według starożytnych źródeł pisanych morwy były zwykle sadzone na pustyniach, granicach pól, przed domami. W trzecim miesiącu kalendarza księżycowego, który został nazwany „miesiąc jedwabników” rozpoczął się proces hodowli jedwabników. Pierwszego dnia tego miesiąca kobiety myły ziarno (jaja jedwabników) czystą wodą, a następnie umieszczały je w ciepłym „jedwabniku domu”. Aby stymulować szybkie narodziny gąsienic, ziarno podlewano wywarem ziołowym., Obowiązkowo w „domu jedwabników” należało utrzymywać dokładną temperaturę i ciszę, utrzymywać ją w czystości, przewietrzać, ale unikać nadmiernego ruchu powietrza. Początkowo Zboże trzymano w korytach paszowych. W ciągu 20-22 dni gąsienice zaczęły przepoczwarzać się. Następnie umieszczano je w sitach i umieszczano na drewnianych stojakach. Następnie kokony były poparzane przegotowaną wodą i nici były odwijane. W wyniku tej operacji serycyna została częściowo zmyta i pozostały nietknięte włókna o długości 700-1000 m. Włókna przekształciły się w jeden wątek za pomocą koła przędzalniczego.
