Ali został pozbawiony tytułu po odmowie draftu z Frazierem panującym podczas nieobecności rywala na ringu. Podczas gdy apolityczny Frazier był nieco altruistyczny wobec Alego, ich rywalizacja nasiliła się bliżej walki, gdy Ali obraźliwie odrzucił Fraziera jako „Wuja Toma”. Obaj zawodnicy otrzymali wówczas rekordową kwotę 2,5 mln dolarów za prawdopodobnie największą walkę w historii. Frank Sinatra pracował jako fotograf na ringu w walce, która wykraczała poza sport.,
W swojej 32 walce zawodowej, „największy” został ujawniony jako śmiertelnik przez swojego największego rywala, zanim Ali potwierdził swój status dwoma zwycięstwami w epickiej trylogii.
Ali:
” nie oddałem, Joe zasłużył.”
słowa bolą mnie bardziej niż ciosy.,”
2) 31 marca 1973: 12-round split-decision loss v Ken Norton (NABF heavyweight title; Sports Arena, San Diego)
Po 10 zwycięstwach na bounce, Ali był zdecydowanym faworytem do przepłynięcia przez cały czas zmagań z niezheraldowanym Kenem Nortonem, byłym Marine. Kontuzja kostki utrudniła przygotowania Alego i bardzo nie doceniał przeciwnika.
złamana szczęka była nagrodą Ali, prawdopodobnie spowodowaną prawą ręką Nortona w drugiej rundzie., Ali heroicznie udało się przetrwać dystans, ale Norton przejął kontrolę w ostatniej rundzie bliskiej walki, aby odnieść szokujące zwycięstwo. .
Ali:
„tak bardzo koncentrowałem się na próbie pokonania Nortona, że nie zdawałem sobie sprawy z bólu. Był lepszy niż myślałem.”
Kiedy pierwszy raz walczyłem z Alim, czułem, że to zaszczyt być na tym samym ringu co on”.,
3) 15 lutego 1978: 15-rundowy split-decision losing v Leon Spinks (WBA/WBC heavyweight titles Las Vegas
złoty medalista olimpijski na igrzyskach w Montrealu 1976, Spinks (inny były Marine) wziął na siebie tytuł mistrza świata w swojej ósmej zawodowej walce-ówczesny rekord – stając się jedynym pretendentem do tytułu z Ali w ringu. Spinks trenował rozsądnie, podczas gdy Ali podobno sparował mniej niż dwa tuziny rund według swojego biografa Thomasa Hausera., Walka okazała się trudna ze względu na brak doświadczenia Spinksa, a postawa Ali przed walką odpowiadała ich obojętności.
W nudnym rewanżu Spinks niestety naśladował nierozważne przygotowania swojego bohatera.
Ali:
„ze wszystkich walk, które przegrałem w boksie, przegrana ze Spinksem najbardziej bolała. To dlatego, że to była moja wina.”
Spinks:
” jestem najnowszy, ale Ali nadal jest najlepszy.,”
4) 2 października 1980: przeszedł na emeryturę po 10 rds przeciwko Larry ’emu Holmesowi (WBC World heavyweight title; Caesars Palace, Las Vegas)
już wykazując oczywiste oznaki Parkinsona – wyraźnie widoczne w filmie dokumentalnym ESPN' 30 for 30 ” Muhammad i Larry ' – Ali był w jakiś sposób licencjonowany do walki w tragicznym wysiłku, aby stać się czterokrotnym mistrzem, zarabiając zgłoszoną najlepszą w karierze torebkę 8 milionów dolarów na walkę ze swoim byłym partnerem sparingowym i przyjacielem Holmesem.,
Po latach okazało się, że Nevada Athletic Commission haniebnie zatwierdziła licencję Alego, mimo że zmagał się on w badaniach przed walką. Również źle radził sobie z niepotrzebnymi lekami na tarczycę przed walką.
Holmes-35 zwycięstw w tym, co stanie się passą 48 walk-uderzył swojego przyjaciela w jak najbardziej miłosierny sposób, jak to możliwe, wyraźnie decydując się nie iść na nokaut, ale Ali nadal znosił straszne pobicie, zanim trener Angelo Dundee w końcu wezwał halt.,
Ali:
„po pierwszej rundzie wiedziałem, że mam kłopoty. Byłem zmęczony, nic nie zostało.”
pobiłem swojego bohatera i nie podobało mi się to.”
5) 11 grudnia 1981: 10-rundowa jednogłośna decyzja na punkty przegrana z Trevorem Berbickiem (Walka bez tytułu; Queen Elizabeth Sports Centre, Nassau, Bahamy)
do czasu tej walki, nawet Amerykańskie komisje bokserskie nie zgodziły się na licencję Alego, którego stan zdrowia był gorszy niż 'strzał'., Bahamski raj podatkowy w Nassau zastosował się jednak do szamotaniny walki i awansu, w której zawodnicy podszywający się pod karty dzielili rękawice, a dzwonek krowy został pospiesznie wyprodukowany, aby zasygnalizować początek i koniec rund.
kilka tygodni przed swoimi 40.urodzinami, Ali wziął na siebie 27-letniego Berbicka, który po jednym nieudanym pojedynku o tytuł Mistrza Świata osiągnął rekord 19-2-1. Ali, w kiepskim stanie, zdołał przetrwać pierwszą połowę walki, nie ponosząc zbyt dużej kary przed walką przez ostatnie trzy rundy.,
Ali:
„ojciec czas mnie dogonił… tym razem żadnych wymówek.”
Berbick:
” był moją inspiracją od kiedy byłam uczennicą. „