Delfiny rozpoznają się w lustrze, wykorzystując tzw. „testowanie awaryjne” lub wykonując ruchy podczas badania siebie pod kątem tego ruchu. Odkrycie to jest nieoczekiwane, ponieważ delfiny doświadczają świata przede wszystkim poprzez dźwięk, a ich system echolokacji nie funkcjonowałby w dwuwymiarowym (lustrzanym) odbiciu.,
są świadomi swoich ostatnich zachowań i mogą powtórzyć zachowanie lub, na żądanie trenera, wykonać zachowanie, które nie zostało ostatnio wykonane. Polecenia reprezentujące „repeat” lub polecenia reprezentujące ” any ” powodują powtórzenie ostatniego zachowania lub wybranie dowolnego innego zachowania. Pokazuje to zdolność Delfina do utrzymywania mentalnego obrazu ostatnio wykonanego zachowania i aktualizowania tego obrazu w miarę wykonywania każdego nowego zachowania, powtarzając najnowsze zachowanie w tej sekwencji na żądanie.,
Delfiny nie tylko rozumieją i odpowiednio reagują na człowieka wskazującego bezpośrednio na obiekt, ale także reagują odpowiednio na punkt poprzeczny (umieszczając ramię na ciele wskazującym na obiekt). Przykładem odpowiedniej reakcji na wskazywanie byłoby odzyskanie obiektu, do którego wskazuje trener lub przeniesienie obiektu z punktu ” A „do punktu”B”.,
zdolność personelu wojskowego do oglądania ekranu radaru przez wiele godzin bez utraty koncentracji była badana podczas II Wojny Światowej. podobne badanie zdolności Delfina do pozostania skoncentrowanym na zadaniach wymagających długotrwałej koncentracji przyniosło interesujące wyniki. Za pomocą programu, który miga 60 obrazów i dźwięków przez 1 sekundę, każdy oddzielony półtorasekundowymi interwałami, delfiny były w stanie skupić się na zadaniu identyfikacji krytycznego obrazu lub dźwięku w 95-100% czasu., Świadczy to o zdolności Delfina do zachowania uwagi przez długi czas i do szybkiego rozróżniania krytycznych i niekrytycznych obrazów i dźwięków z dużą dokładnością.
poza świadomością siebie, delfiny doświadczają podstawowych emocji, angażują się w pewien stopień abstrakcyjnej, konceptualnej myśli, wybierają swoje działania, uczą się obserwując, rozumieją strukturę swojego środowiska, uczą się, co działa, a co nie, rozwiązując problemy. i tworzyć nowe rozwiązania problemów, z którymi są prezentowane., Podczas interakcji z człowiekiem wydają się rozpoznawać różnicę między dziećmi a dorosłymi i wydają się być bardziej delikatne i cierpliwe wobec dzieci.