pokrzywkowe zapalenie naczyń (UV) jest trudnym do wyleczenia stanem charakteryzującym się długotrwałymi pokrzywkowymi wysypkami i histopatologicznymi wynikami leukocytoklastycznego zapalenia naczyń. Leczenie jest podyktowane ciężkością skóry i ogólnoustrojowego zaangażowania i podstawowej choroby ogólnoustrojowej. Jest to kompleksowy systematyczny przegląd skuteczności obecnych opcji leczenia UV. Szukaliśmy odpowiednich badań w 7 bazach danych, w tym MEDLINE, Scopus i Web of Science., Łącznie do przeglądu systematycznego włączono 261 badań kwalifikujących się do badania oraz 789 unikalnych pacjentów z promieniowaniem UV. Większość pacjentów z promieniowaniem UV to dorosłe kobiety z przewlekłą (≥6 tygodni) chorobą ogólnoustrojową. Promieniowanie UV jest głównie idiopatyczne, ale może być związane z lekami, nowotworami złośliwymi, autoimmunizacją i infekcjami. Zwykle ustępuje wraz z ich odstawieniem lub wyleczeniem. Kortykosteroidy są skuteczne w leczeniu objawów skórnych u ponad 80% pacjentów z promieniowaniem UV. Jednak ich długotrwałe podawanie może prowadzić do potencjalnie poważnych działań niepożądanych., Dodanie leków immunomodulujących lub immunosupresyjnych często umożliwia zwężenie kortykosteroidów i poprawia skuteczność terapii. Substancje biologiczne, w tym omalizumab, a także kortykosteroidy, cyklofosfamid, dapson, mykofenolan mofetylu, plazmafereza, kolchicyna, hydroksychlorochina, immunoglobulina dożylna, niesteroidowe leki przeciwzapalne i cyklosporyna, mogą być skuteczne zarówno w przypadku objawów skórnych, jak i ogólnoustrojowych u pacjentów z promieniowaniem UV., H1-leki przeciwhistaminowe, montelukast, danazol, H2-leki przeciwhistaminowe, pentoksyfilina, doksepina i kwas traneksamowy nie są skuteczne u większości pacjentów z promieniowaniem UV. Jak dotąd, żadne leki nie zostały zatwierdzone do UV, a zalecenia dotyczące zarządzania opierają się głównie na raportach przypadków i badaniach retrospektywnych. Potrzebne są prospektywne badania nad wpływem leczenia na oznaki i objawy UV.
