układ pierścieniowy triamterenu znajduje się w wielu naturalnie występujących związkach, takich jak kwas foliowy i ryboflawina. Obserwacja, że naturalnie występujący związek ksantopteryny ma wpływ na nerki, doprowadziła naukowców z Smith Kline i francuskich laboratoriów w Filadelfii do rozpoczęcia kampanii Chemii Medycznej w celu odkrycia potencjalnych leków, w ramach programu odkrywania leków moczopędnych oszczędzających potas.: 125 pierwsze badania kliniczne opublikowano w 1961 roku, a w następnym roku opublikowano pierwsze badania łączące go z hydrochlorotiazydem.,:126
Smith Kline & : 83 lek złożony z hydrochlorotiazydem, Dyazyd, został po raz pierwszy zatwierdzony w USA w 1965 roku i pierwszy generyk, sprowadzony przez Bolar Pharmaceutical Co., została zatwierdzona w 1987 roku. W 1986 roku Dyazyd był najczęściej przepisywanym lekiem w USA i miał 325 milionów dolarów sprzedaży, co czyni go drugim największym sprzedawcą SmithKline Beckman za Tagametem.,
patenty wygasły na Dyazyd w 1980 roku, ale pojawiły się komplikacje z wprowadzeniem leków generycznych, ponieważ sformułowanie Dyazydu skutkowało zmiennymi partiami, które uniemożliwiły producentom leków generycznych wykazanie, że ich wersje są biorównoważne.,
Bolar Pharmaceutical był w biegu, aby być pierwszym, który przyniósł generyk, ale jego zastosowanie zostało opóźnione przez te obawy o to, czy jego formuła zapewniała taką samą ilość każdego leku; były one skomplikowane przez oskarżenia, że Bolar oszukańczo podstawił Dyazyd do własnej wersji w celu przeprowadzenia badań, które zostały przedłożone FDA., Krótko po zatwierdzeniu generyku Bolar pojawiły się dalsze obawy dotyczące bardziej ogólnych zastosowań Bolar do leków generycznych na rynku; wyniki te wzbudziły między innymi powszechne obawy wśród lekarzy i społeczeństwa dotyczące tego, czy leki generyczne są rzeczywiście takie same jak leki markowe. Bolar wycofał swoją generyczną formę Dyazydu i wycofał produkt w 1990 roku. W 1991 roku amerykański Departament Sprawiedliwości w imieniu FDA wniósł 20 zarzutów karnych przeciwko Bolarowi za jego oszustwo, a na początku następnego roku Bolar przyznał się do winy i zgodził się zapłacić 10 milionów dolarów grzywny., Obawy społeczne związane z bezpieczeństwem leków generycznych zostały dodatkowo zaostrzone przez Kongresowe dochodzenie w sprawie łapówkarstwa w FDA przez firmy generyczne, które odkryły wszechobecną korupcję; dochodzenie zostało pobudzone przez firmę generyczną Mylan, która zatrudniła prywatnych detektywów w oparciu o przekonania, że konkurenci uzyskiwali nieuczciwe korzyści w uzyskaniu zatwierdzenia leków generycznych.,
Mylan opracował wersję leku złożonego triamteren / hydrochlorotiazyd po wygaśnięciu patentu na Dyazide i użył innej, bardziej stabilnej postaci, a także różnych dawek każdego składnika aktywnego (50 mg hydrochlorotiazydu i 75 mg triamterenu, w porównaniu z 25 mg hydrochlorotiazydu dyazide i 50 mg triamterenu), więc musiał uzyskać zatwierdzenie jako nowy lek, w przeciwieństwie do generycznego; ich produkt nazywał się Maxzide i został zatwierdzony w 1984 roku., Wyższa dawka pozwoliła na dawkowanie raz dziennie, co Mylan i jego partner marketingowy, Lederle, wierzyli, że pomoże mu konkurować z Dyazydem, który miał 210 milionów dolarów w sprzedaży w 1983 roku.
patenty Mylan na lek zostały uznane za nieważne w sądzie, a jego wyłączność marketingowa wygasła w 1987 roku, co wywołało gwałtowną konkurencję generyczną i spór sądowy dwóch z nich, American Therapeutics Inc. i Vitarine Pharmaceuticals, z FDA., Vitarine, wraz z Par Pharmaceutical, były dwoma przedsiębiorstwami, na które Mylan skierował swoje dochodzenie w sprawie korupcji i okazało się, że Par i Vitarine wykorzystały preparat Maxzide firmy Mylan w celu uzyskania danych dotyczących biorównoważności, co doprowadziło obie firmy do wycofania swojego generycznego konkurenta produktu Mylan. Leki generyczne ostatecznie weszły na rynek.