kandydat na prezydenta GOP Ronald Reagan, jego partner, George Bush, i ich żony, Nancy Reagan i Barbara Bush, fala z podium w 1980 Republikańskiej Konwencji Narodowej w Detroit w dniu 17 lipca. W wyborach Busha Reagan stworzył mandat, który zjednoczył partię., AP Ukryj podpis
włącz podpis
AP
kandydat na prezydenta GOP Ronald Reagan, jego partner, George Bush, i ich żony, Nancy Reagan i Barbara Bush, fala z podium w 1980 Republikańskiej Konwencji Narodowej w Detroit w dniu 17 lipca. W wyborach Busha Reagan stworzył mandat, który zjednoczył partię.
AP
minie trochę czasu, zanim dowiemy się, czy wybór kandydata na prezydenta Mitta Romneya z Rep. Paul Ryan, aby dołączyć do republikańskiego biletu, będzie plusem lub minusem dla jego kampanii.,
moim zdaniem nie od kiedy Jack Kennedy wybrał Lyndona Johnsona wybór biegacza naprawdę nie wpłynął na wynik w listopadzie. LBJ w końcu pomógł doprowadzić Teksas do demokracji w 1960 roku. Ale zapis kolejnych nr 2 jest nieco mieszany. Oto moja karta wyników:
Powiedział, że Minnesotan jest najlepiej wykwalifikowany, aby zostać prezydentem, jeśli coś mu się stanie., Liberalizm Humphreya pomógł również złagodzić pewną opozycję wobec Johnsona z lewicy. Werdykt: PLUS.
Miller ogłosił już decyzję o przejściu na emeryturę w 1964 roku, ale jako Wschodniokatolik i Katolik wniósł równowagę geograficzną i religijną do mandatu GOP. Albo, jak mówił Goldwater niejednokrotnie, wybrał Millera, ponieważ ” doprowadzał LBJ do szału.,”Ostatecznie jednak Miller nie wziął udziału w wyborach, w których GOP został pochowany w listopadzie. W tym roku nic nie pomogło Goldwater. Werdykt: MINUS.
Agnew, wybrany na gubernatora Maryland w 1966 roku jako liberał, w 1968 roku przeszedł na prawicę, zwłaszcza że oryginalny wybór Agnew do Białego Domu, nowojorski Nelson Rockefeller, dillydalled na decyzję, czy kandydować., Agnew otrzymał również uwagę narodową, kiedy bezpośrednio skrytykował czarnych przywódców w Maryland w następstwie zamieszek po zabójstwie wielebnego Martina Luthera Kinga Jr., który najwyraźniej wygrał zawiadomienie sens stroma Thurmonda, R-S. C. i Johna Tower, R-Texas, który wezwał Nixona, aby poszedł z Agnew – co zrobił, dzień po tym, jak Agnew nominował go na prezydenta na konwencji., Oczywiście było to w dniu, w którym lustracja potencjalnych wyborców wiceprezydentów była niespotykana; gdyby ktoś przeprowadził najbardziej pobieżne śledztwo w sprawie Agnew, mógłby dowiedzieć się o jego korupcji i łapówkarstwie-działalności, która rozpoczęła się jeszcze przed jego gubernatorstwem, kiedy był dyrektorem Hrabstwa Baltimore. Ale Agnew podała retorykę ataku czerwonego mięsa-psa, której Nixon wyraźnie poszukiwał w swojej kandydatce. Werdykt: MINUS.
, George McGovern, kandydat na prezydenta, stanac przed delegatami do Demokratycznej Konwencji Narodowej w Miami Beach w 1972 roku, Fla. Mniej niż miesiąc po jego wyborze, Eagleton będzie z mandatu. AP Ukryj podpis
Przełącz podpis
AP
Sen Thomas Eagleton, kandydat na wiceprezydenta USA, i sen George McGovern, kandydat na prezydenta, stanąć przed delegatami na 1972 Demokratycznej Konwencji Narodowej w Miami Beach, Fla. Mniej niż miesiąc po jego wyborze, Eagleton będzie z mandatu.,
AP
I podczas gdy kandydat na prezydenta Hubert Humphrey wziął Walić, głównie z lewicy, podczas tej dzielącej kampanii wyborczej, Muskie zdobył szacunek z obu skrzydeł partii przez cały upadek. Werdykt: PLUS.
Jeśli żaden z kandydatów nie miał zamiaru pomóc Barry ' emu Goldwaterowi w 1964 roku, to samo można by powiedzieć o tym, kogo George McGovern wybierze w 1972 roku., Mimo to, objawienie przez sen. Thomas Eagleton z Missouri-zaledwie dwa tygodnie po tym, jak został wybrany-że był leczony na depresję z terapii elektrowstrząsami i był hospitalizowany kilka razy na początku 1960 roku rzucił imprezę na pętlę. McGovern mógł słynnie powiedzieć, że był „1,000 procent” dla Eagleton, ale była ogromna presja na Eagleton wycofać … co zrobił, 17 dni po tym, jak został wybrany na mandat. Werdykt: MINUS.
, McGovern próbował zachęcić innych Demokratów, w tym senatora Edwarda Kennedy ' ego, ale wszyscy odmówili. Werdykt: MINUS.
Demokrata: jesli Jimmy Carter byl outsiderem z Poludnia z uprawnieniami anty-establishmentowymi i bez doswiadczenia Waszyngtonu, Sen.Walter Mondale z Minnesoty, big-government liberal i czlonek „klubu” w dobrej kondycji, byl doskonala przeciwwaga. Chociaż Carter miał mieć napięte stosunki z wieloma Demokratami w Kongresie, nigdy nie stracili szacunku dla Mondale ' a. Był także jednym z najbardziej utytułowanych zawodników w historii NBA, w którym zwyciężył Boba Dole ' a., Werdykt: PLUS.
Republikanin: wybierając Boba Dole ' a na swojego kandydata (i rezygnując przy tym z wiceprezydenta Nelsona Rockefellera), prezydent Gerald Ford nie skupił się na równowadze geograficznej ani ideologicznej. Szukał konserwatywnego bojownika „take-no-prisoners”, który odwoływałby się do zwolenników obalonego prezydenta Ronalda Reagana. Ale Dole okazał się drażliwym kampanistą, a jego występ w debacie z Mondale ' em był postrzegany jako katastrofa, zwłaszcza jego opis dwóch wojen światowych, Korei i Wietnamu jako „wojny Demokratów.”Werdykt: MINUS.,
Republikanin: Ronald Reagan mógł prowadzić kampanię jako niezłomny konserwatysta, ale wybierając George ' a H. W. Busha na swojego partnera startującego, pokazał swoją pragmatyczną stronę. Bush był konserwatystą, ale w trybie umiarkowanym, a bilet Reagan-Bush zjednoczył partię. Bush musiał oczywiście cofnąć swoją wcześniejszą krytykę polityki gospodarczej Reagana i poglądów aborcyjnych. Był to pierwszy raz, gdy w 1944 r. wybrano Johna Brickera, swojego odpowiednika z Ohio. Werdykt: PLUS.,
Ale historia chwili i ekstatyczna reakcja, jaką otrzymywały grupy feministyczne, wkrótce ustąpiły miejsca niepokojącym wiadomościom o sprawach finansowych męża Ferraro. W końcu jednak nikt nie może twierdzić, że rozproszenie wokół Johna Zaccaro jest tym, co zrobił w Mondale-który stracił 49 Z 50 stanów na rzecz prezydenta Reagana. Ale to było odwrócenie uwagi. Werdykt: MINUS.,
Był młody, ale nie Jack Kemp; pochodził ze Środkowego Zachodu, gdzie Bush potrzebował pomocy, ale nie Bob Dole. Miał reputację olbrzymiego zabójcy, obalając w 1980 roku Demokratycznego senatora Bircha Bayha. Ale tak jak finanse rodzinne Ferraro nie zostały właściwie sprawdzone przez Dems w ' 84, proces, w którym Quayle dołączył do Gwardii Narodowej w środku wojny w Wietnamie, i powiązania rodzinne, którymi go tam zaciągnął, stały się historią Od pierwszego dnia., A jego występ przeciwko demokratycznemu wiceprezesowi Pick 'owi Lloydowi Bentsenowi w ich debacie zawsze był opisywany jako” Jeleń w świetle reflektorów „dla Quayle' a. Z kuponem Bush-Quayle wygrywając 40 z 50 stanów w listopadzie, stał się jednym z przypadków, w których bilet wygrał pomimo kandydata VP. Werdykt: MINUS.
, Clinton nie przestrzegał zwykłych zasad równoważenia biletu, a zamiast tego wybrał kogoś podobnego do niego. Bettmann / Corbis / AP Ukryj podpis
Przełącz podpis
Bettmann/Corbis/AP
demokratyczny prezydent Bill Clinton i jego kolega, Al Gore, śmieją się po przemówieniu do wiecu na schodach ratusza w rodzinnym mieście Gore w Kartaginie, Tenn. Clinton nie przestrzegał zwykłych zasad równoważenia biletu, a zamiast tego wybrał kogoś podobnego do niego.,
Bettmann/Corbis/AP
Demokrata: ponieważ oś Boston-Austin działała tak dobrze dla Kennedy ' ego i Johnsona w 1960 roku, nie było powodu dla Massachusetts Gov Michael Dukakis myśleć, że to nie zadziała ponownie, gdy wybrał Texas Sen Lloyd Bentsen. I chociaż Bentsen wygrał pochwały z jego obsługi rywala GOP Dan Quayle podczas jego słynnego występu debaty ” You 're no Jack Kennedy”, niektórzy w partii uważali, że Bentsen był niewłaściwy od początku: różnił się od Dukakisa w wielu kwestiach i był zbyt daleko w prawo dla wielu postępowców w partii, aby zaakceptować., W przeciwieństwie do porównania z 1960 roku, Bentsenowi nie udało się sprowadzić swojego rodzinnego stanu Teksas. Wielu Republikanów sugerowało, że zanim Dukakis debatował nad wiceprezydentem Bushem, być może będzie musiał rozstrzygnąć swoje różnice z Bentsenem. Werdykt: MINUS.
Zamiast szukać jakiejkolwiek równowagi geograficznej, ideologicznej lub demograficznej, gubernator Arkansas wybrał kogoś bardzo podobnego do siebie: młodego umiarkowanego z pobliskiego Tennessee., Różniły się one jednym sposobem: podczas gdy Clinton miał reputację kobiety unikającej draftu, Gore służył w Wietnamie, a jego żona była propagatorką ” wartości rodzinnych.”I to też nie bolało. Werdykt: PLUS.
Bob Dole wybrał, w Jack Kemp, kogoś, z kim się nie zgadzał lub szczególnie lubił. Pobiegli przeciwko sobie do nominacji w 1988 roku i byli na przeciwnych stronach redukcji deficytu vs. podaż-po stronie ekonomii debaty., Ale Dole, biegnąc przez cały rok za prezydentem Clintonem, zdecydował, że musi iść na spłukanie, a Kemp, choć nie urzędował osiem lat, pozostał popularny ze skrzydłem partii Reagana. Kemp nie wyróżniał się jednak ani na szlaku kampanii, ani w debacie z wiceprezydentem Gore ' em. Werdykt: MINUS.
Republikanin: Dick Cheney, który stanął na czele Komitetu Poszukiwawczego George ' a W. Busha, być może wiedział lepiej niż ktokolwiek, czego gubernatorowi Teksasu brakowało: bezpieczeństwa narodowego i doświadczenia w polityce zagranicznej. A on to zapewnił., Jako ktoś, kto nigdy nie tęsknił za Białym Domem, dodatek Cheney był bardziej o rządzeniu niż po prostu kampanii. Możemy się spierać, czy jego polityka podczas jego ośmiu lat urzędowania była popularna, czy nie, ale żaden wiceprezydent nie odegrał ważniejszej roli w określaniu przebiegu narodu niż Cheney. Werdykt: PLUS.
, Urzędujący pozostał bardzo popularny, ale Gore-szukając swing wyborców, którzy mogli być zniechęceni osobistym postępowaniem Clintona-wydawał się zdeterminowany, aby złożyć oświadczenie. Nazwał Sen. Joseph Lieberman z Connecticut, pierwszy Żyd, który startował na bilecie major-partii – ale co ważniejsze, ktoś, kto publicznie i stanowczo potępił zachowanie Clintona w następstwie l ' affaire Lewinsky. Ale jeśli wybrał Liebermana na psa atakującego, był bardzo w błędzie. Lieberman starał się być miły, m.in. podczas debaty z Cheneyem., Nie wiadomo, ilu wyborców, którzy uważali, że Clinton jest pozytywna dla partii, było wyobcowanych przez wybór Liebermana. Werdykt: MINUS.
29.08.2008. 00: 00 Podniecenie, jakie na początku wywołał Palin, nie trwało długo. Mario Tama / Getty Images Ukryj podpis
Przełącz podpis
Mario Tama/Getty Images
republikański kandydat na prezydenta John McCain stoi ze swoją koleżanką, Sarah Palin, w sierpniu., 29.08.2008. 00: 00 Podniecenie, jakie na początku wywołał Palin, nie trwało długo.
Mario Tama/Getty Images
Demokrata: powiedzieć, że John Edwards nie był udany głos-getter podczas demokratycznych prawyborów byłoby niedopowiedzeniem; wygrał tylko jeden stan, Karolina Południowa, gdzie się urodził. Ale miał zwycięski styl kampanii, a kandydat na prezydenta John Kerry, mimo osobistych obaw, wybrał go, aby wypełnić mandat., Mimo to Edwardsowi nie udało się doprowadzić w listopadzie żadnego Państwa Południowego do Demokratycznej kolumny, a wielu partyzantów uważało, że nie był wystarczająco agresywny w debacie przeciwko wiceprezydentowi Cheneyowi. A ta negatywna karta nie uwzględnia jego późniejszego nie do obrony zachowania w życiu osobistym. Werdykt: MINUS.
Mógł być, i był, długowieczny i próżny., Miał zwyczaj robienia żenujących gafów, a kilka jego komentarzy na temat Baracka Obamy („artykułować” i „czyścić”, że Biały Dom nie jest miejscem „szkolenia w pracy”) groziło, że wróci i będzie go prześladować. Jeśli Obama mówił, że od początku sprzeciwiał się wojnie w Iraku i opowiadał się za rzeczywistą zmianą, to wymieniał kandydatkę, która miała 65 lat, była w Senacie od 1973 roku i głosowała za wojną. Ale Biden był świetnym działaczem, bardzo mądrym i lubianym., I tak jak Cheney dał mandat GOP polityka zagraniczna bona fides, ogromne doświadczenie i wiedza w Waszyngtonie Biden w sprawach zagranicznych pomogły zrównoważyć Obamę 15 minut w Senacie. Werdykt: PLUS.
W ten sposób pomogła konserwatystom, którzy nigdy w pełni Nie rozgrzali się do Johna McCaina, nagle się zachwycili i podniecili biletem. Ten entuzjazm i pozytywne recenzje nie trwały długo. Werdykt: MINUS.,