rola orła bielika jako symbolu narodowego związana jest z jego wylądowaniem w 1782 roku na Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych. Wkrótce po podpisaniu Deklaracji Niepodległości 4 lipca 1776 roku Kongres Kontynentalny dał Benjaminowi Franklinowi, Thomasowi Jeffersonowi i Johnowi Adamsowi zadanie zaprojektowania oficjalnej pieczęci dla nowego narodu., Jednak trzej ojcowie założyciele nie wymyślili projektu, który zyskał aprobatę Kongresu, podobnie jak dwie późniejsze komitety, które otrzymały to zadanie. W połowie czerwca 1782 roku prace wszystkich trzech komisji zostały przekazane Charlesowi Thomsonowi, sekretarzowi Kongresu. Thomson wybrał to, co uważał za najlepsze elementy różnych projektów i uczynił orła—który został wprowadzony przez artystycznie skłonnego prawnika Pensylwanii Williama Bartona w projekcie przedłożonym przez trzecią Komisję—bardziej widocznym., (Od czasów starożytnych orzeł był uważany za znak siły; legiony rzymskie używały zwierzęcia jako wzorca lub symbolu.)
Thomson zalecił również zastąpienie małego, białego orła używanego w projekcie Bartona przez amerykańskiego bielika, a Kongres przyjął ten projekt 20 czerwca 1782 roku. (Wbrew legendzie, nie ma dowodów, że Ben Franklin protestował przed kongresem w sprawie wyboru Orła Białego i lobbował za Turcją, chociaż w liście z 1784 roku do córki nazwał Orła Białego ” ptakiem o złym charakterze moralnym.,”), Gdy projekt pojawiał się na oficjalnych dokumentach, walutach, flagach, budynkach publicznych i innych przedmiotach związanych z rządem, Bielik stał się amerykańską ikoną.
pomimo swojego symbolicznego znaczenia, majestatyczny ptak Narodowy Ameryki stanął w obliczu realnego zagrożenia wyginięciem. Pod koniec 1800 roku kraj był domem dla 100 000 gniazdujących bielików, ale liczba ptaków wkrótce zmniejszyła się z powodu takich czynników, jak niszczenie siedlisk i polowania. W 1940 roku Kongres uchwalił ustawę o ochronie orła bielika, czyniąc nielegalne posiadanie, zabijanie lub sprzedawanie ptaków., Nowe zagrożenie pojawiło się, gdy zaczęły zjadać zdobycz skażoną DDT, pestycydem, który wszedł do powszechnego użytku po ii Wojnie Światowej. w latach 60. w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych pozostało tylko około 400 par lęgowych, a w 1978 Bielik został umieszczony na liście gatunków zagrożonych wyginięciem. Dzięki Federalnym zabezpieczeniom oraz regulacjom dotyczącym DDT, w 1995 roku populacja bielika odzyskała status ptaka z zagrożonego na zagrożony, a w 2007 roku został całkowicie skreślony z listy.