więc masz pomysł na opowiadanie. Odkryłeś świat, postacie, ton, a może nawet jeden lub dwa z wielkich momentów Fabularnych. Istnieje całkiem duża szansa, że następnym krokiem powinno być zarysowanie skryptu, zanim zaczniesz pisać. Nie wiedząc, gdzie się udać w drugim akcie jest prawdopodobnie najczęstszym problemem pojawiających się scenarzystów i zarysowania mogą pomóc poruszać się tym narracyjnym quagmire.
Jak rysować?, To skomplikowane i dostosowane do twojej osobistej wrażliwości. Bez względu na to, co mówi książka scenariuszowa, nie ma jednego sposobu na zarysowanie skryptu. Zamiast tego, zaproponuję trzy z najczęstszych metod nakreślenia, abyś wziął na przejażdżkę. Wypróbuj każdą metodę, zmodyfikuj ją do własnych upodobań i sprawdź, czy daje większą jasność co do tego, jaką historię zamierzasz opowiedzieć.
planowanie
Jeśli wykresujesz każdy rytm swojej historii przed napisaniem jednego słowa w scenariuszu, to jesteś planistą.,
spotkałem wielu początkujących pisarzy, którzy boją się zarysowania z powodu tej enigmatycznej metody zarysowania. Kim są ci mityczni pisarze, którzy wiedzą z wyprzedzeniem, co będzie się działo na każdej stronie? Czy są one w stanie zmienić, jeśli okaże się, że ich postacie są różne w skrypcie niż były w dokumencie planowania? Co zrobić, jeśli zostaną uderzone przez piorun inspiracji w połowie i muszą zacząć od nowa?
być może paradoksalnie, zachęcam do tego, aby tego nie przemyśleć., Zarys wykonany przez planistę nie musi zawierać każdej linii dialogu, każdej zawiłości postaci lub każdego niuansu dramatycznego utworu. Zamiast tego plan działa jako plan lub przewodnik.
planista jest architektem. Obliczają, jak każdy pokój, ściana, podłoga i sufit będą pasować do siebie przed położeniem Cegły. Nie oznacza to, że jeśli dojdzie do katastrofy, nie będą w stanie się przystosować. Czasami też mają plan na to. Plan może być doskonałym źródłem komfortu, a jeśli zostanie prawidłowo zaprojektowany, może zaoszczędzić wiele czasu na przerysowaniu później.,
Jak zostać planistą?
rodzaje planów
często rezygnujemy z ciężkiej pracy nakreślania, myśląc „rozgryzę to, gdy tam dotrę”. Większość planistów tak nie myśli. Plan jest tym, co poprowadzi ich przez te sytuacje, więc muszą być zorientowani z wyprzedzeniem. Plan jest najczęściej myśl szczegółowo fabuły, ale plan pomaga również zaplanować wcześniej istniejące relacje dla swoich bohaterów dając im większą głębię.
jedna z metod, które znalazłem działa dobrze jest spróbować Ben Wheatley metoda zarysowania., Na pustym kawałku papieru napisz punkt, który opisuje każdy główny punkt fabuły. Następnie uzupełnij odstępy pomiędzy punktami punktowymi, aby pokazać, jak poszczególne punkty fabuły łączą się ze sobą. Następnie udoskonal punkty punktowe i dodaj więcej, aby każdy punkt punktowy reprezentował stronę w Twoim scenariuszu. Teraz masz plan krok po kroku, jak będzie wyglądał twój scenariusz.
inną popularną metodą jest używanie kart indeksowych. Na każdej karcie napisz krótkie zdanie o każdej scenie, a następnie ułóż je w kolejności, abyś mógł wizualnie zobaczyć kształt scenariusza., Podobnie jak plan architekta, masz wizualną reprezentację swojego planu.
i nie zapominajmy o Dan Harmon Story Circle, uroczo prostym podejściu do opowiadania historii, które było wielką inspiracją dla wielu pisarzy planujących swoje historie. Telewizja, podobnie jak skrypty fabularne, może znacznie skorzystać z wcześniej określonej struktury.,
planowanie może być bólem głowy i napotkasz kilka poważnych problemów narracyjnych, ale pracując przez nie zaoszczędzisz sobie odkrywania tych problemów później, oszczędzając sobie trochę czasu na dłuższą metę.
plusy i minusy planowania
plusy
- historia jest rozwijana przed napisaniem pierwszego słowa
- ułatwia unikanie dziur na wykresie podczas pisania.,
- może oszczędzić początkującemu pisarzowi lęku przed blokadą pisarską podczas pisania.
wady
- dla wielu autorów może być zbyt restrykcyjny.
- zniechęca do zabawy i improwizacji podczas pisania.
- niektórzy pisarze mogą czuć, że ich zarys nie jest dobry i zniechęcą się do pisania samego scenariusza.
Pole namiotowe
pamiętaj, planowanie to tylko jeden ze sposobów robienia rzeczy., Jeśli skrupulatność w swoim zarysie nie przemawia do Ciebie i chcesz spróbować odkryć trochę historii po drodze, to jesteś w dobrym towarzystwie. Wielu scenarzystów pisze swoje pierwsze szkice, gdy je odkrywają.
nie oznacza to jednak, że to robią (dojdziemy do tego nieco później). Zamiast tego mają kilka „słupów namiotowych”, aby powiesić swoją historię. Wnętrzności historii można odkryć, jak piszesz, ale słupy namiotu pozostają jako siła przewodnia przez cały czas.,
wspólne momenty scenariusza mogą mieć postać otwarcia, zakończenia, połowy, włamania do aktu drugiego, włamania do aktu trzeciego, podżegania do incydentu i dużych elementów scenograficznych, które wiesz, że chcesz dołączyć. Jeśli zdecydujesz się na słupy namiotowe, nadal masz dużo miejsca pomiędzy, aby poznać swoje postacie i historię.
Załóżmy na przykład, że wiesz, że chcesz, aby otwarcie było wprowadzeniem antagonisty, chcesz, aby punkt środkowy był głównym zwrotem akcji, a zakończenie-konfrontacją między bohaterem a antagonistą., Oznacza to, że nawet jeśli zgubisz się w środku 2 aktu, nadal masz narracyjne wydarzenia, do których musisz zmierzać.
możesz mieć tyle lub tyle słupów namiotowych, ile chcesz. Kiedy piszę moje scenariusze mam tendencję do około ośmiu do dziesięciu momentów tentpole, które odwołuję się do całego mojego pierwszego szkicu. Jeśli pomylisz się w kierunku bardziej eksploracyjnego trybu zarysowania, a następnie umieść tylko nagie podstawowe elementy, aby nadać scenariuszowi poczucie kierunku.
Craig Mazin, pisarz z Czarnobyla, zaproponował wariację na temat zarysowania słupa namiotowego opartą na postaci, która okazała się popularna w środowisku pisarskim.,
arkusz uderzeniowy
wykresy słupa namiotowego mogą być tak minimalne, jak chcesz, ale metody, o których mówiłem do tej pory, funkcjonują jako forma „arkusza uderzeniowego”, rodzaj szablonu, który można wykorzystać do uporządkowania własnej historii. Podczas gdy arkusze mogą być używane przez planistów zbyt, często namiot pole outliners są ich największymi zwolennikami.
arkusz bitowy opisuje typowe momenty dobrze zorganizowanej historii, w którą teoretycznie powinieneś być w stanie podłączyć własną historię. Istnieje około tyle arkuszy uderzeń do wyboru, ale najbardziej popularny jest z pewnością Blake Snyder ' s „Save The Cat” arkusz uderzeń.,
wiele bitów dzieli te same chwile., Chronologicznie są to:
- opening image
- Introduce the World
- Inciting Incident
- Debate and Doubt
- Turn to Act One
- Promise of the Akomodation / Fun and Games
- Midpoint Turn
- Things Go Bad
- All is Lost / Darkest Moment
- Turn to Act Three
- finał
- zamknięcie obrazu
nie ma wątpliwości, że możesz użyć tej listy do opisania wielu swoich ulubionych filmów, jednak proszę nie myśleć o tym jako o jedno-i-gotowe rozwiązanie struktury historii Twojego scenariusza. Arkusz uderzeniowy jest przewodnikiem, a nie ewangelią., Jeśli uważasz, że zerwanie z wcześniej zdefiniowanego arkusza uderzeniowego będzie lepiej służyć historii, to absolutnie powinieneś.
plusy i minusy Tent Pole zarysowania
plusy
- zapewnia szkielet narracji bez zbyt restrykcyjnych.
- umożliwia poznanie historii pomiędzy „słupami namiotowymi”.
- lepiej ułatwia odchylenie od słupów namiotowych, jeśli po drodze wpadniesz na lepszy pomysł.
- szczęśliwe medium między planowaniem a Majtkowaniem.,
Cons
- Jeśli arkusz bitowy jest śledzony zbyt religijnie, może sprawić, że skrypt będzie wydawał się ogólny i jeśli będzie ścigał się, aby dostać się do następnego przepisanego punktu narracji.
- może nie zapewnić wystarczającej struktury dla tych, którzy nie czują się komfortowo improwizując między „biegunami namiotowymi”.
- wymaga dogłębnego zrozumienia, jak działa każdy narracyjny słup namiotowy w kontekście większej historii.,
Pantsing
ostateczną powszechną metodą konturowania jest metoda pantsing, czyli nie mająca żadnego konturu. Pantser zazwyczaj ma pomysł na historię i wskoczyć prosto w, znajdując postać, motyw, fabułę i ton po drodze. Może to wydawać się wyzwalające i możesz wykorzystać wczesne emocje, które często odczuwają geneza projektu. Margaret Atwood, autorka opowieści służebnicy, jest żarliwą wierzącą w metodę pantsing.
To jest wielka siła pantingu., Tam, gdzie inne metody kreślenia mogą prowadzić bohaterów do punktów fabularnych, które nie wydają się naturalne, pantser może pozwolić postaciom i ich decyzjom poprowadzić historię do przodu. Skrypty te mogą czuć się dynamiczne i ekscytujące, ale ostrzegamy, że również pochodzą z typowymi pułapkami.
typowe pułapki
Po pierwsze, skrypt prawdopodobnie nie będzie miał struktury. To jest w porządku, ale jeśli nie jesteś Aaronem Sorkinem, nie pozwoliłbym nikomu przeczytać pierwszego szkicu twojego scenariusza pantsera, dopóki nie wypolerujesz go w drugim szkicu, aby wypolerować wszelkie zniekształcenia w narracji.,
scenariusz pantingowy często może czuć się improwizowany w zły sposób. Chociaż improwizacja może być ekscytująca, często wydaje się amorficzna i zwiotczała, a nie jak wydajna, dobrze wykonana maszyna. Historie takie jak Incepcja lub Ex Machina, które są starannie wykonane, rzadko pochodzą z nierafinowanego pierwszego szkicu spodni.
wschodzący scenarzyści czasami wpadają w romantyczny urok postaci pisarza, którego historia wylewa się z ich palców bez powodu i logiki., Chociaż ci geniusze istnieją, w pewnym momencie wielu początkujących musi zdać sobie sprawę, że ci pisarze są wyjątkami od reguły.
dla jasności, nie sugeruję trzymania się z dala od pisania scenariusza, jeśli to jest dla ciebie naturalne. Tworzenie scenariusza jest osobistym procesem i musisz znaleźć metodę, która najlepiej pasuje do twojego przepływu pracy. Nigdy nie rozmawiałem z dwoma pisarzami, którzy dzielą dokładnie ten sam proces. Częścią zostania scenarzystą jest poznanie, jakie metody i procedury najlepiej uzupełniają twoją indywidualną ekspresję i postawę.,
tak więc posadź ziarno historii w glebie i patrz, jak rośnie w genialny krzew kwiatów, tylko nie zapomnij przyciąć krawędzi, podlać glebę i może przyciąć niektóre mniej ładne Cebulki.
plusy i minusy majtek
plusy
- zachęca do zabawy i zabawy w procesie pisania.
- możesz podążać za swoimi inspiracjami według własnego uznania.
- pomaga nauczyć się poprzez doświadczenie, jak działa historia.,
wady
- pisarze mogą czuć się zniechęceni w połowie drugiego aktu, gdy skończy im się steam i nie wiedzą, gdzie historia powinna pójść dalej.
- często długie przeróbki w celu dopracowania finalnego projektu.
- Inspiracja jest zawodna, a metoda pantingowa zniechęca do podejmowania czynności pisania zdyscyplinowanego rzemiosła.
Opis Z Arc Studio Pro
Jeśli to wszystko wydaje się trochę przytłaczające, nie martw się., Arc Studio Pro posiada wbudowany zestaw funkcji, które pomagają usprawnić proces:
Arc Studio Pro wykorzystuje system „kart”, w którym można starannie przechowywać informacje o swoich bitwach narracyjnych, postaciach i fabułach w jednym miejscu. Możesz kodować wszystko tak, aby za każdym razem, gdy musisz odwołać się do konturu, możesz go znaleźć w jednym łatwym miejscu.
Jeśli potrzebujesz pomocy przy użyciu oprogramowania, możesz zapoznać się z przewodnikiem po produktach, który wyjaśnia wszystko.,
znalezienie metody
kiedy uczyłem się być scenarzystą, wypróbowałem wszystkie te metody przynajmniej raz. Wiem, co dla mnie działa i ty musisz zrobić to samo. Pisząc kolejne Skrypty pomyśl o eksperymentowaniu z nową metodą. Może to nie zadziała, ale lekcje wyciągnięte z nieudanego eksperymentu można zastosować do metody, która działa. Nigdy nie wiedziałbym, że potrzebuję struktury, gdybym nie próbował pantsing, i nigdy nie wiedziałbym, że zbyt wiele struktura jest dla mnie duszny, gdybym nie próbował planowania.,
zawsze pamiętaj: to osobisty proces, rób to, co dla Ciebie działa.
Alex D. Reid
Alex jest profesjonalnym scenarzystą, który uwielbia pisać Horrory. Zdobył nagrodę w kategorii horror Na Austin Film Festival za scenariusz Delirium w 2019 roku, a obecnie studiuje doktorat z literatury angielskiej ze szczególnym uwzględnieniem gatunku horrorów.