Lord Narayana/Hari
w Wedach i Puranach Pan Narayana jest opisany jako posiadający boski niebieski kolor chmur wypełnionych wodą, czteroramienny, trzymający padmę (kwiat lotosu), kaumodaki (maczugę), panchajanya Shankha (Conch) i czakra Sudarshana (discus).
Hinduizm
jak stwierdzono w epickiej itihāsie, Mahabharacie:
jestem Narajana, źródło wszystkich rzeczy, wieczne, niezmienne. Jestem Stwórcą wszystkich rzeczy i niszczycielem wszystkiego., Jestem Vishnu, Jestem Brahma i jestem Sankra, wódz bogów. Jestem król Vaisravana i Jama, Pan zmarłych duchów. Jestem Siva, Jestem Soma i jestem Kasjapa, Pan stworzonych rzeczy. I, o najlepszy z tych regenerujących, Jestem on zwany Dhatri, a także ten, który nazywa się Vidhatri, a ja jestem ofiara wcielona. Ogień jest moimi ustami, Ziemia moimi stopami, a słońce i Księżyc moimi oczami; niebo jest koroną mojej głowy, firmament i kardynalne punkty są moimi uszami; wody rodzą się z mojego potu. Przestrzeń z kardynalnymi punktami to moje ciało, a powietrze to mój umysł…
…,I, O Brahmana, wszystko, co ludzie uzyskują przez praktykowanie prawdy, miłości, ascetycznych wyrzeczeń, pokoju i nieszkodliwości wobec wszystkich stworzeń, i takich innych przystojnych czynów, uzyskuje się dzięki moim zarządzeniom. Rządzeni przez moje prawo, ludzie wędrują w moim ciele, ich zmysły przytłoczone przeze mnie. Poruszają się nie zgodnie ze swoją wolą, ale tak, jak są poruszani przeze mnie.,— Mahabharata (przetłumaczona przez Kisari Mohan Ganguli, 1883-1896), Księga 3, Warna Parva, Rozdział CLXXXVIII (188)w Mahabharacie Kryszna jest również synonimem Narajany, a Arjuna jest określana jako Nara. Epopeja identyfikuje ich zarówno w liczbie mnogiej „Krishnas”, jak i jako część inkarnacji wcześniejszych inkarnacji Wisznu, przywołując ich mistyczną tożsamość jako Nara-Narayana.
Narayana jest również opisana w Bhagavad Gicie jako posiadająca uniwersalną formę (Vishvarupa), która jest poza zwykłymi granicami ludzkiej percepcji lub wyobraźni.,
wiecznym i najwyższym miejscem pobytu Narayany poza wszechświatem materialnym jest Vaikuntha, która jest królestwem błogości i szczęścia zwanym Paramapadha, co oznacza ostateczne lub najwyższe miejsce dla wyzwolonych dusz, gdzie cieszą się błogością i szczęściem przez wieczność w towarzystwie Najwyższego Pana. Vaikuntha znajduje się poza materialnym wszechświatem i dlatego nie może być postrzegana ani mierzona przez materialną naukę lub logikę. Czasami Ksheera Sagara, gdzie Narayana lub Wisznu spoczywa na Ananta Shesha, jest również postrzegana jako Vaikuntha w materialnym wszechświecie.,
Buddyzmedytuj
Sutta Mahāsamaya (DN 20) z kanonu Palijskiego wspomina bóstwo o imieniu Vṇhu (sanskryt: viṣu), chociaż tekst sugeruje, że imię to może również oznaczać klasę deva. Pojawia się również w Sutcie Veṇu (SN 2.12) jako Veṇu, gdzie zwraca się do Buddy Gautamy, celebrując radość doświadczaną przez tych, którzy podążają za Dhammą. Krótko wspomina także o Manu.Buddyzm mahajany szczegółowo opisuje charakter tego bóstwa, gdzie jest często nazywany Narayana (chiński: 那羅延天; tybetański: མཐུ ་ བོ ་ ཆེ །) lub rzadziej Narasimha (納拉辛哈) i Vasudeva (婆藪天)., Literatura często przedstawia go jako wadżradhara (金剛力士). Jest on obecny w Mandali macicy i jest jednym z dwunastu strażników mandali diamentowego Królestwa. Jest związany ze Śrāvaṇą w ezoterycznej astrologii. Jego królową jest Nārāyaṇī. Mówi się, że urodził się z serca Awalokiteśvary. Buddowie są czasami opisywani jako posiadający twarde ciało jak Nārāyaṇa.
Yogācārabhūmi Śāstra opisuje go jako mającego trzy twarze o zielonkawo-żółtej karnacji. Trzyma koło w prawej ręce i jedzie na garuḍa., Rozdział 6 yiqiejing Yinyi wyjaśnia, że należy do Kāmadhātu i jest czcią dla przejęcia władzy. Rozdział 41 dodaje, że ma osiem ramion, które dzierżą różne „bronie Dharmy” (dharmajuda), którymi podporządkowuje Asury.
pojawia się jako rozmówca w kilku sutrach mahajany, w tym w Kāraṇḍavyūha Sūtra, Sarvapuṇyasamuccayasamādhi Sūtra i Nārāyaṇaparipṛcchā Dhāraṇī.
wspominany jest także w kilku miejscach w Sūtrze Lalitavistara, jednej z sutr opisujących życie Buddy Gautamy., Mówi się, że Budda „jest obdarzony wielką siłą Nārāyaṇa, on sam jest nazywany Wielkim Nārāyaṇa.”
Dżinizmedytuj
Balabhadra i Narayana są potężnymi przyrodnimi braćmi, którzy pojawiają się dziewięć razy w każdej połowie cyklu czasowego kosmologii Dżinijskiej i wspólnie rządzą połową ziemi jako pół-chakravarti. Ostatecznie Prati-naryana zostaje zabity przez Narayanę za swoją nieprawość i niemoralność. Narayana są niezwykle potężne i są tak potężne jak dwa Balabhadry. Chakravartiny są tak potężne jak 2 Narayany. Stąd Narayany stają się pół-chakravartinami., Tirthankaras są znacznie potężniejsze niż Chakravartins. W Jain Mahabharcie odbywa się Przyjacielski pojedynek między kuzynami Neminathą (Tirthankara) i Kryszną (Naryana), w którym Neminath pokonuje Krysznę bez żadnego wysiłku. Istnieje również historia Neminatha podnoszącego konchę Kryszny i dmuchającego ją bez żadnego wysiłku. W Jain Mahabharat opisana jest główna walka pomiędzy Kryszną a Jarasandhą, która zostaje zabita przez Krysznę.