początki i rozwój myśli i praktyki baptystycznej
Amerykańscy baptyści, południowi baptyści i wszystkie dziesiątki innych baptystycznych ciał w USA i na całym świecie wyrosły ze wspólnej tradycji rozpoczętej na początku XVII wieku., Tradycja ta podkreślała panowanie i ofiarę przebłagalną Jezusa Chrystusa, Chrzest wierzących, kompetencję wszystkich wierzących do bycia w bezpośredniej relacji z Bogiem i do interpretowania Pisma Świętego, wpływ Ducha Świętego na indywidualne życie i służbę oraz potrzebę autonomicznych zgromadzeń wolnych od ingerencji rządu lub hierarchicznej polityki.,
początki myśli i praktyki baptystycznej można dostrzec pod koniec XVI wieku w angielskim Kongregacjonalizmie, który odrzucał powszechną” parafialną ” strukturę życia kościelnego (Kościół Anglii), w którym wszyscy w danej społeczności byli członkami pobliskiej parafii i gdzie dzieci były ochrzczone.
reakcja na tę strukturę została wyrażona w koncepcji „zboru zgromadzonego”, w którym członkostwo było dobrowolne i oparte na dowodach nawrócenia, a chrzest (w większości) ograniczał się do wierzących.,
najwcześniejsze kościoły Baptystyczne (1609-1612), choć złożone z anglojęzycznych Kongregacji, rozkwitły w Holandii, gdzie tolerancja religijna była znacznie większa niż w Anglii. Wśród ich przywódców byli John Smyth, który przewodził pierwszej Kongregacji 36 mężczyzn i kobiet, i Thomas Helwys, który powrócił do Anglii w 1612 roku, aby założyć Pierwszy Kościół Baptystyczny w Anglii.
Od początku baptyści korzystali z wolności, wybierając albo surowy (predestynariański) kalwinizm, albo Arminianizm, który uważał wolną wolę za podstawowy wyznacznik zbawienia., Baptyści Generalni (Arminiańscy) i Partykularni (Kalwińscy) byli jednymi z pierwszych odrębnych grup utworzonych w ramach wiary baptystycznej. Kalwinizm charakteryzował teologię Baptystyczną aż do końca XVIII wieku, kiedy rozwinął się entuzjazm dla ewangelizacji i zagranicznej pracy misyjnej. Ogólnie rzecz biorąc, współcześni baptyści są motywowani teologią Arminiańską, która podkreśla wolną wolę i podkreśla ewangelizację i uczniostwo.,
większość wczesnych Baptystów, choć nie miała jednego myślenia teologicznego, przyjmowała jako podstawowe elementy kultu i misji pojęcia „kompetencji duszy” jednostki i odpowiedzialności przed Bogiem oraz nienaruszalności autonomii kościoła.
na początku 1630 roku Roger Williams, wcześniej członek Kościoła Anglii, objął obowiązki urzędnicze w Massachusetts. Jednak ostatecznie został odsunięty od władz w Massachusetts Bay Colony z powodu braku niezależności funkcji kościelnych i cywilnych od siebie., Około 1638 roku założył pierwszy Kościół Baptystyczny w Ameryce w nieskonsolidowanym wówczas Rhode Island (Providence), który stał się pierwszym w historii rządem opartym na założeniu absolutnej wolności religijnej. W tym samym czasie John Clarke, również pochodzący z Anglii i również niezadowolony z praktyki Religijnej w Massachusetts, założył Kościół Baptystyczny w Newport, R. I. Williams i Clarke zabezpieczyli kartę gwarantującą wolność cywilną i religijną w Rhode Island od króla Karola II w 1663 roku.,
z powodu ciągłej nietolerancji purytanów i innych osób w Nowej Anglii,
działalność Baptystów rozwinęła się w XVII wieku w New Jersey i Filadelfii. W 1707 roku powstał Filadelfijski związek Baptystów, składający się z pięciu zborów w New Jersey i Pensylwanii. Ten i następne Stowarzyszenia szanowały autonomię kościołów składowych, ale służyły jako Rady do wyświęcania i środek dyscyplinowania ministrów i rozstrzygania sporów kongregacyjnych., Do 1790 roku w USA było 35 stowarzyszeń baptystycznych i około 560 duchownych, 750 zborów i 60 000 członków
pod koniec XVIII wieku Isaac Backus z Middleborough, Mass., zakwestionował pogląd, że baptyści (i inne grupy chrześcijańskie), chociaż tolerowali, nadal musieli płacić podatki, aby wspierać ustanowiony (Kongregacyjny) Kościół. Inni baptyści zetknęli się z problemem na południu, gdzie widoczne były wpływy anglikańskie. W większości przypadków zmiany następowały powoli, ale poczyniono postępy w realizacji rozdziału Kościoła od państwa.,
John Leland, pastor z Wirginii, aktywnie wspierał ustawę o wolności religijnej Thomasa Jeffersona uchwaloną w Wirginii w 1786 roku. Jako kandydat delegatów rozważający projekt Konstytucji Federalnej, Leland pierwotnie zaproponował głosowanie przeciwko niej z powodu braku przepisów dotyczących wolności religijnej. Zaoferował swoje poparcie, jednak gdy jego przeciwnik na stanowisko delegata Stanu, James Madison, przekonał go, że przepis na wolność religijną zostanie zawarty w tym, co stało się Kartą Praw, pierwszych dziesięciu poprawkach do Konstytucji., Wpływ Baptystyczny był zatem znaczący w pierwszej poprawce: „Kongres nie będzie ustanawiał prawa dotyczącego ustanowienia religii lub zakazującego jej swobodnego wykonywania ( … )”
do 1833 roku wszystkie stany zjednoczone w swoich konstytucjach potwierdziły zasadę rozdziału Kościoła od państwa z pełną wolnością religijną.,
wezwanie do pracy misyjnej
Brytyjski pastor William Carey był najbardziej wpływową postacią w początkach nowoczesnego ruchu misyjnego, wyrażając wezwanie do służby zagranicznej pytaniem: „jeśli Ewangelia była godna wszelkiego przyjęcia, dlaczego nie jest głoszona wszystkim?”Był pierwszym zagranicznym przedstawicielem (wraz z Johnem Thomasem) począwszy od 1793 r . i pozostał zaangażowany w duszpasterstwo ewangeliczne i edukacyjne przez 40 lat w Serampore i okolicach w Indiach.,
w rzeczywistości pierwszym baptystą ewangelizującym w obcym kraju był George Lisle, uwolniony niewolnik i pierwszy wyświęcony czarny w Ameryce, który wypłynął z Gruzji, aby założyć kościoły na Jamajce w 1770 roku.
pod wpływem Kongregacjonalistów Carey Adoniram i Ann Judson wyruszyli do Indii w 1812 roku. Po zawarciu porozumienia z pojęciem chrztu (i stwierdzeniu, że jedynie Chrzest był biblijny) obaj stali się Baptystami. Nie angażowani już przez Kongregacjonalistów i zmuszeni do opuszczenia Indii przez Kompanię Wschodnioindyjską, osiedlili się na innym polu misyjnym, w Birmie., Tam Judson odegrał kluczową rolę w rozwoju Kościoła i uczniostwie aż do swojej śmierci w 1850 roku, a jego żywotne dziedzictwo jest uznawane przez tamtejszych przywódców baptystycznych.
inny misjonarz, Luther Rice, który pierwotnie miał służyć Judsonom, powrócił z Indii z powodów medycznych i zebrał poparcie dla Judsonów.
jego największym wkładem było powołanie w 1814 roku Generalnej Konwencji misyjnej denominacji baptystycznej w Stanach Zjednoczonych dla Misji Zagranicznych (Konwencja Triennale), pierwszej Zjednoczonej Narodowej Organizacji misyjnej powstałej w USA., i prekursorem dzisiejszego amerykańskiego baptystycznego Zarządu międzynarodowych ministerstw.
Rice głosił kazania i zbierał pieniądze dla misjonarzy pracujących w wielu dziedzinach. Zainspirował Lotta Cary ' ego, który później założył African Missionary Society of Richmond i założył pierwszy Kościół Baptystyczny w Liberii.
Rice wywarł również wpływ na Johna Masona Pecka, kluczową postać w domowej pracy misyjnej w USA na początku I połowie XIX wieku.,
w 1824 roku Rice i inni pomogli w utworzeniu Baptist General Tract Society, które później przekształciło się w American Baptist Publication Society i ostatecznie American Baptist Board of Educational Ministries. Celem tej pierwotnej organizacji było wykorzystanie środków edukacyjnych ” do rozpowszechniania prawdy ewangelicznej i do artykułowania zdrowej moralności.”Jego praca ewoluowała poprzez drukowanie traktatów w wydawnictwie książkowym i programowym. W XIX wieku w wielu częściach Stanów Zjednoczonych prowadzono działalność edukacyjną, m.in. poprzez kolportery i wagony kolejowe.
w USA, John Mason Peck, Isaac McCoy i inni byli przykładem misji American Baptist Home Mission Society-założonej w 1832 roku; obecnie American Baptist Board of National Ministries-w zakresie ewangelizacji, duszpasterstwa z rdzennymi Amerykanami i zakładania instytucji edukacyjnych.,
początki amerykańskiej organizacji baptystycznej
kwestia niewolnictwa osiągnęła szczyt w 1845 roku, kiedy American Baptist Foreign Mission Society stwierdziło, że nie może wyznaczyć żadnego kandydata do służby, który przetrzymywał niewolników i kiedy American Baptist Home Mission Society zdecydowało, że konieczne są oddzielne konwencje Północne i południowe. W odpowiedzi powstała Południowa Konwencja Baptystyczna.,
Północni baptyści pozostawali zorganizowani jako grupa towarzystw do 1907 roku, kiedy to powstała Północna Konwencja Baptystów w celu zorganizowania koordynacji pracy towarzystw przy zachowaniu autonomii kościołów składowych.
założona w 1913 roku Rada ds. świadczeń duchownych i misjonarzy zaczęła zaspokajać potrzeby medyczne, ubezpieczeniowe i emerytalne wyświęconych i świeckich pracowników kościoła.,
American Baptist Life and Mission Today
jako potwierdzenie, że życie i misja amerykańskich Baptystów przekracza jakikolwiek określony obszar geograficzny, Północna Konwencja Baptystów została przemianowana na amerykańską Konwencję Baptystów w 1950 roku. W 1972 roku, w trakcie reorganizacji, która częściowo zreformowała skupioną wokół Kongregacji misję denominacji, jej nazwa została ponownie zmieniona na American Baptist Churches USA.,
pod względem geograficznym Amerykańscy baptyści byli najliczniejsi w północnych stanach, chociaż w ostatnich dziesięcioleciach nastąpił wzrost Kościoła na wielu obszarach południa. Numerycznie, Amerykańskie kościoły Baptystyczne USA, które obejmują około 5800 zborów i 1,5 miliona członków, jest około jednej dziesiątej wielkości
Południowej Konwencji baptystycznej i zajmuje szóste miejsce pod względem wielkości wśród największych Baptystów.
wyrastające z pierwszego związku baptystycznego założonego w 1707 roku Amerykańskie zbory Baptystyczne USA składają się obecnie z 33 regionów., Ich wielkość sięga od pojedynczych ośrodków miejskich w Cleveland, Chicago, Nowym Jorku, Filadelfii, Pittsburghu, Indianapolis i Los Angeles do 13-stanowych amerykańskich kościołów baptystycznych Południa, od 34 zborów ABC Z Rochester / Genesee do prawie 500 kościołów Konwencji baptystycznej Wirginii Zachodniej.
Centrum misyjne amerykańskich kościołów baptystycznych w Valley Forge, Pa.,, służył od 1962 roku jako główne miejsce do bieżącego planowania krajowych i zagranicznych prac misyjnych, a także do produkcji różnych środków mających na celu pomoc lokalnym kościołom i ich przywódcom w ich ministerstwach.
obecnie setki amerykańskich misjonarzy baptystycznych w kraju i za granicą służą we współpracy z innymi w różnych służbach mających na celu wzmocnienie warunków duchowych, fizycznych i społecznych w Stanach Zjednoczonych i w ponad 20 innych krajach.,
w całej swojej historii Amerykańscy baptyści kierowani przez Ewangelię byli bezpośrednio aktywni w instytucjach społeczeństwa w celu promowania holistycznej i uzdrawiającej zmiany. Tradycja pomocy społecznej i duszpasterstwa sięga wstecz do uwłaszczenia i edukacji wyzwoleńców po wojnie domowej, poprzez frontowe wspieranie Ruchu Praw Obywatelskich, upodmiotowienie kobiet w kościele i społeczeństwie, odpowiedzialność ekologiczną i wiele współczesnych kwestii sprawiedliwości., Ze względu na długoletnie zaangażowanie w dotarcie do wszystkich osób i społeczność z nimi, Amerykańskie kościoły Baptystyczne USA today jest najbardziej rasowo inkluzywnym organem w protestantyzmie i w ciągu najbliższych kilku lat nie będzie się składać z żadnej grupy rasowej/etnicznej większości.
biorąc pod uwagę powołanie Chrystusa do służby na całym świecie (Dzieje Apostolskie 1:8) Amerykańscy baptyści zawsze aktywnie angażowali się w służbę ekumeniczną, zarówno lokalnie, jak i w takie organy, jak Narodowa Rada Kościołów Chrystusa, Światowa Rada Kościołów i Światowy Sojusz Baptystów.,
obecnie baptyści na całym świecie liczą 43,000,000 ochrzczonych członków–a wspólnota licząca ponad 100,000,000 osób–w około 160,000 kościołach. Największy wzrost można zaobserwować w dwóch trzecich światów Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej.