the Ages of Exploration (Polski)

wprowadzenie
Jacques Cartier jest najlepiej pamiętany ze swoich eksploracji części Kanady. Zawdzięczamy mu nawet nadanie krajowi jego nazwy. Chociaż Cartier nazwał ziemię, którą podróżował do „Kanady”, słowo to w rzeczywistości pochodzi z języka Irokezów-Huronów. Mieszkańcy określali swoją wioskę Stacona jako kanata – co po prostu oznacza „wieś” lub „osada”.1 Cartier użył tego słowa w odniesieniu do wszystkich obszarów, które badał, i wkrótce zostanie użyte jako więcej Francuzów przybyło do zbadania ziemi.,

biografia
Wczesne życie
Jacques Cartier urodził się 31 grudnia 1491 roku w Saint-Malo, portowym mieście Bretanii we Francji. Jego ojcem był Jamet Cartier, a matką Geseline Jansart.2 prawie nic nie wiadomo o jego wczesnym życiu przed jego słynnymi poszukiwaniami. Saint-Malo – miejscowość rybacka w północnej Francji.3 tak młody Jacques prawdopodobnie wcześnie nauczył się umiejętności nawigacyjnych i żeglarstwa. Wielu uczonych uważa, że Cartier odbył kilka podróży przez Ocean Atlantycki w swoich wczesnych latach. Wielu zgadza się, że Cartier popłynął w podróż do Brazylii jako młody człowiek.,4 nie ma jednak konkretnych dowodów na poparcie tego faktu. W maju 1519 roku Cartier poślubił Catherine des Granches. Catherine pochodziła z wyższej klasy niż Cartier.5 Tak więc, gdy się pobrali, wzrosła pozycja społeczna Cartiera i jego pozycja w społeczeństwie.

Cartier szybko stał się doświadczonym nawigatorem i żeglarzem. Wielu historyków uważa, że Cartier dołączył do Giovanniego da Verrazzano podczas jego podróży do Nowego Świata w 1524 i 1528 roku. W tym czasie Hiszpanie i Portugalczycy znajdowali ziemię, zasoby i bogactwo w Nowym Świecie., Inne kraje, jak Anglia i Francja, chcieli znaleźć nowe odkrycia i bogactwo w Nowym Świecie, jak również. Wysłali więc odkrywców, by zajęli dla nich ziemię. Król Francji Franciszek i chciał ekspedycji, która miała zbadać Nowy Świat w poszukiwaniu Ziemi i bogactw. Chciał również znaleźć Północno-Zachodnie przejście do Azji. Na jego czele stanął Jacques Cartier.

Voyages
Principal Voyage
rejs rozpoczął się 20 kwietnia 1534 roku, kiedy Cartier wypłynął z Saint-Malo z 2 statkami i 61 ludźmi., Po zaledwie 20 dniach żeglugi, wyprawa dotarła do obszaru, który jest obecnie współczesna Nowa Fundlandia na początku maja. Flota popłynęła na północ wzdłuż wybrzeża przez krótki czas, po czym zawróciła i skierowała się na południe. Cartier kontynuował badania zachodniego wybrzeża Nowej Fundlandii. Po przejściu przez Cieśninę Belle Isle. Cartier i jego flota zbadali Zatokę św. Wawrzyńca. W czerwcu 1534 roku dokonał pierwszego ważnego odkrycia, gdy natknął się na obszar znany dziś jako Wyspa Księcia Edwarda.6 jest to duża wyspa, która nadal jest częścią współczesnej Kanady., Po wylądowaniu na Wyspie Księcia Edwarda, Ekspedycja Cartiera zbadała zatokę i różne pobliskie wloty w poszukiwaniu Przejścia do Azji. Nie mogąc znaleźć przejścia, popłynęli dalej. Zbadali Zatokę Chaleur, a następnie skierowali się na północ. Ostatnie miejsce Cartier wylądował przed powrotem do Francji był na współczesnym półwyspie Gaspé. Tutaj spotkali przyjaznych mieszkańców Mimac, którzy mieszkali w okolicy, i handlowali futrami i innymi przedmiotami.7 ekspedycja opłynęła wyspę Anticosti, a następnie wyszła z Zatoki św. Wawrzyńca., To uczyniło Jacques Cartiera pierwszą osobą, która całkowicie opłynęła zatokę.8 popłynęli do domu i 5 września 1534 roku dotarli do Saint-Malo we Francji.

Po powrocie Cartiera do Francji i spotkaniu z królem Franciszkiem sfinansowano drugą podróż do Ameryki Północnej. Zarówno Cartier, jak i król byli podekscytowani odkryciami Cartiera podczas jego pierwszej podróży i czuli, że jego odkrycia były obiecujące. Król dał Cartierowi więcej statków i ludzi na wyprawę. Ich zadaniem było zbadanie większej części lądu nowo odkrytych miejsc. Cartier i jego ludzie opuścili Francję 19 maja 1535 roku., Cartier miał trzy statki – la Grande Hermine, La Petite Hermine I L ' emerillon.9 ekspedycja dotarła do Funk Island u wybrzeży Nowej Fundlandii. 7 września 1535 roku Cartier i jego ludzie dotarli na tereny dzisiejszego Quebecu. Zatrzymali się w wiosce o nazwie Stadacona, gdzie zostali powitani przez Donnaconnę, wodza tubylców Huronów.10 kilku Huron tubylców udało się z Cartierem jako przewodnikami. Popłynęli w górę rzeki Świętego Wawrzyńca i 2 października 1535 roku dotarli do Hochelagi (obecnie Montréal)., Tubylcy powiedzieli Cartierowi o miejscu z bogactwami zwanym Saguenay, ale nie można było do niego dotrzeć dużymi statkami Cartiera. Tak więc on i jego ludzie wrócili do ujścia rzeki St. Charles, do fortu, który wcześniej zbudowali o nazwie Saint Croix. W listopadzie drogi wodne zostały zamrożone. Cartier i jego ludzie spędzili tu zimę do kwietnia 1536 roku. Zimą wielu mężczyzn zachorowało na szkorbut i zmarło. Przed powrotem do Francji Cartier porwał Donnaconnę i jego dwóch synów, aby mógł osobiście opowiedzieć królowi Franciszkowi I o bogactwach Saguenay. 6 maja 1536 Cartier wyruszył do Francji.,

kolejne rejsy
Cartier otrzymał zgodę na trzecią podróż w celu odnalezienia krainy Saguenay. Ale minie pięć lat, zanim ekspedycja wyruszy. Tym razem rządził niejaki Rocque de Roberval. Zespół robervala miał spotkać się z wyprawą Cartiera w Ameryce Północnej w następnym roku po rozpoczęciu osadnictwa. 23 maja 1541 Cartier ze swoimi ludźmi i pięcioma statkami opuścił Saint Malo we Francji. Celem wyprawy było założenie osady w Ameryce Północnej., Przybyli do Stadacony 23 sierpnia 1541 i założyli osadę o nazwie „Charlesbourg-Royal” w pobliżu dzisiejszego miasta Quebec). Zaczęli zwiedzać okolicę. Wkrótce Cartier i jego ludzie wierzyli, że znaleziono kamienie, które wyglądały jak diamenty i złoto. Okazało się jednak, że diamenty były w rzeczywistości kawałkami kwarcu, a złotem był piryt żelaza – lepiej znany jako „złoto głupca.”11 Cartier i część jego ludzi wrócili do Hochelagi. Niektórzy huronowie udali się z drużyną Cartiera, aby odnaleźć Saguenay., Jednak nigdy go nie znaleźli, więc Cartier i jego ludzie wrócili do Charlesbourga-Royal, gdzie spędzili zimę. Wiosną stosunki tubylców i Francuzów stały się wrogie. Francuzi porzucili osadę i opuścili ją w czerwcu 1542.

w późniejszych latach i śmierci
po opuszczeniu Charlesbourg-Royal flota Cartiera spotkała się z Robervalem w porcie St.John ' s w Nowej Fundlandii. Miał ze sobą beczki „diamentów” i „złota”, które później uznał za bezwartościowe. Roberval rozkazał Cartierowi i osadnikom zawrócić i wrócić do osady. Ale odmówili., Cartier i koloniści wymknęli się pewnej nocy i wrócili do Saint Malo. Do domu dotarli w październiku 1542 roku. Kariera badawcza Cartiera dobiegła końca po jego trzeciej podróży do Ameryki Północnej. W ostatnich latach życia pozostał we Francji zarządzając swoim majątkiem. Zmarł 1 września 1557 w wieku 66 lat.

dziedzictwo
Jacquesowi Cartierowi przypisuje się nie tylko zdobycie i odkrycie terenów dla Francji. Jednak jego traktowanie tubylców nie zawsze było wspaniałe. Podczas swoich trzech podróży Cartier stał się pierwszym Europejczykiem, który zbadał Zatokę św. Wawrzyńca i Zatokę św. Wawrzyńca., Lawrence River Chociaż jego próba założenia francuskiej kolonii w pobliżu dzisiejszego Quebecu zakończyła się fiaskiem, jego odkrycia doprowadziły do dalszych europejskich poszukiwań w XVI i XVII wieku. Francuzi chcieli skolonizować okolicę i założyć bogaty handel futrami. Kilka miejsc w Kanadzie honoruje go, w tym Most Jacques ' a Cartiera, który przecina rzekę Świętego Wawrzyńca z Montrealu do Quebecu. A posąg odkrywcy stoi w miejscu urodzenia odkrywcy Saint Malo we Francji.,12

Endnotes

Bibliografia

W 1534 r., Po śmierci Jacques ' a Cartiera, Sieur De Limoilou: jego podróże do Świętego Wawrzyńca, Bibliografia i faksymile rękopisu z 1534 r. z adnotacjami itp. & firma, 1906r .

Bohlander Ryszard E., red. Odkrywcy i odkrywcy świata. [2010-09-09 19: 42]

Dzień, Alan. History Dictionary of the Discovery and Exploration of the Northwest Passage. [2010-09-09 19: 49],, 2006.

Jacques Cartier. , 2006.

Jacques Cartier: żegluga po rzece św. Wawrzyńca. , 2004.

Jacques Cartier: odkrywanie Rzeki Św. Wawrzyńca. [2006-10-09 19: 56]

Historyczny Słownik imperializmu Europejskiego. [2010-09-09 19: 41]

Petrie, Kristin. Jacques Cartier. Edina: Wydawnictwo ABDO, 2004.,

Galeria

sztabka dekoracyjna „Grande Hermine”, część serii „The Great Sailing Ships of History”, 1974, The Franklin Mint, The Mariners' Museum. Portret Jacques ' a Cartiera na pokładzie statku gotowego do podróży. „Jacques Cartier,” Jacques Cartier and His Four Voyages to Canada: an Essay, with Historical, explanation and Philological Notes, 1890, From the Library at the Mariners' Museum, E133.C3.S8.,
Jacques Cartier, the Voyages of Jacques Cartier, 1924, From the Library at the Mariners' Museum, E133C3A4.