Japońskie pisanie, pięknie złożony System

jako Japończyk mieszkający w Europie, czasami jestem pytany: „Japoński to trudny język, prawda?”Ci, którzy pytają, są często zaskoczeni, gdy moja odpowiedź jest prosta:” nie, właściwie, nie jest.”

chociaż prawdą jest (przynajmniej dla wielu ludzi Zachodu), że Japoński jest językiem egzotycznym, w porównaniu do nauki innych języków europejskich, może się wydawać trudniejsze, ponieważ nie ma żadnego związku z ich własnym językiem., Ale z moich własnych doświadczeń w nauce języka angielskiego i niemieckiego (a także z widzenia niektórych europejskich przyjaciół uczących się japońskiego), mogę z pewnością powiedzieć, że nauka mówionego języka japońskiego nie jest tak trudna. Gramatyka jest pod wieloma względami prostsza niż większość języków europejskich. Weźmy na przykład fakt, że nie mamy przypadków, rodzajów gramatycznych ani artykułów. Jednak Japońskie pisanie i czytanie jest … cóż, nie takie proste.,

omawiając typografię najczęściej skupiamy się na problemach języka angielskiego, co jest naturalne, biorąc pod uwagę, że większość materiałów projektowych jest napisana w języku angielskim. Jednak wiele można wyciągnąć z tego, jak inne języki są używane jako część komunikacji i projektowania — pomaga to nadać kontekst i inny punkt widzenia.,

Czytaj dalej SmashingMag:

• Systemy pisania i kaligrafia Świata
• wywiad z projektantem liter Akirą Kobayashą
• Jak zostać projektantem samurajów
• pisanie pędzlem: po ćwiczeniu staje się lepsze

Japońskie pisanie skryptów

współczesny język japoński jest napisany mieszanką trzech podstawowych skryptów: kanji — czyli chińskie symbole ideograficzne, a także Hiragana i katakana — dwa alfabety fonetyczne (sylaby). Istnieje kilka tysięcy znaków Kanji, podczas gdy Hiragana i Katakana mają po 46., Chociaż istnieje podstawowa zasada, kiedy używać jakiego skryptu, istnieje wiele wyjątków, a co gorsza, słowa napisane Kanji mają często wiele wymowy, w zależności od kontekstu lub koniunkcji. Jest to wystarczająco trudne dla native speakerów, aby uzyskać prawo za każdym razem, więc prawie żal mi tych nie-tubylców, którzy uczą się czytać i pisać po japońsku.,

od góry do dołu: Kanji jest używany głównie do elementów leksykalnych: rzeczowników, łodyg czasowników, przymiotników itp.; Hiragana ma zaokrąglone kształty liter, które są używane głównie do elementów gramatycznych zdań, takich jak cząstki, czasowniki posiłkowe i przyrostki rzeczowników; Katakana ma kątowy kształt litery, który jest najczęściej używany do obcych słów, a także w celu podkreślenia.

niektórzy mówią, że „tragedia” zaczęła się, gdy Japonia zdecydowała się „zaimportować” Chiński system pisma, wpisując go do własnego języka w III wieku.,

ponieważ Język japoński różni się od chińskiego tak samo jak każdy inny język, samo użycie chińskiego systemu pisma nie było wystarczające i poszukiwano bardziej odpowiedniego sposobu pisania japońskiego. Niektóre chińskie znaki zaczęły być używane nie dla ich znaczenia, ale wyłącznie dla ich wartości fonetycznej. Tak więc do IX wieku, Skrypty Hiragana i Katakana zostały zaczerpnięte z uproszczonych chińskich znaków, które były używane do pisania japońskiego fonetycznie.

historia na tym się nie kończy. Jakby użycie trzech skryptów nie wystarczyło, piszemy zarówno w orientacji poziomej, jak i pionowej.,

poziome? Pionowo? Unikalny przypadek typografii japońskiej

„pionowo czy poziomo?”- ustawiając fragment tekstu w języku japońskim, Jest to pytanie, które japońscy projektanci stale muszą sobie zadawać. Możliwość używania zarówno pionowych, jak i poziomych orientacji pisania jest czymś tak normalnym dla nas rodzimych Japończyków, że większość z nas nie przestaje się zastanawiać, dlaczego jest to możliwe, a nawet kiedy i jak zostało to po raz pierwszy wprowadzone.

identyczny fragment tekstu ustawiony pionowo (po prawej) i poziomo (po lewej)., Gdy jest ustawiony pionowo, jest czytany od góry do dołu, a linie od prawej do lewej; gdy jest ustawiony poziomo, jest czytany od lewej do prawej, jak w językach europejskich.

ogólnie rzecz biorąc, te dwie orientacje pisma mają jasne zastosowanie: pionowe dla czegoś „japońskiego”, „tradycyjnego”,” powieści i inne pisma humanistyczne”; poziome dla” współczesnych”,” dokumentów biznesowych”,”naukowych & pism związanych z językiem obcym ” i tak dalej., Gdy tekst główny jest ustawiony poziomo, Wiązanie jest po lewej stronie, a strony przechodzą w prawo, jak książki w skryptach łacińskich. Tradycyjne książki w pionowej oprawie są odwrotnie, z oprawą po prawej stronie, a strony przesuwają się po lewej stronie. Więc kiedy zajmujesz się japońską książką, nie myl przodu z tyłu!

typowy układ strony japońskiej powieści w miękkiej oprawie z ustawieniem pionowym. Ogai Mori (1913), „Abe Ichizoku”, Shincyo-bunko.,

nie trzeba dodawać, że tradycyjna kaligrafia jest zawsze wykonywana pionowo. Dzięki organicznemu przepływowi postaci są często połączone i mają różne wysokości i szerokości — co uniemożliwia ich rozłączenie i wyrównanie poziomo. Kaligrafia Keiko Shimoda, 2011 (tsukushidesign.,com)

ustawienie poziome jest preferowane w przypadku tekstów naukowych, tekstów matematycznych i książek związanych z językiem, w których często włączane są słowa i zwroty w obcych skryptach i znakach, ponieważ łatwiej jest je włączyć poziomo. Przykład (powyżej) to słownik japońsko-angielski. (Pocket Comprehensive English-Japanese / Japanese-English Dictionary, 2000, Obunsha)

gdzie ważne jest efektywne wykorzystanie przestrzeni — a mianowicie gazety i czasopisma — obie kierunki są często łączone., Chociaż może to wydawać się nieco chaotyczne, a nawet przypadkowe dla obcych oczu, te dwa kierunki są zwykle używane w sposób systematyczny jako środek do wskazania różnych elementów tekstu na stronie. Na przykład tekst główny jest często ustawiany w pionie, ale nagłówki i podpisy mogą być ustawiane w poziomie.

typowy układ gazety — główny tekst jest pionowy, ale nagłówki, diagramy, tabele i podpisy są umieszczone poziomo.,

ta sama gazeta jak wyżej, ale podświetlenie tekstu pionowego (pomarańczowego) i tekstu poziomego (niebieskiego). © The Nikkei (May 8th, 2009)

w pewnym sensie jest to porównywalne do „wariantów typograficznych”, które występują w typografii Łacińskiej — w łacińskim tekście pisma można użyć pogrubienia, kursywy lub innej czcionki, aby odróżnić rzeczy, takie jak wyciąganie cudzysłowów z głównego tekstu, podczas gdy w języku japońskim możemy to zrobić, używając innej orientacji., Publikacje, które zawierają tekst nieliniowy lub złożony (w przeciwieństwie do tekstu linearnego, np. powieści), wydają się korzystać w szczególności z tych dwóch orientacji, które pozwalają układowi być bardzo elastycznym, a także stworzyć silny efekt wizualny.

skrajnymi przypadkami „typografii zorientowanej na efektywność przestrzenną” są ciężkie fragmenty tekstu, takie jak diagramy i oznakowania, wykorzystujące również dwie orientacje kierunkowe., Dobrym tego przykładem jest mapa metra w Tokio (ryc. 10) — Jak widać obie orientacje są odpowiednio wykorzystane, tak aby wszystko najlepiej pasowało w ograniczonej przestrzeni.

Tokyo Metro map

Tokyo Metro route map. Duży typ na górze to nazwa stacji, która jest umieszczona poziomo. Nazwa metra może być pozioma, ale nazwa przystanków jest umieszczona pionowo.,

To prawda, że w wielu przypadkach wyglądają dość chaotycznie, a czasem nawet estetycznie wątpliwe dla oczu, które są przyzwyczajone do „uporządkowanego” projektowania. Ale łatwo jest docenić efekt wizualny i energię, którą tworzą-przypominają, że skuteczny, atrakcyjny projekt informacyjny nie zawsze musi wyglądać „schludnie i schludnie”.

listy od moich znajomych: jeśli chodzi o pismo odręczne, orientacja zależy od osobistych preferencji lub po prostu od „nastroju”., Ale kiedy piszesz bardziej oficjalny list lub piszesz do kogoś, kto jest znacznie starszy od Ciebie, prawdopodobnie bezpieczniej jest wybrać orientację pionową.

co się dzieje na ekranach?

od czasu wprowadzenia pisma poziomego w języku japońskim, media drukowane i signage stosowały obie te orientacje pisma skutecznie i w sposób, który się wzajemnie uzupełniają. Ale co się dzieje z mediami ekranowymi?, Z kilkoma wyjątkami — takimi jak Maszyny do przetwarzania tekstu wykonane wyłącznie dla japońskiego tekstu lub napisy do ekranów filmowych i telewizyjnych, które zwykle używają w zależności od obrazu tła-orientacja pozioma była dominującym wyborem.

najlepszym tego przykładem jest Web: orientacja pozioma była używana prawie wyłącznie. Przez ostatnie 15 lat prawie nie natknąłem się na stronę internetową, która wykorzystuje ustawienie pionowe. Ekrany telefonów komórkowych również wykorzystują orientację poziomą., Uważam, że może to być spowodowane stosunkami sprzętu, systemów operacyjnych i interfejsów użytkownika, które stały się normą, z których wszystkie zostały zaprojektowane do pracy z pisaniem poziomym. Dziwnie jest widzieć pisanie pionowe, podczas gdy wszystkie inne elementy na ekranie, takie jak pasek menu i elementy interfejsu, są poziome.

nie trzeba dodawać, że ograniczenia techniczne (Obsługa ustawienia pionowego przez przeglądarki jest dość niedawnym wprowadzeniem) w dużej mierze przyczyniły się do tego., Być może niedoceniany, być może największym czynnikiem niestosowania pionowego ustawienia dla mediów ekranowych może być mentalny związek z orientacją poziomą, używany dla czegoś „nowoczesnego” i „współczesnego”.

strona gazety Nihon Keizai. Chociaż drukowana Gazeta wykorzystuje ustawienie pionowe dla tekstów ciała, wersja internetowa używa ustawienia poziomego.

do tej pory, nawet z treścią tak japońską jak ceremonia herbaty, strona internetowa będzie używać ustawienia poziomego. (Dostęp do sty), 20th, 2012)

czy pionowa orientacja pisania wygaśnie?

czy pionowa orientacja zapisu wygaśnie z nośników ekranowych? Czy może powrócić, gdy środowisko technologiczne pozwala nam łatwiej korzystać z ustawień pionowych? Wiele aplikacji e-book na smartfonach i tabletach już zaczęło używać ustawień pionowych. Dzięki intuicyjnemu sposobowi poruszania się po ekranie wraz z brakiem zewnętrznych urządzeń wejściowych (i aplikacji mogących mieć bardziej elastyczny/responsywny układ), pisanie pionowe wydaje się być znacznie wygodniejsze.,

spędziłem trochę czasu czytając te e-booki — i mile zaskoczony, jak łatwe są do czytania. Oprócz tego, że musisz przewijać ekran w poziomie, jest to tak samo wygodne, jak czytanie „normalnego” lub poziomo ustawionego tekstu. W rzeczywistości jest to nawet lepsze dla niektórych rodzajów publikacji, takich jak powieści lub Manga. Nasze skojarzenie z tego typu treściami w porównaniu z ustawieniami pionowymi jest dość silne; byłoby w jakiś sposób „źle” widzieć je ustawione poziomo.,

Kindle Amazona jeszcze nie obsługuje języka japońskiego, ale najwyraźniej są w drodze do tego. Jeśli naprawdę chcą przyciągnąć Japońskich czytelników, byłoby nie do pomyślenia, aby nie wspierali pionowego ustawienia.

E-book Soseki Natsume „Sanshiro” (1908) na iPhone.

E-book Kotobuki Shiriagari „OSHIGOTO” (2010) na iPhone.,

sytuacja również wydaje się powoli zmieniać w sieci — podjęto kilka ciekawych prób zapoznania się ze stronami internetowymi, które mają pionowe ustawienie. Jednym z takich przykładów jest taketori, który działa tak jak Google translate — możesz wpisać adres URL strony internetowej, którą chcesz zobaczyć w ustawieniu pionowym, a Taketori robi to za Ciebie. Istnieje również oprogramowanie o nazwie Kagetaka, które może przełączać dowolny tekst internetowy na orientację pionową.,

osobiście nie jestem pewien, jak dobrze ustawienie pionowe będzie obsługiwane przez użytkowników normalnych stron internetowych, chyba że sposób poruszania się po stronach internetowych zostanie ponownie opracowany, lub pojawi się nowy typ przeglądarki z bardziej innowacyjnym interfejsem użytkownika. Chociaż wcześniej narzekałem na trudność japońskiego systemu pisania, doceniam jego różnorodność i elastyczność, a korzystanie z jego trzech skryptów i dwóch orientacji pozwala nam wyrazić subtelne niuanse treści — i korzystamy z tego od dziesięcioleci.,

pomyślałem, że byłoby szkoda, gdybyśmy stracili te metody artykulacji tekstowej w dobie ekranowych mediów. Ale to, co dzieje się w ciągu ostatnich kilku lat na urządzeniach mobilnych z Ekranem dotykowym (a także w Internecie), może nas uspokoić, że oba kierunki pisania mogą szczęśliwie współistnieć i współpracować na ekranie w przyszłości, tak jak robili to poza ekranem przez ostatnie sto lat.