różne metody określania punktu równoważności obejmują:
wskaźnik pH wskaźnik pH jest substancją, która zmienia kolor w odpowiedzi na zmianę chemiczną. Wskaźnik kwasowo-zasadowy (np. fenoloftaleina) zmienia kolor w zależności od pH. często stosuje się również wskaźniki Redox. Kropla roztworu wskaźnika jest dodawana do miareczkowania na początku; gdy zmiana koloru została osiągnięta punkt końcowy, jest to przybliżenie punktu równoważności. Przewodność przewodność roztworu zależy od jonów, które są w nim obecne., Podczas wielu miareczkowania przewodnictwo zmienia się znacząco. (Na przykład, podczas kwasowo-zasadowego miareczkowania, jony H3O+ i OH-reagują tworząc neutralny H2O. To zmienia przewodność roztworu.) Całkowita przewodność roztworu zależy również od innych jonów obecnych w roztworze (np. jonów przeciwnych). Nie wszystkie jony w równym stopniu przyczyniają się do przewodności; zależy to również od mobilności każdego jonu i od całkowitego stężenia jonów (siły jonowej). Tak więc przewidywanie zmiany przewodności jest trudniejsze niż jej pomiar., Zmiana koloru w niektórych reakcjach roztwór zmienia kolor bez dodawania wskaźnika. Jest to często widoczne w miareczkowaniu redoks, na przykład, gdy różne stany utleniania produktu i reagenta wytwarzają różne kolory. Wytrącanie jeśli reakcja tworzy ciało stałe, to osad tworzy się podczas miareczkowania. Klasycznym przykładem jest reakcja Ag+ i Cl-w celu utworzenia bardzo nierozpuszczalnej soli AgCl. Co zaskakujące, zwykle utrudnia to dokładne określenie punktu końcowego. W rezultacie, miareczkowania opadów często muszą być wykonane jako powrót miareczkowania., Izotermiczny kalorymetr miareczkowania izotermiczny kalorymetr miareczkowania wykorzystuje ciepło wytwarzane lub zużywane przez reakcję w celu określenia punktu równoważności. Jest to ważne w miareczkowaniu biochemicznym, takim jak oznaczanie, w jaki sposób substraty wiążą się z enzymami. Miareczkowanie termometryczne miareczkowanie termometryczne jest niezwykle wszechstronną techniką. Odróżnia się to od miareczkowania kalorymetrycznego tym, że ciepło reakcji (na co wskazuje wzrost lub spadek temperatury) nie jest wykorzystywane do określenia ilości analitu w roztworze próbki., Zamiast tego, punkt równoważności jest określony przez szybkość zmian temperatury. Ponieważ miareczkowanie termometryczne jest względną techniką, nie jest konieczne prowadzenie miareczkowania w Warunkach izotermicznych, a miareczkowanie może być prowadzone w plastikowych lub nawet szklanych naczyniach, chociaż naczynia te są zazwyczaj zamknięte, aby zapobiec bezpańskie przeciągi powodujące „hałas” i zakłócające punkt końcowy. Ponieważ miareczkowanie termometryczne może być przeprowadzane w warunkach otoczenia, są one szczególnie dobrze dostosowane do rutynowych procesów i kontroli jakości w przemyśle., W zależności od tego, czy reakcja między titrantem a analitem jest egzotermiczna lub endotermiczna, temperatura wzrośnie lub spadnie podczas miareczkowania. Gdy cały analit został zużyty w reakcji z titrantem, zmiana tempa wzrostu lub spadku temperatury ujawnia punkt równoważności i można zaobserwować przegięcie w krzywej temperatury. Punkt równoważności można dokładnie zlokalizować stosując drugą pochodną krzywej temperatury., Oprogramowanie stosowane w nowoczesnych zautomatyzowanych systemach miareczkowania termometrycznego wykorzystuje wyrafinowane algorytmy wygładzania cyfrowego, aby „szum” wynikający z bardzo czułych sond temperaturowych nie zakłócał generowania gładkiego, symetrycznego drugiego pochodnego „piku”, który określa punkt końcowy. Technika ta jest zdolna do bardzo wysokiej precyzji, a współczynniki wariancji (CV) mniejsze niż 0,1 są powszechne. Nowoczesne termometryczne sondy miareczkowania temperatury składają się z termistora, który tworzy jedno ramię mostu Wheatstone ' a., W połączeniu z elektroniką o wysokiej rozdzielczości, najlepsze termometryczne systemy miareczkowania mogą rozwiązać temperatury do 10-5K. ostre punkty równoważności uzyskano w miareczkowaniu, gdzie zmiana temperatury podczas miareczkowania była tak mała, jak 0,001 K. technika może być stosowana do zasadniczo każdej reakcji chemicznej w płynie, gdzie jest entalpia zmiana, chociaż Kinetyka reakcji może odgrywać rolę w określaniu ostrości punktu końcowego. Miareczkowanie termometryczne zostało z powodzeniem zastosowane do miareczkowania kwasowo-zasadowego, redox, EDTA i strącania., Przykładami udanych miareczkowania strącania są siarczan przez miareczkowanie jonami baru, fosforan przez miareczkowanie magnezem w roztworze amoniaku, chlorek przez miareczkowanie azotanem srebra, nikiel przez miareczkowanie dimetyloglioksymem i fluor przez miareczkowanie glinem (jako K2NaAlF6) ponieważ sonda temperatury nie musi być podłączona elektrycznie do roztworu (jak w miareczkowaniu potencjometrycznym), miareczkowanie niewodne może być przeprowadzone tak łatwo, jak miareczkowanie wodne., Roztwory, które są silnie zabarwione lub mętne, mogą być analizowane termometrycznie bez dalszej obróbki próbki. Sonda jest zasadniczo bezobsługowa. Przy użyciu nowoczesnych, precyzyjnych biuret napędzanych silnikiem krokowym, zautomatyzowane miareczkowanie termometryczne jest zwykle wykonywane w ciągu kilku minut, co czyni technikę idealnym wyborem tam, gdzie wymagana jest wysoka wydajność laboratoryjna. Spektroskopia Spektroskopia może być stosowana do pomiaru absorpcji światła przez roztwór podczas miareczkowania, jeśli widmo reagenta, titranta lub produktu jest znane., Względne ilości produktu i reagentu mogą być wykorzystane do określenia punktu równoważności. Alternatywnie, obecność wolnego titranta (co wskazuje, że reakcja jest zakończona) można wykryć na bardzo niskich poziomach. Przykładem solidnego detektora końcowego do wytrawiania półprzewodników jest EPD-6 systemowa reakcja sondowania przy maksymalnie sześciu różnych długościach fal Amperometria Amperometria może być stosowana jako technika detekcji (miareczkowanie amperometryczne)., Prąd spowodowany utlenieniem lub redukcją reagentów lub produktów w elektrodzie roboczej zależy od stężenia tego gatunku w roztworze. Punkt równoważności można wówczas wykryć jako zmianę prądu. Metoda ta jest najbardziej przydatna, gdy nadmiar titrant może być zmniejszona, jak w miareczkowanie halogenków z Ag+. (Jest to też przydatne w tym, że ignoruje ono osad.)