główne gatunki
czerwona morwa (Morus rubra) we Wschodniej Ameryce Północnej jest największym z rodzaju, często osiągając wysokość 21 metrów (70 stóp). Ma liście dwudzielne, trójdzielne lub bezlistne i ciemnofioletowe jadalne owoce.
morwa biała (M. alba), pochodząca z Azji, ale długo uprawiana w południowej Europie, jest tak zwana ze względu na białe owoce, które przynosi; jej liście są wykorzystywane jako pokarm dla jedwabników. Występuje naturalnie we wschodniej części Ameryki Północnej., Kilka przydatnych odmian morwy białej to odporna na zimno morwa Rosyjska (M. alba, odmiana tatarica), wprowadzona do zachodniej Ameryki Północnej w celu obory i lokalnego wykorzystania drewna, oraz bezowocne odmiany, takie jak odmiany 'Stribling' i 'Mapleleaf'. Morwa płacząca (M. alba 'Pendula') jest często używana jako drzewo trawnikowe.
© Roman Sigaev/Fotolia
morwa Czarna (M. nigra), najczęstszy gatunek, pochodzi z Azji Zachodniej, które rozprzestrzeniły się na zachód w uprawie we wczesnym okresie. Do XV wieku była szeroko uprawiana we Włoszech w celu hodowli jedwabników, ale od tego czasu została zastąpiona przez morwę białą., Obecnie gatunek wprowadzony w Ameryce Północnej, jest uprawiany głównie ze względu na duże soczyste fioletowo-czarne owoce, które są lepsze w smaku niż te z morwy czerwonej.
Redakcja Encyclopaedia Britannica