1 w drugim roku swego panowania Nabuchodonozor miał sny; jego umysł był niespokojny i nie mógł spać. 2 i wezwał król magów, czarowników, czarowników i astrologów, aby mu powiedzieli, co mu się śniło. Gdy weszli i stanęli przed królem, 3 rzekł do nich: „Miałem sen, który mnie niepokoi i chcę wiedzieć, co to znaczy. 4 wtedy astrologowie odpowiedzieli królowi: niech Król żyje na wieki!, Powiedz swoim sługom sen, a my go zinterpretujemy. 5 rzekł król do astrologów: oto, co postanowiłem stanowczo: jeśli mi nie powiecie, jaki był mój sen i nie zinterpretujecie go, każę was pociąć na kawałki, a wasze domy obrócić w stosy gruzu. 6 A jeźli mi opowiesz sen i wyjaśnisz go, otrzymasz ode mnie dary i nagrody, i wielką cześć. Więc powiedz mi sen i zinterpretuj go dla mnie. 7 a oni odpowiedzieli jeszcze raz: niechaj król powie słudze swemu sen, a my go zinterpretujemy., 8 wtedy król odpowiedział: „jestem pewien, że próbujesz zyskać czas, ponieważ zdajesz sobie sprawę, że to jest to, co postanowiłem stanowczo: 9 Jeśli nie powiesz mi snu, jest tylko jedna kara dla Ciebie. Spiskowałeś, aby powiedzieć mi mylące i nikczemne rzeczy, mając nadzieję, że sytuacja się zmieni. Więc powiedz mi ten sen, a będę wiedział, że możesz go dla mnie zinterpretować. 10 astrologowie odpowiedzieli królowi: „nie ma na ziemi nikogo, kto mógłby uczynić to, o co prosi król! Żaden król, jakkolwiek wielki i potężny, nigdy nie poprosił o coś takiego żadnego maga, czarownika czy astrologa., 11 to, o co prosi król, jest zbyt trudne. Nikt nie może ujawnić go królowi, z wyjątkiem bogów, a oni nie żyją wśród ludzi. 12 to tak rozgniewało i rozwścieczyło króla, że rozkazał zabić wszystkich mędrców Babilońskich. 13 i wydano ten rozkaz, aby mędrców uśmiercić, i posłano mężów, aby szukali Daniela i przyjaciół jego, aby ich uśmiercili. 14 A gdy wyszedł Arioch, dowódca straży królewskiej, aby uśmiercił mędrców Babilońskich, rzekł do niego Danijel z mądrością i taktem. 15 i zapytał urzędnika Królewskiego: dlaczego król wydał tak surowy rozkaz?,”Arioch wyjaśnił sprawę Danielowi. 16 Tedy wszedł Danijel do króla i prosił o czas, aby mu wyłożył sen. 17 i wrócił się Danijel do domu swego, i wyjaśnił to przyjaciołom swoim Chananijaszowi, Misaelowi i Azaryjaszowi. 18 nakłaniał ich, aby prosili o miłosierdzie od Boga niebieskiego o tę tajemnicę, aby on i przyjaciele jego nie byli straceni z innymi mędrcami Babilońskimi. 19 w nocy tajemnica objawiona została Danielowi w widzeniu., 20 I rzekł: Niech będzie chwała imieniu bożemu Na wieki wieków; mądrość i moc jego. 21 odmienia czasy i pory, obala królów i wzbudza innych. On daje mądrość mądrym i wiedzę rozeznającym. 22 objawia rzeczy głębokie i ukryte; wie, co leży w ciemności, a światłość Mieszka z nim. 23 Dziękuję I Wysławiam Cię, Boże moich przodków! dałeś mi mądrość i moc, oznajmiłeś mi, o cośmy Cię prosili, oznajmiłeś nam sen o królu., 24 Tedy udał się Danijel do Ariocha, którego był król postanowił zabić mędrców Babilońskich, I rzekł do niego: nie zabijaj mędrców Babilońskich. Zabierz mnie do króla, a zinterpretuję za niego jego sen. 25 Arioch zabrał Daniela do króla i rzekł: znalazłem człowieka wśród wygnańców z Judy, który może powiedzieć królowi, co znaczy jego sen. 26 król zapytał Daniela (zwanego też Belteshazzarem): czy potrafisz mi powiedzieć, co widziałem we śnie i zinterpretować?,”27 Daniel odpowiedział:” żaden mędrzec, czarownik, magik lub wróżbita nie może wyjaśnić królowi tajemnicy, o którą prosił, 28 ale jest Bóg w Niebie, który objawia tajemnice. Pokazał królowi Nabuchodonozorowi, co stanie się w nadchodzących dniach. Twoje sny i wizje, które przeszły przez twój umysł, gdy leżałeś w łóżku, są takie: 29 gdy Twój majestat leżał tam, twój umysł zwrócił się ku przyszłym rzeczom, a Objawiciel tajemnic pokazał ci, co się wydarzy., 30 a mnie ta tajemnica objawiona jest mi, nie dlatego, że mam większą mądrość niż ktokolwiek inny żywy, ale po to, aby wielmożność Wasza poznała wykład, a Wy rozumiecie, co było w umyśle waszym. 31 spojrzał majestat, a przed tobą stał wielki posąg-posąg Wielki, olśniewający, z pozoru wspaniały. 32 Głowa posągu wykonana była z czystego złota, jej pierś i ramiona ze srebra, brzuch i uda z brązu, 33 nogi z żelaza, nogi częściowo z żelaza, a częściowo z wypalonej gliny. 34 gdyście patrzyli, skała została wycięta, ale nie rękoma ludzkimi., Uderzył posąg na nogi z żelaza i gliny i rozbił je. 35 A żelazo, glina, brąz, srebro i złoto pokruszone były na kawałki i stały się jak plewy na klepisku latem. Wiatr ich zmiótł, nie pozostawiając śladu. Ale skała, która uderzyła w posąg, stała się ogromną górą i wypełniła całą ziemię. 36 A to był sen, a teraz wykład go królowi. 37 Wasza Wysokość! ty jesteś królem królów., Bóg nieba dał wam władzę, moc, moc i chwałę; 38 w wasze ręce włożył całą ludzkość, i zwierzęta polne, i ptaki na niebie. Gdziekolwiek mieszkają, uczynił cię władcą nad nimi wszystkimi. Jesteś tą złotą głową. 39 Po tobie powstanie inne królestwo, gorsze od twego. Następnie trzecie Królestwo, jedno z brązu, będzie panować nad całą ziemią. 40 W końcu będzie czwarte królestwo, silne jak żelazo, gdyż żelazo łamie i rozbija wszystko, a jak żelazo łamie rzeczy na kawałki, tak zmiażdży i połamie wszystkie inne., 41 jakoście widzieli, że nogi i palce były częściowo z gliny pieczonej, a częściowo z żelaza, tak będzie to królestwo rozdzielone; wszakże będzie miało trochę siły żelaza w sobie, jakoście widzieli żelazo zmieszane z gliną. 42 jako palce były częściowo żelazne, a częściowo gliniane, tak Królestwo to będzie częściowo mocne, a częściowo kruche. 43 a jakoście widzieli żelazo zmieszane z gliną pieczoną, tak lud będzie mieszanką, i nie będzie się jednoczył, aniżeli żelazo zmieszane z gliną., 44 za czasów tych królów Bóg niebieski ustanowi królestwo, które nigdy nie będzie zniszczone, i nie będzie pozostawione drugiemu ludowi. Zniszczy wszystkie te królestwa i doprowadzi je do końca, ale sama przetrwa na zawsze. 45 Tać jest ta wizja skały wyciętej z góry, ale nie ręką ludzką, skały, która rozbiła na kawałki żelazo, brąz, glinę, srebro i złoto. „Wielki Bóg pokazał królowi, co będzie miało miejsce w przyszłości. Sen jest prawdziwy, a jego interpretacja godna zaufania.,”46 wtedy król Nabuchodonozor upadł na Ziemię przed Danielem i oddał mu cześć, rozkazując mu ofiarować ofiarę i kadzidło. 47 I rzekł król do Daniela: Zaprawdę Bóg twój jest Bogiem bogów i Panem królów, i objawicielem tajemnic, bo Ty możesz objawić tę tajemnicę.”48 wtedy król postawił Daniela na wysokim stanowisku i obdarował go wieloma darami. Uczynił go władcą nad całą prowincją Babilonu i powierzył mu władzę nad wszystkimi jego mędrcami., 49 a na prośbę Danijela król wyznaczył Sadracha, Mesacha i Abednego zarządcami nad krainą babilońską, a sam Danijel pozostał na dworze królewskim.
