mimowolny celibat w małżeństwie

większość ludzi bierze ślub z oczekiwaniem, że będą mieli związek seksualny. Jednak może stać się jednym z najtrudniejszych aspektów długoterminowego małżeństwa., Około połowa wszystkich Amerykanów zgłasza, że doświadczyła pewnego rodzaju dysfunkcji seksualnych. Negocjowanie trwającego związku seksualnego jest dość złożone. Obejmuje ona pytania o to, kto inicjuje kontakt, jak często zdarza się seks, kiedy i gdzie się dzieje, oraz jakie zachowania są pożądane i akceptowane w repertuarze pary. Oczywiście, jeśli komunikacja pary jest napięta, poruszanie się po tym obszarze staje się trudniejsze.,

badacz seksualny i klinicysta Barry McCarthy wskazuje w swoich szkoleniach, że pary, które zgłaszają satysfakcjonujące życie seksualne, twierdzą, że stanowi to tylko około 15-20% ich ogólnego szczęścia w związku, ale pary zgłaszające niską satysfakcję ze swojego życia seksualnego szacują, że stanowi to 50-70% ogólnej satysfakcji w związku (co zwykle jest niezadowoleniem). Innymi słowy, jeśli stosunek seksualny nie idzie dobrze, to zajmie dużo miejsca między parą.,

kiedy usłyszałam, że określenie „małżeństwo bez seksu” było jednym z najpopularniejszych wyszukiwarek Google związanych z małżeństwem, wcale mnie to nie dziwiło. Klinicznie, widzę wiele par, które należą do tej kategorii, i stwarza środowisko cierpienia dla obu partnerów w małżeństwie., Chociaż słyszę „terapeutów seksualnych „(którzy nie zawsze mają szkolenie w zakresie zarządzania dynamiką pary) sprawiają, że wiele par może być emocjonalnie odłączonych i mieć „świetny seks”, widzę te pary znacznie rzadziej niż pary, które czują się całkowicie emocjonalnie odłączone lub niebezpieczne, a seks jest objawem innych rzeczy dzieje się w związku. Szacuję stosunek par, które mają dobry seks, podczas gdy emocjonalnie odłączony na około 1: 20 z par, które widzę w najlepszym razie., Jakość małżeńska i jakość seksualna mają wysoki poziom współzmienności i są prawdopodobnie rekurencyjne, co oznacza, że dobre małżeństwo przyczynia się do dobrego seksu, co również przyczynia się do ogólnego dobrego małżeństwa i vice versa.

uzyskanie wiarygodnych danych na temat relacji seksualnych par jest prawie niemożliwe, ponieważ ludzie, którzy są gotowi odpowiedzieć na pytania dotyczące seksu, będą już inni niż ci, którzy odmawiają (wpływając tym samym na próbkę), ludzie kłamią w ankietach, a seks jest tak szerokim i złożonym tematem, że jest mierzony inaczej w różnych badaniach i jest bardzo subiektywny.,

czym jest „małżeństwo bez seksu”

nawet definiowanie terminów małżeństwa bez seksu jest trudne. Najbardziej wymierna definicja, z jaką znam, to ” mniej niż 10 razy w roku.”Jeśli jednak pary uprawiają seks rzadziej niż ten, ale obie są zadowolone z ilości uprawianego seksu, „małżeństwo bez seksu” jest niedokładne. Widziałem pary, które uprawiają seks tak rzadko i są z tym ok.

kolejnym ograniczeniem jest określenie tego, co pary uważają za „Seks.,”Większość ludzi zgadza się, że tradycyjny stosunek to seks, ale włączenie innych wymian erotycznych można również uznać za Seks. Miałam również pary, które nie są w stanie odbyć tradycyjnego stosunku, ale angażują się w inne spotkania seksualne i nie uważają małżeństwa za ” bezpłciowe.”Różni się od pary do pary. Ostatecznie partner decyduje, czy małżeństwo jest ” bezpłciowe.”

popęd seksualny

najczęściej występującym objawem seksualnym jest niski popęd seksualny. Staje się to bardziej złożone w kontekście romantycznego związku, w którym jeden partner ma wyższe pragnienie., Termin „rozbieżność pożądania seksualnego” lub ” SDD ” jest używany do opisania tej rozbieżności w prezentacji pary. Pary z SDD są bardziej narażone na konflikt relacji, mniejszą stabilność i mniej pozytywnych interakcji komunikacyjnych. Ponieważ związek seksualny jest tak spleciony ze Związkiem międzyludzkim, ma sens traktować go w kontekście pary.

mimowolny celibat

Kiedy jeden partner chce seksu, a drugi nie, czasami interakcja seksualna może całkowicie wyschnąć między parą., To nie jest rzadkością, aby zobaczyć pary, w których jeden jest pragnienie seksu, ale drugi partner nie będzie lub nie może angażować się w stosunku seksualnym. Stwarza to sytuację ciągłego „mimowolnego celibatu” dla partnera pragnącego seksu. Wiele osób w długoterminowych małżeństwach żyje w tym stanie w nieskończoność, choć nieszczęśliwie. Są to osoby, które rezygnują z braku aktywności seksualnej, ale odpowiadają „tak”, gdy pytają, czy chcą wrócić do aktywności seksualnej.,

badacze badający zjawisko określili je jako pragnące, ale niezdolne do kontaktu seksualnego z partnerem przez co najmniej 6 miesięcy. Ich definicja kontaktu seksualnego to każda przyjemna interakcja międzyludzka i fizyczna o charakterze seksualnym lub erotycznym, nie ograniczająca się do stosunku. Nierzadko zdarza mi się widzieć pary, w których partner od lat żyje w stanie mimowolnego celibatu. Ponownie, liczba miesięcy nie jest tak ważna, jak to, czy osoba identyfikuje się jako mimowolnie celibat.,

obie płcie

pomimo stereotypu, że mężczyźni kończą jako mimowolnie celibat częściej, ponieważ zakłada się, że mają wyższe popędy seksualne, widzę wiele kobiet w tej sytuacji, jak również. Historycznie, widziałem więcej mimowolnie celibat mężów, ale na pewno widziałem wzrost mimowolnie celibat kobiet w ciągu ostatniej dekady. Jest to również powszechne, że jak niektórzy mężczyźni wieku i wyzwań zdrowotnych, nie rzadko wycofać się z aktywności seksualnej, jeśli sprawność seksualna jest naruszona.,

rodzaje celibatu mimowolnego

kurs w kierunku celibatu mimowolnego jest inny dla każdej pary. Oto cztery główne typy:

1. —większość par zalicza się do tej kategorii. Pary te zaczynają być aktywne seksualnie i z czasem zanikają. Nie zawsze mogą określić, kiedy i dlaczego całkowicie zaprzestali seksu. Najczęstsze przyczyny to kombinacja zmiennych, w tym brak zainteresowania partnera, trauma, problemy w związku, zmieniony wygląd fizyczny, przewlekłe uzależnienia, choroby fizyczne lub psychiczne lub romanse.,

1. nagle przestały być aktywne seksualnie i zatrzymały się z powodu jakiegoś gwałtownego wydarzenia, takiego jak ciąża, choroba, niewierność lub inny natrętny stresor.

1. mała aktywność seksualna kiedykolwiek—te pary donoszą, że seks zawsze był nieco trudny od początku. Widzę tę prezentację prawie tak często, jak pierwszy typ. Czasami pary pragną, ale nie były w stanie skonsumować związku. Głównym powodem tego typu jest to, że nigdy nie było bardzo satysfakcjonujące dla jednego lub obu partnerów., Może to być związane z pewnego rodzaju dysfunkcją seksualną, urazem seksualnym, zahamowaniem i wstydem, barierami fizycznymi, wczesną ciążą w związku lub innymi wczesnymi zmaganiami w związku.

1. brak wyraźnego wzoru—jest to kombinacja rozpoczynania i zatrzymywania się w różnych momentach małżeństwa z różnych powodów, przy czym stosunek seksualny jest spotęgowany przez inne problemy.,

najczęstsze przyczyny (lub kombinacja) mimowolnego celibatu

są one powszechne w badaniach, a także w mojej praktyce:

1. brak zainteresowania przez jednego partnera
2. problemy w związku i stresory
3. troska o wygląd fizyczny
4. uzależnienie
5. choroba fizyczna lub psychiczna lub niepełnosprawność
6. depresanty i leki ciśnienie krwi, ale leki powinny być zmieniane tylko pod doradztwem zarządzającego lekarza medycznego.,i>trauma seksualna
7. czas wymaga
8. starzenie się (chociaż ludzie w dobrym zdrowiu zazwyczaj pozostają aktywni seksualnie)
9. niewierność
10. ciąża/poród
11. niskie pożądanie seksualne
12. dysfunkcja seksualna
13. przyzwyczajenie do braku nowości
14. wina lub konflikt z przekonaniami religijnymi

konsekwencje bezczynności seksualnej

że w wielu sytuacjach partner, który decyduje, że małżeństwo będzie w celibacie, robi to z prawdziwej lub postrzeganej niezdolności do bycia seksualnym, mimowolnie celibat partner zazwyczaj bardzo cierpi., W najgorszych scenariuszach, niskie pożądanie partnerów są celowo wstrzymywanie lub lekceważenie pragnienia partnera być seksualne, co myślę, że jest szczególnie okrutny w związku zakładając wierność przez całe życie. Ponadto niewłaściwe jest dołączanie religijnego baneru do niskiego popędu seksualnego, co sugeruje, że drugi partner jest zbyt „cielesny ” lub” diabelski „lub ogólnie” zły ” za chęć seksu. To kompletny nonsens, a do przodu, że pojęcie jest niewłaściwy, obłudny i niedokładny., Odmowa uzyskania pomocy i wymaganie, aby partner pozostał w celibacie, ale monogamiczny bez nadziei na poprawę, to po prostu inny rodzaj zdrady .

każdy związek i osoba będą różne, ale najczęstszymi konsekwencjami mimowolnego celibatu są:

1. niższa jakość związku
2. zwiększona pozamałżeńska aktywność seksualna
3. obniżone zdrowie psychiczne-np. depresja, niska samoocena, niska samoocena, uczucie odrzucenia oraz frustracja seksualna i emocjonalna, zmniejszona koncentracja i koncentracja.

dlaczego ludzie zostają?,

ponownie powody te są zróżnicowane i specyficzne dla danego przypadku, ale najczęstszymi przyczynami są:

1. korzyści Nieseksualne—niektórzy ludzie cieszą się bliską przyjaźnią, mimo braku seksu.
2. brak alternatyw—niektórzy uważają, że gdzie indziej nie poradzą sobie lepiej.
3. ograniczenia finansowe-niektórych po prostu nie stać na zakończenie związku.
4. Inwestycje w relacje-ludzie, którzy zainwestowali czas, pieniądze i inne zasoby w rodzinę, często nie chcą od niej odejść, mimo niepokoju lub nie chcą denerwować dzieci.,
5. recepty socjalne—krótko mówiąc ” co pomyślą Jonesowie?”
6. imperatywy religijne lub moralne-niektórzy ludzie postrzegają swoje związki małżeńskie jako mające znaczenie duchowe i nie chcą dokonać złego wyboru, wychodząc.

wspólne strategie radzenia sobie z mimowolnym celibatem to:

1. kanał energii gdzie indziej—Wiele osób zgłasza Wkładanie czasu i energii w hobby lub inne relacje społeczne.
2. dzielenie się—niektórzy ludzie stają się bardzo zdolni do odrywania seksualnej części siebie., Klienci opisują, jak całkowicie unikają niczego, co mogłoby uzyskać dostęp do jakiejkolwiek seksualności—w istocie opisują, że stają się prawie aseksualni, więc nie muszą odczuwać bólu ciągłego odrzucenia seksualnego.
3. terapia-niektóre osoby szukają pomocy w terapii, często na wynikającą z tego depresję długotrwałego życia w tym stanie.
4. inne rynki seksualne—nierzadko obserwuje się wzrost aktywności, takich jak Masturbacja, cybersex czy fantazja, a nawet poszukiwanie alternatywnych partnerów.,
5. rezygnacja—niektórzy poddają się całkowicie i skapitulują partnerowi.

Jeśli jesteś w małżeństwie w celibacie mimowolnie i jesteś nieszczęśliwy, nie jesteś sam i jest leczenie. Jestem przekonany, że większość ludzi nie ma pojęcia, ile innych par nie uprawia seksu. Myślą, że to tylko oni, a wokół tego jest tyle wstydu i bólu, że nie otrzymują pomocy. Partner, który nie chce seksu, często czuje się beznadziejny i złamany i czuje wstyd tak samo, jak drugi partner odczuwa konsekwencje odrzucenia., Mogą to być ciemne i ponure małżeństwa, a jeśli to opisuje twoją sytuację, rozważ możliwą zmianę.

jak uzyskać pomoc

większość ludzi nie ma pojęcia, gdzie uzyskać pomoc. Mam zastrzeżenie dotyczące ” terapeutów seksualnych.”Z wyjątkiem jednego stanu, jest to certyfikacja, a nie licencjonowany ani monitorowany zawód. Jak Wszystko inne w terapii, szkolenia i tło są tak zróżnicowane, że można powiedzieć bardzo niewiele z czyjejś licencji., Z mojego doświadczenia wynika, że chociaż istnieją przypadki, w których proste interwencje seksualne mogą rozwiązać bardzo specyficzne problemy, większość przypadków jest tak złożona i spleciona z emocjonalnym Związkiem, że wysyłałbym tylko własne dzieci do kogoś wysoce wyspecjalizowanego w leczeniu par z ewentualnie dodatkowym tłem w szkoleniu terapii seksualnej. W większości przypadków szukałbym LMFT, który specjalizuje się w leczeniu par, ponieważ terapia seksualna jest przynajmniej częścią szkolenia dla tego zawodu., Część leczenia par byłaby dla mnie ważniejsza niż część „terapii seksualnej”, po prostu dlatego, że z mojego doświadczenia, nauczając ludzkiej seksualności na poziomie uniwersyteckim, nadzorując studentów terapii małżeńskiej i studiując terapię seksualną w szczegółach, mechanika seksualna jest zbyt uproszczona dla najbardziej złożonych przypadków par. Emocjonalne aspekty związku są bardziej niuansowe i trudne do zmiany i są nierozerwalnie związane z seksem przez większość czasu.,

wielu terapeutów małżeńskich nie zamierza poświęcać czasu i pieniędzy na opłacenie „terapeuty seksualnego”, po prostu dlatego, że nie muszą, więc określenie jest ograniczone w użyteczności. Widziałem wiele rozczarowujących przypadków terapeutów seksualnych leczących pary, którzy nie mają pojęcia, co robią; konsumenci nie wiedzą, jak odróżnić. Bycie „terapeutą seksualnym” nie czyni z kogoś terapeuty par.

seks jest aktywnością łączącą pary. Rodzimy się po to, by się łączyć, a hormony uwalniane podczas wymiany seksualnej są przyklejone do długotrwałego związku monogamicznego., Warto o to walczyć.

nie wstydź się. Jeśli zmagasz się seksualnie, obiecuję, że nie jesteś sam.