Przegląd „The Borgias” i „The Family Medici”: Dangerous Dynasties

przeplatające się kroniki dynastii Borgiów i Medyceuszy oferują bogaty materiał do takiej narracji. Dwie z najbogatszych rodzin w renesansowych Włoszech walczyły o najwyższą władzę, przejmując trony Królewskie i kościelne siłą i przebiegłością. Tradycyjna wersja czyni z Medyceuszy bohaterów, filantropijnych bankierów, którzy sprzyjali rozwojowi humanizmu i nauki, zamawiając arcydzieła sztuki Donatello, Botticellego i Leonarda da Vinci., Złoczyńcy, Borgiowie, stali się synonimem zła, obejmującym całą gamę grzechów głównych, doprawionych pogłoskami o kazirodztwie i okazjonalnych zastosowaniach trucizny.

taka historia, gdy jest prezentowana na scenie i ekranie – myśli się o Operze Donizettiego „Lukrecja Borgia”, opartej na sztuce Victora Hugo, lub o” Borgiach”, serialu z Jeremym Ironsem —można pominąć niuanse i dostosować fakty, ponieważ historia wymaga. Ale historycy, którzy szukają szerokiego czytelnictwa, dając swoim czytelnikom dramat, którego pragną, muszą uszanować historyczny zapis w całej jego złożoności.,

„The Borgias: Power and Fortune” Paula Stratherna i „The Family Medici: the Hidden History of the Medici Dynasty” Mary Hollingsworth (po raz pierwszy opublikowane w 2018 roku i wkrótce wydane w miękkiej oprawie) prezentują właśnie takie niuansowe relacje. I nie są to pierwsze wypady ich autorów w tym okresie, każdy wcześniej postawił roszczenie w drugiej dynastii, że tak powiem. W 2016 roku opublikował „The Medici: Power, Money, and Ambition in the Italian Renaissance”, a wcześniej opublikował „The Borgias: History ' s Most Notorious Dynasty” (2011)., Wszystkie cztery są wspaniałymi książkami, autorytatywnymi i dobrze napisanymi przez niezależnych uczonych, którzy wiedzą, jak sprawić, by przeszłość ożyła, nie zamieniając jej w miazgę.

obaj autorzy rozpoczynają swoje Kroniki Medyceuszy od sceny o wysokim dramacie, następnie cofają się do początku i postępują chronologicznie, na przemian między w pełni renderowanymi scenami i żwawymi podsumowaniami. Pan Strathern zaczyna od spisku Pazziego, jednego z najkrwawszych fragmentów w historii Włoch. Pod koniec XV wieku Medyceusze rządzili Florencją jako książęta z wyjątkiem imienia, pod wodzą młodego Wawrzyńca Medyceusza., W 1478 r. rywalizujący klan Pazzi planował przejęcie kontroli nad miastem. Pan Strathern rozpoczyna się żywą sceną Wawrzyńca i jego świty jadących na Mszę. Za nimi idzie jego młodszy brat, Giuliano, któremu towarzyszyli jego przyjaciele Bernardo Bandini i Francesco De ' Pazzi.

Kiedy zaczyna się Msza Św., jak relacjonuje Pan Strathern, „dwa oddzielne incydenty mają miejsce jednocześnie. Przy drzwiach Bernardo Bandini wyciąga sztylet, obraca się i wbija go w głowę Giuliano de' Medici z taką siłą, że czaszka Giuliano zostaje rozszarpana kroplą krwi.,”Francesco De' Pazzi przyłącza się do brutalnego morderstwa. Tymczasem dwaj kapłani stojący za Wawrzyńcem wyciągają noże ze swoich szat, aby go dźgnąć, ale młody pan odrywa się, otrzymując tylko powierzchowną ranę i ucieka w bezpieczne miejsce. Spisek się nie powiódł.

„Rodzina Medyceuszy” Mary Hollingsworth zaczyna się około 50 lat później, od graficznego opisu oblężenia Florencji przez armię złożoną przez papieża Klemensa VII. urodzony Giulio De' Medici, papież Klemens był nieślubnym synem Giuliano de ' Medici, urodził się miesiąc po zabójstwie ojca w spisku Pazzi., Trzy lata przed oblężeniem zdecydowana większość florenckich ludzi, znużonych władczymi sposobami Medyceuszy, głosowała za ich wygnaniem. Clement, pisze Pani Hollingsworth, ” był zdeterminowany, aby odwrócić tę całkiem zgodną z prawem decyzję, bez względu na koszty.”Mógł być wikariuszem Chrystusa, ale jego pierwsza lojalność była wobec jego klanu. „Nie uważał Florencji za niepodległą Republikę, ale za osobiste Lenno własnej rodziny.”

rozpoczyna się w święto św. Jana Chrzciciela i kontrastuje ponury nastrój w 1530 roku, roku oblężenia, z wesołością poprzednich uroczystości., „Nie było ani bankietów, ani walk byków, ani śmiechu, ani muzyki.”Nie było bankietów, ponieważ nie było jedzenia: konie i koty zostały ubite, a szczury sprzedawały za 16 soldi, dzienną pensję Rzemieślnika w dobrych czasach. Całe złoto i srebro w kościołach zostało przetopione, aby zapłacić najemnikom broniącym miasta. Do czasu kapitulacji Florencji, 10 miesięcy po rozpoczęciu oblężenia, jedna trzecia ludności zginęła, ale ponownie znalazła się pod kontrolą Medyceuszy.

te początkowe sceny przewidują kierunek, w którym zmierzą się książki. Mr., Strathern nie tuszuje bezczelnych ambicji Medyceuszy, jednak jego książka jest ogólnie podziwiającym portretem dynastii. Nazywa Wawrzyńca „wspaniałym”, sobrykietem często pomijanym przez współczesnych historyków, i przedstawia go jako bohatera akcji, który mógł być grany przez Errola Flynna. Pani Hollingsworth nie chce oczerniać Medyceuszy, ale jej książka wyraźnie ma na celu odebranie im świetnej reputacji. Klemens VII jest zwykle pamiętany za aprobatę teorii heliocentrycznej Kopernika na sto lat przed procesem Galileusza i za ochronę Żydów przed Inkwizycją., Hollingsworth wskazuje, że był gotów poświęcić tysiące istnień ludzkich, aby utrzymać swoje rodzinne miasto pod kontrolą Medyceuszy.

kiedy obaj autorzy zwracają się do Borgiów, stawiają w perspektywie osławioną reputację dynastii, powołując się na przykłady równie skandalicznej niemoralności w postępowaniu rywali., Na przykład Aleksander VI, uważany za najbardziej nikczemnego z papieży Borgii, nie był bynajmniej pierwszym czy jedynym papieżem, który złamał śluby czystości i ubóstwa (spłodził kilkoro dzieci): w XV wieku papiestwo było doczesnym urzędem z duchowymi ozdobami. Jednak trudne fakty klanu Borgia mogą być dość opisane jako ujawniające deprawację w nadzwyczajnym, jeśli nie potwornym stopniu. Każda prawdziwa tablica genealogiczna Borgiów jest ćwiczeniem spekulacyjnym, usianym kropkowanymi liniami wskazującymi pozamałżeńskie relacje i znaki zapytania dotyczące pochodzenia., Przerażające okrucieństwo tłumi historyczny zapis. Na wieczorny sport Cesare Borgia, syn papieża, zaprosił swoją siostrę lukrecję (z którą mógł mieć związek seksualny), aby dołączyła do niego na balkonie, gdy brał udział w ćwiczeniu łucznictwa, używając przestępców na dziedzińcu jako celów.

Pan Strathern znajduje więcej miejsca na ekscytujące anegdoty o seksie i przemocy niż MS., Hollingsworth robi, a obaj autorzy sięgają poza rodzinę Borgii, aby narysować portrety skandalicznych władców z rywalizujących klanów. Pan Strathern powtarza twierdzenie nowoczesnego historyka, że śmierć papieża Pawła II, potomka rodziny Barbo, była wynikiem nadmiernej konsumpcji melonów i sodomii w upalny dzień; pani Hollingsworth przyznaje się do melonów, ale pomija bzdury. Ona jest dezenter dwóch w rozłączaniu węzłów zmieniających sojuszy i rywalizacji oraz w wyjaśnianiu skomplikowanych transakcji biznesowych z tego okresu. Mr., Strathern ma godny podziwu talent do szkiców biograficznych, szczególnie artystów i pisarzy. Jego portret Machiavellego jest szczególnie piękny: przypomina nam, że choć Cesare Borgia był okrutny, był wzorem „księcia” częściowo z powodu tej właśnie jakości.

prawda może być dziwniejsza niż fikcja, bardziej ekscytująca i zaskakująca, ale jest znacznie bardziej chaotyczna. Wszechstronna prezentacja wydarzeń historycznych zbliża się do sztuki, ponieważ wymaga ciągłych osądów, co należy uwzględnić, a co pominąć, z rozsądnym okiem na ogólny kształt narracji., Współcześni historycy mogą rzucać cień na reputację Medyceuszy, ale żadna perspektywa i równowaga nie mogą osłabić zapisu zbrodni Borgiów, co równa się każdej powieści pulp novel w jej mocy do szoku.

– Pan James jest autorem „Pagan Light: Dreams of Freedom and Beauty in Capri.”