powierzchnie porowate występują w dwóch typach: powierzchni makroporowatych i mikroporowatych. Rozmiary porów mikroporowatych powierzchni są porównywalne do wielkości cząsteczek. Gospodarka wodna, separacja gazów, odzyskiwanie oleju oraz usuwanie zanieczyszczeń organicznych i metalowych ze strumieni procesowych wykorzystują mikroporowate powierzchnie. Makroskopowe powierzchnie mają duże pory, które umożliwiają płynny ruch wody i powietrza.
w galwanizacji metal nieszlachetny jest narażony przez pory., Stopień porowatości zależy od grubości poszycia, metody aplikacji, chropowatości metali nieszlachetnych i czystości metali nieszlachetnych. Porowatość maleje wraz ze wzrostem grubości poszycia. Szorstkie powierzchnie metalowe i brud lub tlenek na powierzchni metalu nieszlachetnego prowadzą do pojawienia się porów. Korozja porów powoduje, gdy metal nieszlachetny jest narażony na działanie środowiska korozyjnego przez te pory. Może to spowodować korozję metali nieszlachetnych lub produkt korozji może pełzać po powierzchni. Korozję tę można zminimalizować dzięki zastosowaniu grubszych powłok., Stale nierdzewne PM mają słabą odporność na korozję ze względu na porowatość, co prowadzi do korozji szczelinowej. Ta odporność na korozję poprawia się, gdy większy procent porowatości jest uszczelniony.
porowatość powierzchni można zmniejszyć za pomocą procesu chemicznego osadzania z fazy gazowej (CVD). W tym procesie krystalizuje się powłoka, atom po atomie z fazy gazowej. Ponieważ atomy mają dużą mobilność powierzchni, są przyciągane do otworów lub porów. Tak więc wady powierzchni są wypełniane w miarę wzrostu powłoki., W procesie CVD powstaje bardzo gęsta i nieprzepuszczalna warstwa powłoki, która chroni podłoże przed atakiem korozji i agresywnych chemikaliów.