źródło: C. Scott
z definicji oszust jest manipulatorem, który oszukuje, lub sztuczki, inni poprzez przekonywanie ich, aby uwierzyli w coś, co nie jest prawdą. Poprzez oszustwo oszukują ludzi, aby uwierzyli, że mogą łatwo zarobić pieniądze, kiedy w rzeczywistości to oszust zabiera pieniądze ofiary. Konsekwencje karne i prawne takich niedyskrecji mogą być nieznaczne lub wielkie, w zależności od okoliczności i prawa kraju związkowego., W trakcie współautorstwa kryminału, który obejmował ponad 100 przestępstw, zbadałem i napisałem rozdział o oszustach. Ich zbrodnie są zróżnicowane, podobnie jak ich zachowania. Ale jedno, co ich łączy, to siła perswazji, by wykorzystać niczego nie podejrzewających ludzi.
artykuł kontynuowany po reklamie
nazwa gry
gra confidence, jak nazywa się scam artistry, jest jedną z najstarszych sztuczek w branży. Wykorzystuje zaufanie ludzi., Ludzka natura jest po stronie tych mistrzów oszustwa, jeśli chodzi o oszukiwanie ich znaków lub ofiar, i przyczynia się do trwałego sukcesu oszustwa. Sprawcy odnieśli się do wszystkiego, od operatorów flimflam, naciągaczy, oszustów i oszustów. Ofiary nazywano markami, frajerami i mewami. I podczas gdy medialna Reklama jeszcze bardziej romantyzowała przekręty i pokazywała ich zbrodnie w oczach opinii publicznej, ich działania nie są czarujące.,
Co więcej, koszt kaparów dla ofiar może wynosić od kilkuset do kilku milionów dolarów, a niektóre ofiary uczą się w trudny sposób, korzystając z własnej wolnej woli, że gdy oferta wydaje się zbyt dobra, aby była prawdziwa, prawdopodobnie jest. W rzeczywistości Federalna Komisja Handlu poinformowała, że ludzie stracili 1,48 miliarda dolarów na oszustwa w 2018 roku, co oznacza wzrost o 38 procent w 2017 roku.
może Ci się to przytrafić
jak na początku niczego nie podejrzewający ludzie zostają oszukani? Wszakże nawet najbardziej racjonalni ludzie okazali się podatni na przestępstwa oszustwa., Dzieje się tak dlatego, że oszuści często żerują na zaufaniu ludzi i ich skłonności do wiary, że to, czego chcą, jest prawdą—zwłaszcza w przypadku szybkich planów wzbogacenia się i pragnienia szybkiej kasy. Opuszczają gardę i kupują to, co karmi ich oszuści—wszystko w wierze oszusta i wysoką stopę zwrotu w zamian za niewielką inwestycję, choć podejrzaną ofertę. Ale przekonujący oszust przekręca ofiarę do myślenia, że wypłata się spełni, a system jest uzasadniony.,
artykuł kontynuowany po reklamie
niektórzy znani oszuści byli na szczycie swojej gry—aż ostatecznie zostali złapani. Wraz z Podszywaczem Frankiem Abagnale i międzynarodową złodziejką klejnotów Doris Payne są uosobieniem oszustwa. Z własnych praw stali się ekspertami w sztuce przekrętu i z powodzeniem unikali ścigania przez lata. Dwa wieki wcześniej Jeanne De La Motte, przebiegła Francuzka, zorganizowała romans z diamentowym naszyjnikiem, który był jednym z kilku skandali, które doprowadziły do rewolucji francuskiej i pomogły zniszczyć monarchię.,
inni znaczący przestępcy zaufania, od podrobionych dzieł sztuki po fałszywe rękopisy—Elmyr de Hory, urodzony na Węgrzech fałszerz Picassos i Matisses, który sprzedał ponad tysiąc dzieł galeriom sztuki na całym świecie, i powieściopisarz Clifford Irving, który napisał sfabrykowaną autobiografię samotnego miliardera Howarda Hughesa. Historie te załamują sposób, w jaki oszuści przekazują swoje własne dzieła jako dzieła mistrzów i literackich mistrzów—ale w końcu oni też zostali złapani.,
oszust potrafi wykonać niezwykłą ekspertyzę w swoich podstępach, podobnie jak Czechosłowak Victor Lustig, który na podstępnej działce sprzedał Wieżę Eiffla na złom—nie raz, ale dwa razy.
Psychologia oszustwa
każdy z tych oszustów ma jedną wspólną cechę: siłę perswazji, aby oszukać swoje ofiary. Te udane wykazują trzy podobne cechy-psychopatię, narcyzm i Machiawelizm – które zostały określone przez psychologów jako” ciemne ” cechy osobowości.,
artykuł kontynuowany po reklamie
te cechy pozwalają oszustom na wyłudzenie pieniędzy od ludzi bez poczucia wyrzutów sumienia lub winy. Inną rzeczą, którą łączy większość dłutowników, są ich ego. Te wyłudzenia sprzedawców zwiększyć psychikę sprawców i sprawiają, że czują się jeszcze bardziej pewni siebie, dlatego opis oszustwa został określony jako gra zaufania.
ponieważ przeciwnicy często zmieniają swoją tożsamość w ramach swojej gry, łapanie ich może być nieprzyjemne dla organów ścigania., Ponadto policja może nawet nie iść za nimi, gdy przestępstwo ma do czynienia z bilking własności, a nawet pieniądze z ich znaków. Dzieje się tak dlatego, że prawo może uznać stratę za kwestię cywilną, a nie prawną, chyba że jest to korporacyjne przestępstwo, takie jak popełnione przez Berniego Madoffa, byłego maklera giełdowego, finansistę i operatora ogromnej piramidy finansowej, która dopuściła się największego oszustwa finansowego w najnowszej historii USA. Ściganie oszustów jest często o niskim statusie, trudniejsze do udowodnienia i mniej prawdopodobne, że będzie ścigane, z brutalnymi przestępstwami i aktami terrorystycznymi o wyższym priorytecie.,
To zdarzenie prowadzi do wiadomości dla zwykłych ludzi: KUPUJĄCY UWAŻAJ.
z definicji oszust jest manipulatorem, który oszukuje, lub sztuczki, inni poprzez przekonywanie ich, aby uwierzyli w coś, co nie jest prawdą. Poprzez oszustwo oszukują ludzi, aby uwierzyli, że mogą łatwo zarobić pieniądze, kiedy w rzeczywistości to oszust zabiera pieniądze ofiary. Konsekwencje karne i prawne takich niedyskrecji mogą być nieznaczne lub wielkie, w zależności od okoliczności i prawa kraju związkowego., W trakcie współautorstwa kryminału, który obejmował ponad 100 przestępstw, zbadałem i napisałem rozdział o oszustach. Ich zbrodnie są zróżnicowane, podobnie jak ich zachowania. Ale jedno, co ich łączy, to siła perswazji, by wykorzystać niczego nie podejrzewających ludzi.
nazwa gry
gra confidence, jak nazywa się scam artistry, jest jedną z najstarszych sztuczek w branży. Wykorzystuje zaufanie ludzi., Ludzka natura jest po stronie tych mistrzów oszustwa, jeśli chodzi o oszukiwanie ich znaków lub ofiar, i przyczynia się do trwałego sukcesu oszustwa. Sprawcy odnieśli się do wszystkiego, od operatorów flimflam, naciągaczy, oszustów i oszustów. Ofiary nazywano markami, frajerami i mewami. I podczas gdy medialna Reklama jeszcze bardziej romantyzowała przekręty i pokazywała ich zbrodnie w oczach opinii publicznej, ich działania nie są czarujące.,
Co więcej, koszt kaparów dla ofiar może wynosić od kilkuset do kilku milionów dolarów, a niektóre ofiary uczą się w trudny sposób, korzystając z własnej wolnej woli, że gdy oferta wydaje się zbyt dobra, aby była prawdziwa, prawdopodobnie jest. W rzeczywistości Federalna Komisja Handlu poinformowała, że ludzie stracili 1,48 miliarda dolarów na oszustwa w 2018 roku, co oznacza wzrost o 38 procent w 2017 roku.
może Ci się to przytrafić
jak na początku niczego nie podejrzewający ludzie zostają oszukani? Wszakże nawet najbardziej racjonalni ludzie okazali się podatni na przestępstwa oszustwa., Dzieje się tak dlatego, że oszuści często żerują na zaufaniu ludzi i ich skłonności do wiary, że to, czego chcą, jest prawdą—zwłaszcza w przypadku szybkich planów wzbogacenia się i pragnienia szybkiej kasy. Opuszczają gardę i kupują to, co karmi ich oszuści—wszystko w wierze oszusta i wysoką stopę zwrotu w zamian za niewielką inwestycję, choć podejrzaną ofertę. Ale przekonujący oszust przekręca ofiarę do myślenia, że wypłata się spełni, a system jest uzasadniony.,
niektórzy znani oszuści byli na szczycie swojej gry—aż ostatecznie zostali złapani. Wraz z Podszywaczem Frankiem Abagnale i międzynarodową złodziejką klejnotów Doris Payne są uosobieniem oszustwa. Z własnych praw stali się ekspertami w sztuce przekrętu i z powodzeniem unikali ścigania przez lata. Dwa wieki wcześniej Jeanne De La Motte, przebiegła Francuzka, zorganizowała romans z diamentowym naszyjnikiem, który był jednym z kilku skandali, które doprowadziły do rewolucji francuskiej i pomogły zniszczyć monarchię.,
inni znaczący przestępcy zaufania, od podrobionych dzieł sztuki po fałszywe rękopisy—Elmyr de Hory, urodzony na Węgrzech fałszerz Picassos i Matisses, który sprzedał ponad tysiąc dzieł galeriom sztuki na całym świecie, i powieściopisarz Clifford Irving, który napisał sfabrykowaną autobiografię samotnego miliardera Howarda Hughesa. Historie te załamują sposób, w jaki oszuści przekazują swoje własne dzieła jako dzieła mistrzów i literackich mistrzów—ale w końcu oni też zostali złapani.,
oszust potrafi wykonać niezwykłą ekspertyzę w swoich podstępach, podobnie jak Czechosłowak Victor Lustig, który na podstępnej działce sprzedał Wieżę Eiffla na złom—nie raz, ale dwa razy.
Psychologia oszustwa
każdy z tych oszustów ma jedną wspólną cechę: siłę perswazji, aby oszukać swoje ofiary. Te udane wykazują trzy podobne cechy-psychopatię, narcyzm i Machiawelizm – które zostały określone przez psychologów jako” ciemne ” cechy osobowości.,
te cechy pozwalają oszustom na wyłudzenie pieniędzy od ludzi bez poczucia wyrzutów sumienia lub winy. Inną rzeczą, którą łączy większość dłutowników, są ich ego. Te wyłudzenia sprzedawców zwiększyć psychikę sprawców i sprawiają, że czują się jeszcze bardziej pewni siebie, dlatego opis oszustwa został określony jako gra zaufania.
ponieważ przeciwnicy często zmieniają swoją tożsamość w ramach swojej gry, łapanie ich może być nieprzyjemne dla organów ścigania., Ponadto policja może nawet nie iść za nimi, gdy przestępstwo ma do czynienia z bilking własności, a nawet pieniądze z ich znaków. Dzieje się tak dlatego, że prawo może uznać stratę za kwestię cywilną, a nie prawną, chyba że jest to korporacyjne przestępstwo, takie jak popełnione przez Berniego Madoffa, byłego maklera giełdowego, finansistę i operatora ogromnej piramidy finansowej, która dopuściła się największego oszustwa finansowego w najnowszej historii USA. Ściganie oszustów jest często o niskim statusie, trudniejsze do udowodnienia i mniej prawdopodobne, że będzie ścigane, z brutalnymi przestępstwami i aktami terrorystycznymi o wyższym priorytecie.,
To zdarzenie prowadzi do wiadomości dla zwykłych ludzi: KUPUJĄCY UWAŻAJ.