Książęta Condé wywodzą się z rodziny Vendôme – przodków współczesnego rodu Burbonów. Nigdy nie było Księstwa, władcy lub wasala Condé. Nazwa służyła jedynie jako terytorialne źródło tytułu przyjętego przez Ludwika, który odziedziczył po swoim ojcu, Karolu IV burbonie, księcia de Vendôme (1489-1537), władcę Condé-en-Brie w Szampanii, składającego się z zamku Condé i kilkunastu wiosek około pięćdziesięciu mil na wschód od Paryża.
przeszedł od reproduktorów z Avesnes, do hrabiów St.Pol. Kiedy Marie de Luxembourg-St., Pol wed François, Hrabia Vendôme (1470-1495) w 1487 roku Condé-en-Brie stało się częścią dziedzictwa Burbonów-Vendôme.
Duc De BourbonEdit
po wymarciu w 1527 Książąt Burbonów, syn François Charles (1489-1537) został głową rodu Burbonów, co wskazuje na jego męskie pochodzenie od Roberta, hrabiego Clermont (1256-1318), młodszego syna króla Francji Saint-króla Ludwika IX. z synów Karola z Vendôme, najstarszy, Antoine, został Jure Uxoris królem Nawarry i ojciec Henryka IV.,
Herb Książąt de Condé, 1546-1588
najmłodszy syn, Ludwik, odziedziczył tytuły Lordów Meaux, Nogent, Condé i Soissons jako jego appanage. Ludwik otrzymał tytuł księcia de Condé w dokumencie parlamentarnym z 15 stycznia 1557 r.i, nie mając żadnej władzy prawnej wykraczającej poza godność Książąt krwi królewskiej, nadal go nosili przez następne trzy stulecia. Jego następcą został jego syn Henryk I Burbon, książę de Condé.,
Ludwik, pierwszy książę, faktycznie przekazał majątek Condé swojemu najmłodszemu synowi, Karolowi (1566-1612), hrabiemu Soissons. Jedyny syn Karola, Louis (1604-1641), pozostawił Condé i Soissons dziedzicom w 1624, którzy zawarli związek małżeński z dynastią Savoy i Orlean-Longueville.
Monsieur Le PrinceEdit
po wstąpieniu na tron Francji Henryka IV Burbona w 1589 roku, jego pierwszy kuzyn-niegdyś usunięty Henryk, Książę Condé (1588-1646), był następcą tronu do 1601 roku., W latach 1589-1709 Książęta Condé pełnili funkcję na dworze księcia du sang royal (pierwszego księcia krwi królewskiej), do którego przypisywano dochody, precedensy i przywileje ceremonialne (takie jak wyłączne prawo do zwracania się do Monsieur le prince na dworze).,id=”2a2e5907c3″>
Herby Książąt de Condé i Duc De Bourbon, 1588-1830
Herby następcy księcia de Condé i duc De Bourbon, 1588-1830, zwykle nazywany duc d ' Enghien
jednak pozycja premiera przypadła na księcia Orleanu w 1710 roku, więc siódmy książę, Ludwik III (1668-1710) odmówił korzystania z tego tytułu, woląc zamiast tego być znany z dziedzicznego tytułu księcia burbona, co nadal dawało mu prawo do bycia znanym jako Monsieur le Duc., Następni spadkobiercy również preferowali tytuł książęcy od tytułu książęcego.
LaterEdit
Po śmierci Henryka III Jules ' a de Bourbon, księcia de Condé w 1709 roku, rodzina regularnie gościła na dworze. Ludwik de Bourbon-Condé (w tym czasie znany jako książę Burbonów) ożenił się w 1685 roku z Louise-Françoise de Bourbon, córką Ludwika XIV i Françoise-Athénaïs, markizy de Montespan.
para miała wiele dzieci i spłodziła dziedzica tytułów i ziem Condé. Ich synem był Louis Henri de Bourbon-Condé, duc De Bourbon.,Prowadził spokojne życie i był znany na dworze jako Monsieur Le Duc po utracie rangi premiera księcia du sang w 1723 roku. Po jego śmierci rodzina wycofała się z życia dworskiego, ale Ludwik Józef de Bourbon, książę de Condé, odegrał kluczową rolę w formowaniu Armii Condé – uformowanej w celu wsparcia jego kuzyna Ludwika XVI podczas uwięzienia w czasie rewolucji. Był najdłużej posiadaczem tego tytułu, był znany jako książę de Condé przez siedemdziesiąt osiem lat.
jego syn poślubił siostrę Ludwika Filipa II d ' Orléans lepiej znaną jako Philippe Égalité., Nazywała się Luiza Maria Teresa Batylda Orleańska. Była ostatnią księżniczką de Conde i matką Ludwika Antoine-Henri de Bourbon-Conde-tytularnego księcia Enghien. Został stracony przez Napoleona I Francji w zamku Vincennes. Wraz ze śmiercią księcia Enghien, o imieniu Conde, jego ojciec był ostatnim posiadaczem tytułu.
Po jego śmierci w 1830 r.ziemie Conde przeszły na ostatniego księcia-kuzyna Henryka Eugena Filipa Ludwika Orleańskiego, księcia Aumeil, który jako jego syn Louis został księciem Conde po otrzymaniu tytułu od ojca.