IntroductionEdit
wprowadzenie jest unikalną sekcją, która pojawia się na początku utworu. Ogólnie rzecz biorąc, wprowadzenie zawiera tylko muzykę i brak słów., Zwykle buduje napięcie dla słuchacza, więc kiedy spada downbeat, tworzy przyjemne poczucie uwolnienia. Intro tworzy również klimat utworu. Jako taka, sekcja rytmiczna zazwyczaj gra w „feel” utworu, który następuje. Na przykład, dla blues shuffle, zespół zaczyna grać w rytmie shuffle. W niektórych utworach intro to jeden lub więcej taktów akordu tonicznego (klucz” domowy ” utworu). Z piosenkami, inną rolą intro jest nadanie piosenkarce klucza do utworu., Z tego powodu, nawet jeśli intro zawiera akordy inne niż TONIKA, zwykle kończy się kadencją, albo na akordzie tonicznym lub dominującym.
wprowadzenie może być również oparte na akordach używanych w wersie, refrenie lub mostku, lub może być odtwarzana progresja stock „turnaround”, taka jak progresja I-vi-ii-V (szczególnie w utworach popowych pod wpływem jazzu). Rzadziej wprowadzenie może zaczynać się od sugerowania lub sugerowania innego klucza., Na przykład pieśń C-dur może zaczynać się od wprowadzenia w G-dur, co sprawia, że słuchacz myśli, że piosenka ostatecznie będzie w G-dur. Banałem używanym do wskazania słuchaczowi, że ta sekcja G-dur jest w rzeczywistości akordem dominującym innego obszaru tonalnego, jest dodanie dominującej siódmej, która w tym przypadku przeniesie harmonię do akordu G7. W niektórych przypadkach wstęp zawiera tylko bębny lub partie perkusyjne, które wyznaczają rytm i” groove ” utworu., Alternatywnie wstęp może składać się z sekcji solowej śpiewanej przez wokalistę (lub grupę wokalistów rezerwowych) lub riffu granego przez instrumentalistę.
najprostszym i najmniej ryzykownym sposobem napisania wstępu jest użycie fragmentu utworu. Zawiera melodyjne motywy z utworu, akordy z jednej z sekcji utworu, a także rytm i styl utworu. Jednak nie wszystkie utwory mają intro tego typu. Niektóre piosenki mają intro, które nie wykorzystuje żadnego materiału z utworu, który ma nastąpić., Przy tego typu intro celem jest wzbudzenie zainteresowania słuchacza i upewnienie go, co się wydarzy. Ten rodzaj intro może składać się z serii głośnych akcentów, przerywanych przez talerze, z linią basową rozpoczynającą się blisko końca, aby pełnić rolę punktu odniesienia dla śpiewaka.,
VerseEdit
wersy”Jingle Bells”odtwarzają wersy (help·info) lub pełny utwór (help·info)
w muzyce popularnej wersy w przybliżeniu odpowiadają strofie poetyckiej ponieważ składa się z rymowanych tekstów najczęściej ze schematem rymów AABB lub ABAB. Gdy dwie lub więcej sekcji piosenki mają prawie identyczną muzykę, ale różne teksty, każda sekcja jest uważana za jedną zwrotkę.
muzycznie „zwrotkę należy rozumieć jako jednostkę przedłużającą tonikę….,Struktura muzyczna wersu prawie zawsze powtarza się co najmniej raz z innym zestawem tekstów.”Akord toniczny lub” klucz domowy ” utworu może być przedłużony na wiele sposobów. Utwory popowe i rockowe często używają akordów ściśle związanych z toniką, takich jak iii lub vi, aby przedłużyć tonikę. W tonacji C-dur akord iii miał być E-moll, a akord vi-A-moll. Akordy te są uważane za ściśle związane z toniką, ponieważ dzielą Dźwięki akordów. Na przykład akord E-moll zawiera nuty E I G, które są częścią triady C-dur., Podobnie akord a-moll zawiera nuty C i E, oba wchodzące w skład triady C-dur.
lirycznie „zwrotka zawiera szczegóły utworu: historię, wydarzenia, obrazy i emocje, które pisarz chce wyrazić….Każda zwrotka będzie miała inne teksty od pozostałych.””Werset istnieje przede wszystkim po to, aby wspierać refren lub refren…zarówno muzycznie, jak i lirycznie.”Zwrotka piosenki, to powtarzana melodia śpiewana, w której słowa zmieniają się z użycia do użycia (choć niekoniecznie bardzo).,Zwrotka 7 pierścieni zaczyna się od Yeah Breakfast at tiffany and bottles of bubbles
Pre-chorusEdit
opcjonalną sekcją, która może pojawić się po wersie jest pre-chorus. Pre-refren (ang.” build”,” channel „lub” transitional bridge”) – instrument łączący zwrotkę z refrenem za pomocą materiału pośredniczącego, zwykle z użyciem subdominanta (Zwykle zbudowanego na akordzie IV lub II, który w tonacji C-dur byłby akordem F-dur Lub d-moll) lub podobnych harmonii przejściowych., „Często po wersie dwufazowym zawierającym akordy podstawowe następuje fragment, często sondy harmoniczne, który prowadzi do pełnego refrenu.”Często, gdy wers i refren używają tej samej struktury harmonicznej, przed chórem wprowadza nowy wzór harmoniczny lub harmonię, która przygotowuje akordy wersu do przejścia do refrenu.,
na przykład, jeśli utwór jest ustawiony w C-dur, a autor piosenek dąży do uzyskania refrenu, który koncentruje się na akordzie dominującym (G-dur), który jest tonifikowany (traktowany jak „klucz domowy” przez krótki okres), progresja akordu może być używana do wstępnego refrenu, który przygotowuje słuchacza do usłyszenia akordu chóru (G-dur) jako klucza przybycia. Jednym z powszechnie stosowanych sposobów na osiągnięcie tego celu jest poprzedzanie akordu G-dur własnymi akordami ii-V7. W podanej tonacji ii G-dur byłby akordem a-moll. V7 G-dur to D7., W przypadku przykładowej pieśni można to zrobić poprzez posiadanie przed chóru, który składa się z jednego taktu a-moll i jednego taktu D7. Pozwoliłoby to słuchaczowi oczekiwać rozdzielczości od ii-V do i, która w tym przypadku jest tymczasową toniką G-dur. Akord A-moll nie byłby niczym niezwykłym dla słuchacza, ponieważ jest akordem wspólnym, istniejącym zarówno w G-dur, jak i C-dur. A-moll to II akord G-dur, a vi akord C-dur. Akordem, który ostrzegałby słuchacza, że nastąpiła zmiana, jest akord D7. Nie ma akordu D7 w C-dur., Słuchacz doświadczony muzyką popularną i tradycyjną usłyszy to jako wtórną dominantę. Harmoniczni teoretycy i aranżerzy nazwaliby go V7 / V lub five of five, ponieważ akord D7 jest dominującym (lub piątym) akordem G-dur.
Refren lub refrainEdit
terminy refren i refren są często używane zamiennie odnosi się do powtarzającej się części utworu., W przypadku rozróżnienia, refren jest częścią, która zawiera hak lub „główną ideę” tekstu piosenki i muzyki, i rzadko występuje zmienność od jednego powtórzenia refrenu do następnego. Refren to powtarzające się frazy lub frazy, które pełnią funkcję refrenu lirycznie, ale nie są w oddzielnej sekcji lub wystarczająco długie, aby być refrenem. Na przykład refreny można znaleźć w „She Loves You” Beatlesów („yeah, yeah, yeah”), „You Shook Me All Night Long” AC/DC, „The Sound of Silence” Paula Simona i „Deck The Halls”(„fa la la la la”).,
refren lub refren jest elementem utworu, który powtarza się przynajmniej raz zarówno muzycznie, jak i lirycznie. Jest zawsze o większym natężeniu muzycznym i emocjonalnym niż werset. „Refren, który swoją nazwę zawdzięcza zwykłemu zagęszczaniu faktury z dodatkiem podkładu wokalnego, jest zawsze sekcją dyskretną, która prawie zawsze przedłuża tonikę i niesie ze sobą nieuwarunkowany tekst poetycki.”Pod względem narracyjnym refren przekazuje główne przesłanie lub temat utworu. Zwykle najbardziej pamiętny element utworu dla słuchaczy, refren zwykle zawiera hak.,
Post-chorusedytuj
opcjonalną sekcją, która może pojawić się po refrenie, jest post-chorus (lub postchorus). Termin ten może być używany ogólnie dla każdej sekcji, która pojawia się po refrenie, ale częściej odnosi się do sekcji, która ma podobny charakter do refrenu, ale jest rozróżnialna w ścisłej analizie. Koncepcja post-chóru została szczególnie spopularyzowana i przeanalizowana przez teoretyka muzyki Asafa Peresa, który jest kontynuowany w tej sekcji.,
charakterystyka post-chorusa jest różna, ale jest szeroko klasyfikowana do po prostu drugiego chóru (w terminach Peresa, odłączony postchorus) lub rozszerzenia chóru (w terminach Peresa, załączony postchorus). Niektórzy ograniczają „post-chorus” tylko do przypadków, gdy jest przedłużeniem refrenu (dołączony postchorus), i nie uważają drugiej części dwuczęściowych chórów (odłączony postchorus) za „Post”-chorus.
podobnie jak w przypadku odróżnienia przed-refrenu od wersu, trudno jest odróżnić Post-refren od refrenu., W niektórych przypadkach pojawiają się one osobno – na przykład post-refren pojawia się dopiero po drugim i trzecim refrenie, ale nie po pierwszym-i dlatego są wyraźnie rozróżnialne. W innych przypadkach zawsze pojawiają się razem, a więc „chorus + Post-chorus” można uznać za podział całego chóru, a nie niezależną sekcję.,
charakterystyka Post-refrenu jest różna, poza „przychodzi natychmiast po refrenie”; Peres charakteryzuje go przez dwa warunki: utrzymuje lub zwiększa energię dźwiękową, w przeciwnym razie jest to most lub zwrotka; i zawiera hak melodyczny( wokalny lub instrumentalny), w przeciwnym razie jest to przejście.
odłączone Post-chorusy zazwyczaj mają odrębną melodię i teksty od refrenu:
teksty dołączonych Post-chorusów zazwyczaj powtarzają hak / refren z refrenu, z niewielką zawartością dodatkową, często używając wokali takich jak „ah” lub „oh”., Przykład:
hybrydy są również powszechne (Peres: Hybrid postchorus), gdzie Post-chorus utrzymuje hak z refrenu (jak dołączony postchorus), ale wprowadza pewną dodatkową treść (hak lub melodię, jak odłączony postchorus.,
Mostedytuj
w teorii muzyki „Środkowa ósemka” (popularny rodzaj mostu) odnosi się do fragmentu utworu o znacznie odmiennej melodii i tekście, co pomaga piosence rozwijać się w naturalny sposób, tworząc kontrast do wcześniej granego, Zwykle umieszczanego po drugim refrenie w utworze.
piosenka wykorzystująca środkową ósemkę może wyglądać następująco:
.... .... .... .... ........ .... ....Intro-{Verse-Chorus}{Verse-Chorus}-Middle 8-{Chorus}-{Chorus}-(Outro)
dodając potężną, optymistyczną środkową ósemkę, muzycy mogą następnie zakończyć piosenkę hakiem w refrenie końcowym i finale.,
Conclusion or outroEdit
„Jingle Bells”’s outro Play outro (help·info) or full song (help·info)
zakończenie lub (w terminologii popularno-muzycznej) outro utworu jest sposobem zakończenia lub zakończenia utworu., Sygnalizuje słuchaczom, że piosenka zbliża się do końca. Powodem posiadania outro jest to, że jeśli piosenka kończy się na ostatnim takcie sekcji, na przykład na ostatniej zwrotce lub ostatnim refrenie, może to wydawać się zbyt nagłe dla słuchaczy. Używając outro, autor piosenek sygnalizuje, że piosenka zbliża się do końca. Daje to słuchaczom dobre poczucie zamknięcia. Dla DJ-ów outro jest sygnałem, że muszą być gotowi do miksowania w następnym utworze.
ogólnie rzecz biorąc, kompozytorzy i aranżerzy nie wprowadzają żadnych nowych melodii ani riffów do outro., Jednak melodia lub riff użyte w całym utworze mogą być ponownie wykorzystane jako część outro. Ogólnie rzecz biorąc outro jest sekcją, w której energia szeroko rozumianego utworu rozprasza się. Na przykład wiele piosenek kończy się fade-out, w którym piosenka staje się cichsza i cichsza. W wielu utworach zespół wykonuje ritardando podczas outro, proces stopniowego zwalniania tempa. Zarówno fade-out, jak i ritardando są sposobami na zmniejszenie intensywności utworu i zasygnalizowanie, że zbliża się on do końca.,
w przypadku outro, które zanika, aranżer lub autor tekstów zazwyczaj powtarza krótkie fragmenty muzyki w kółko. Może to być np. refren. Inżynier dźwięku używa następnie fadera na płycie mikserskiej, aby stopniowo zmniejszać głośność nagrania. Kiedy zespół tribute gra cover utworu, który w nagranej wersji kończy się fade-out, zespół na żywo może to naśladować, grając stopniowo ciszej.
innym sposobem, w jaki wiele piosenek popowych i rockowych kończy się z tagiem. Istnieją dwa rodzaje tagów: tag instrumentalny i tag instrumentalny / wokalny., Z metką instrumentalną wokalista nie śpiewa, a sekcja rytmiczna zespołu przejmuje muzykę, aby zakończyć utwór. Tag jest często vamp kilku akordów, które zespół powtarza. W piosence jazzowej może to być standardowy zwrot, taki jak I–vi–ii–V7 lub progresja giełdowa, taka jak ii–V7. Jeśli znacznik zawiera akord toniczny, taki jak vamp na I-IV, lider zespołu zazwyczaj wskazuje ostatni raz, że akord przedostatni (w tym przypadku akord IV) jest odtwarzany, prowadząc do zakończenia na akord I., Jeśli znacznik nie zawiera akordu tonicznego, np. w przypadku znacznika ii-V7, lider zespołu podpowiada zespołowi, aby wykonał kadencję, która rozwiązuje się na akordie tonicznym (i). Z tagiem instrumentalnym i wokalnym, zespół i wokalista zazwyczaj powtarzają fragment utworu, taki jak refren, aby podkreślić jego przesłanie. W niektórych przypadkach wokalista może użyć tylko kilku słów z refrenu lub nawet jednego słowa. Niektóre zespoły mają gitarzystę wykonującego solówkę gitarową podczas outro, ale nie jest to skupione na sekcji; zamiast tego bardziej dodaje się ciekawą improwizację., Solówka gitarowa podczas outro jest zazwyczaj mieszana niżej niż solówka gitarowa w połowie utworu.
ElisionEdit
elision to sekcja muzyki, w której różne sekcje nakładają się na siebie, zwykle przez krótki czas. Jest najczęściej używany w szybkim tempie muzyki, i jest przeznaczony do tworzenia napięcia i dramatu., Twórcy piosenki używają elision, aby powstrzymać utwór przed utratą energii podczas kadencji, punktów, w których muzyka odpoczywa, zazwyczaj na akordzie tonicznym lub dominującym. Jeśli utwór ma sekcję, która kończy się kadencją Toniki, jeśli autor nadaje tej kadencji pełny takt, z akordem trzymanym jako cała nuta, to sprawia, że słuchacz czuje się, jakby muzyka zatrzymywała się. Jednakże, jeśli autorzy piosenek używają elitarnej kadencji, mogą doprowadzić sekcję do kadencji w toniku, a następnie, natychmiast po tej kadencji, rozpocząć nową sekcję muzyki, która pokrywa się z kadencją., W późniejszym refrenie utworu, inna forma elisji polegała na wstawieniu elementów muzycznych z mostu.
Instrumental soloEdit
solo to sekcja przeznaczona do prezentacji instrumentalisty (np. gitarzysty lub harmonijkarza) lub rzadziej więcej niż jednego instrumentalisty (np.,, trębacz i saksofonista). Solówki gitarowe są powszechne w muzyce rockowej, szczególnie heavy metalu i bluesa. Sekcja solowa może odbywać się nad akordami z wersu, refrenu lub mostu, lub nad standardową progresją solową, taką jak 12-taktowa progresja bluesa. W niektórych piosenkach popowych solowy wykonawca Gra te same melodie, które były wykonywane przez wokalistę, często z rozmachem i ozdobami, takimi jak riffy, biegi skali i arpeggia. W utworach popowych inspirowanych bluesem lub jazzem, solowi wykonawcy mogą improwizować solo.,
Ad libEdit
sekcja ad lib utworu (zwykle w kodach lub outro) występuje, gdy główny wokal prowadzący lub drugi wokal prowadzący oderwie się od już ustalonej liryki i / lub melodii, aby dodać melodyjne zainteresowanie i intensywność do końca utworu., Często ad lib powtarza śpiewaną wcześniej linię za pomocą wariacji na temat frazowania, melodyjnego kształtu i/lub liryki, ale wokalista może również użyć całkowicie nowych tekstów lub liryki z wcześniejszej części utworu. Podczas sekcji ad lib rytm może stać się bardziej swobodny (z sekcją rytmiczną podążającą za wokalistą)lub sekcja rytmiczna może całkowicie przestać, dając wokalistce swobodę używania dowolnego tempa., Podczas występów na żywo, piosenkarze czasami zawierają ad libs nie pierwotnie w piosence, np. nawiązując do miasta publiczności lub dostosowując tekst do bieżących wydarzeń epoki.
istnieje rozróżnienie między ad lib jako sekcją piosenki a ad lib jako terminem ogólnym. Ad lib jako termin ogólny może być stosowany do dowolnej swobodnej interpretacji materiału muzycznego.