obszar ten został zasiedlony do IX wieku, kiedy niewielki obszar pośrodku Wysp realnych po obu stronach Rio de Janeiro był znany jako Rivoaltus, czyli „wysoki brzeg”. Ostatecznie Businiacus stał się znany jako Grand Canal, a dzielnica Rialto, odnosząc się tylko do obszaru na lewym brzegu.
Rialto stało się ważną dzielnicą w 1097 roku, kiedy przeniósł się tam rynek Wenecki, a w następnym stuleciu zbudowano most łodzi przez kanał wielki, zapewniający dostęp do niego. Został on wkrótce zastąpiony przez Most Rialto., Od tego czasu most stał się kultowy, pojawiając się na przykład w pieczęci Rialto w Kalifornii („The Bridge City”).
rynek rozwijał się, zarówno jako rynek detaliczny, jak i hurtowy. Zbudowano magazyny, w tym słynne Fondaco dei Tedeschi po drugiej stronie mostu. W międzyczasie pojawiły się sklepy sprzedające towary luksusowe, banki i agencje ubezpieczeniowe, a w okolicy znajdowały się urzędy skarbowe miasta. W Rialto znajdowała się także rzeź miejska.,
większość budynków w Rialto została zniszczona w pożarze w 1514 roku, jedynym ocalałym był Kościół San Giacomo di Rialto, podczas gdy reszta obszaru została stopniowo odbudowana. Z tego okresu pochodzi Fabriche Vechie, natomiast Fabbriche Nuove jest tylko nieco nowsze, datowane na rok 1553. Rzeźba Il Gobbo di Rialto została również wyrzeźbiona w XVI wieku.
Rialto jest wspomniane w dziełach literatury, zwłaszcza w Kupcu weneckim Szekspira, gdzie Salanio pyta: „Jakie wieści o Rialto?”na otwarciu aktu III, scena I., W sonetach z portugalskiego sonetu 19 Elizabeth Barrett Browning pisze, że ” Rialto duszy ma swój towar…”.