku i unikanie wstydu ma kluczowe znaczenie dla wojowników i mężczyzn w każdym wieku. Ale myślę, że uważna lektura sugeruje zaniżone uczucia Achillesa dla Briseis czai się pod stoicką maską, którą musi nosić jako wojownik, uczucia, które nie mogą przebić się przez maskę, aby nie zniszczyć jego godności.,
Achilles i jego poddani Myrmidoni wycofują się z bitwy i obozują na brzegu obok jego statków. Jego najlepszy przyjaciel Patroklus niestety dostarcza Briseis Lordowi Agamemnonowi. Achilles odchodzi na brzeg morza, z którego wznosi się Thetis, jego bogini matka, do której omawia swoją sytuację., Ona ujawnia Achillesowi jego podwójny los, albo zostanie I zdobędzie honor i chwałę i rychłą śmierć na polu bitwy, albo może on odpłynąć z powrotem do Grecji po cichu i żyć długo spokojne życie w ciemności, wybór, który chętnie wybrał, gdyby mógł odejść ze swoją pięknością Briseis, co jest wykluczone, ponieważ nie możemy przerwać fabuły Iliady.
Thetis zgadza się ułożyć swoją sprawę Zeusowi, który zaaranżował, aby fala bitwy odwróciła się na korzyść trojanów, dopóki nie wypędzą Greków do morza i nie zaczną palić greckich statków., Achilles ledwo wspomina Briseis w opowiadaniu historii swojej matce Thetis, ale ona i inni bogowie wiedzą, co jest w jego sercu.
GENEOLOGIE
wiele z Księgi 2 Iliady jest długa lista wielu miast-państw, które przyczyniły się armie do wspólnej sprawy. Starożytne pisma lubią takie listy, przypominają genealogie zarówno w Księdze Rodzaju, jak i Mateusza i Łukasza. Profesor Vandiver opowiada o debatach uczonych nad tymi listami, ale myślę, że najprostsze wyjaśnienia są czasami najlepszymi wyjaśnieniami., Po pierwsze, odnoszą się do postaci z innych opowieści, które dawno zaginęły w Piaskach historii, ale nadal są bardzo znane ich starożytnej publiczności. Po drugie, możesz sobie wyobrazić Iliadę recytowaną w religijnym Festiwalu, obywatele każdego miasta-państwa czekaliby na swoją wzmiankę w sadze, może byliby kibicowani, gdy ich miasto zostanie nazwane przez barda.
rozpoczyna się pojedynek
Iliada, tragiczna opowieść o ludziach zachowujących się źle, tragiczna opowieść o bogach zachowujących się źle, a także o tym, jak nieszczęście i śmierć prześladują tysiące z powodu ich uporu. Takie są opowieści o ludziach i wojnie.,
Kiedy formują się linie bitwy, ale przed rozpoczęciem bitwy,
„Hektor grabił brata obelgami, kpiąc szyderstwami:
” Paryż, przerażający Paryż! Nasz książę piękna,
Szalony dla kobiet, zwabisz je wszystkie do ruiny!
Czy do Boga nigdy się nie urodziłeś i nie umarłeś samotnie.
tylko o to proszę. Tak zdecydowanie lepiej
niż mieć cię tutaj, oburzenie,
kpina w oczach wszystkich naszych wrogów.”
Po co prowadzić tysiące do śmierci za taką żądzę?, Pozwól bratu walczyć w tej wojnie,
pozwól bratu zmierzyć się ze swoim wrogiem szlachetnym królem Agamemnonem,
pozwól Paris i Agamemnonowi zmierzyć się jeden na jednego, człowiek z człowiekiem.
niech się pojedynkują na śmierć i życie, niech walczą o rękę Heleny.
Tak więc Hektor dzielnie maszeruje spokojnie do greckich linii,
niektórzy Grecy puszczają strzały, ale Agamemnon każe im się zatrzymać,
Aby się zatrzymać, gdy usłyszą, co to znaczy oświadczyć Hector.,
Agamemnon i wszyscy Grecy uważnie słuchają i zgadzają się,
niech armie zdejmą zbroję w polu,
niech Król Agamemnon zmierzy się z cudzołożnym Paryżem w pojedynku,
niech obaj zdecydują, kto weźmie rękę Heleny
niech się zmierzą, aby zdecydować o losie tej strasznej wojny.
ale przed rozpoczęciem pojedynku jest ofiara dla bogów, więc istnieje Rzadki rozejm pozwalający tym wysoko na murze troi, aby zbadać przeciwną armię.
Stary król Priam szpieguje Helenę, ale zadziwiająco nie okazuje gniewu, gdy do niej woła,
” Chodź tu, drogie dziecko., Siądź przede mną,
abyś mógł zobaczyć swojego męża dawno temu,
twoich krewnych i twoich ludzi.
nie winię cię. Obwiniam bogów.
to oni sprowadzili na mnie tę wojnę.”
następnie prosi ją o wskazanie greckich wojowników, których szpieguje na boisku.,
„A Helena blask kobiet odpowiedział Priam,
” czczę cię tak, Drogi Ojcze, ciebie też się boję,
gdyby tylko śmierć mnie wtedy zadowoliła, ponura śmierć,
tego dnia poszedłem za twoim synem do Troi, opuszczając
Moje łoże małżeńskie, moich krewnych i moje dziecko,
Moje ulubione wtedy, teraz w pełni dorosłe,
i piękne towarzyszenie kobiet w moim wieku.
śmierć nigdy nie nadeszła, więc teraz mogę tylko zmarnować się łzami.””
na wielu stronach tragicznie promienna Helena nawiązuje do Priama
wielu postaci ze szlachetnego świata, które pozostawiła w Grecji.,
szpiegują Odyseusza, szerokie ramiona, szalejące za liniami jak Baran,
i rozmowy Menelaosa, jasnego mówcy, szlachetnego Agamemnona,
szpiegują olbrzyma Ajaksa, jego masywne ramiona górują nad jego ludźmi.
Helena wskazuje na Priama jeszcze wielu Greków, ale dwóch nie może znaleźć,
” Castor breaker of horse and the hardy boxer Polideuces,
moi Bracia krwi, moja matka urodziła ich oboje.
być może odmówili przyłączenia się do walki,
obawiając się pogardy, rzuciły na mnie klątwy.,”
niestety nie było jej w domu tak długo, że nie wiedziała,
że od dawna byli martwi leżąc w „życiodajnej ziemi Lacedaemona,
drogiej ziemi ich ojców.”
gdyby to było prawdziwe życie, gdyby Paryż był szlachetnym wojownikiem,
powóz powinien być przymocowany do koni pewnego ranka, pędzony przez Paryż, ciągnący go i Helenę do wrogiego obozu greckiego,
Paryż z dumą ogłaszając Grekom, że mogą go powalić,
Paryż oferując przemyślenie, kto powinien trzymać Helenę za rękę.
ale to by pozbywało się Iliady i Romea.,
na boisku ogłoszono rozejm, pojedynek szalał.
ładne paznokcie i błyskotliwa Zbroja mogą zaimponować niektórym kobietom,
ale nie dorównują dzikim swingującym mieczom, którym zamachają się prawdziwi mężczyźni,
prawdziwi wojownicy, którzy chętnie wymierzają ciosy w walce na błotnistym polu.
Romeo paruje z Agamemnonem przez kilka stron,
ale zacięta walka z wymierzonymi ciosami nie wróży dobrze Paryżowi,
i wkrótce jego przeciwnik szykuje się do ostatecznego ciosu.,
znacznie później król Priam jechał wozem przez greckie linie, aby zabrać ciało swojego zmarłego syna Hectora, spotkanie obozu wroga poszło naprawdę dobrze, że godzi Króla Priama i Achillesa, który gasi wściekłość Achillesa, i kończy opowieść o Iliadzie., Co by się tutaj stało, gdyby Paryż miał zostać ścięty, to że król Priam wciągnie swój wóz ukochanej Helenie, aby została oddana jej hańbie w greckim obozie, prawdopodobnie z napiętą gościnnością obowiązkowego wspólnego posiłku
los Troi wisi na włosku, nasz Romeo Paris został opanowany na polu bitwy, on ma być zrobione w kiedy bogowie zachowują się źle. Afrodyta, bogini miłości i pożądania, postanawia uratować ukochanego Romea, Paryż., Nie ma zastrzeżeń, z Paryża nie słychać nawet krzyku, gdy Afrodyta zjeżdża, by chwycić swojego Romea w ramiona ochronne, umieszczając go w kącie swojego pałacu, w ciemnym ciepłym łóżku, które dzielił z Helen w bardziej słonecznych czasach. Przebiegła Afrodyta zmienia swoją postać na starą kobietę, aby zwabić Helen do jej łóżka, podczas gdy bitwa szaleje poniżej.
Helen nie oszukuje. Helen wie, że to nie wiedźma. Helen wie, że to Afrodyta w przebraniu. Helen jest wkurzona. Helen informuje Afrodytę, że jest wkurzona.
” Maddening one, my goddess, oh What now?
chcesz znowu zwabić mnie do ruiny?,
dokąd mnie teraz zawieziesz?
Off and away to other grand, luxurious country?
masz tam też ulubionego śmiertelnika? Ale dlaczego teraz?
bo Menelaos pobił twojego przystojnego Paris,
i nienawistny jak ja, pragnie mnie zabrać do domu?
Czy to dlatego kłaniasz się teraz obok mnie
z całym nieśmiertelnym przebiegłością w sercu?
cóż, bogini, idź do niego sama, unosząc się przy nim!
porzuć Bożą drogę i bądź śmiertelnikiem!
nigdy nie stawiaj stopy na górze Olimp, nigdy!
Cierp za Paryż, Chroń Paryż, na wieczność,
dopóki nie uczyni cię swoją żoną lub niewolnicą.,
nie, już nigdy nie wrócę. Ja bym się mylił,
haniebnie dzielić jeszcze raz łoże tego tchórza.”
co niesamowite wersety, to jest jak dyskusja między Adamem a Bogiem na odwrót, z wyjątkiem, gdzie Adam kłóci się ze słabością, obwiniając kobietę, że Bóg mu dał, jej Helen jest chiding Afrodyta za zachowanie tak źle, mówiąc bogini, że jest twój przystojny Paryż, już nie mój.
Afrodyta może wpuścić Helen do łóżka Paryża, ale jest jasne, że straciła cały szacunek dla Paryża, a bez jej szacunku jej miłość przepadła., Profesor Vandiver komentuje, że ten dialog pokazuje daremność kontynuowania wojny o Helen, która i tak już nie kocha Paryża.
na polach latają strzały, giną żołnierze, rozejm jest złamany, Trojan i Grecy spieszą się, aby założyć zbroję leżącą na polu, Trojan i Grecy walczą o honor, walczą o chwałę, walczą o ochronę ciał swoich zmarłych towarzyszy, walczą o grabież i kradną ciała swoich wrogów, to jest bardziej potężna bijatyka niż walka w makabrycznych szczegółach na dziesiątkach stron krwawego rymu.,
profesor Vandiver zwraca uwagę na małą scenę na polu bitwy, która podkreśla, o co tak dzielnie walczą Trojanie. Grecki wojownik Diomedes szpieguje swojego przyjaciela-trojańskiego wojownika Glaucona. Przyjaciele gości byli dyplomatami starożytnego świata, kiedy Ambasada przybyła do miasta z innego miasta, zatrzymywali się w domu swojego przyjaciela gościa. Mówili do siebie: jest mnóstwo innych trojanów do zabicia, jest mnóstwo innych Greków do zabicia, pozostańmy przyjaciółmi, lepiej, wymieńmy zbroje, żeby wszyscy wiedzieli, że są przyjaciółmi.,
” ale syn Kronosa, Zeus, ukradł Glaucusowi rozum.
zamienił swoją złotą zbroję na brąz z Diomedesem,
wartą sto Wołów za zaledwie dziewięć.”
Iliada Blog 5http://www.seekingvirtueandwisdom.com/the-iliad-blog-5-the-tide-of-battle-turns-against-the-greeks/
Homer, „Iliada”, tłumaczenie Robert Fagles (New York: Penguin Books, 1990), Book 3, PP.133-144.
Homer, „Iliada”, tłum. Robert Fagles (New York: Penguin Books, 1990), zeszyt 6, s. 202-203.